Αρχική Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων),Π.Ε. Ιωαννίνων ως Περιφερειακό Πάρκο, και καθορισμός χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησηςΆρθρο 03 – Χρήσεις, δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισηςΣχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ Γ | 20 Ιανουαρίου 2019, 15:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ Γ' | 20 Ιανουαρίου 2019, 15:17

    Αναφορικά με την υποζώνη Β.5.3: Οι συντάκτες του υπό διαβούλευση σχεδίου φαίνεται να αγνοούν αυτό που ο οποιοσδήποτε απλός επισκέπτης (πόσο μάλλον κάτοικος) της πόλης, γνωρίζει: ότι δηλαδή η εν λόγω περιοχή είναι εν τοις πράγμασι στην καρδιά της πόλης. Αντί λοιπόν να δρομολογείται η -παντελώς αναιτιολόγητα καθυστερημένη επί δεκαετίες- ένταξή της στο σχέδιο της πόλης, με το υπό διαβούλευση σχέδιο προτείνεται η απόλυτη απαγόρευση κάθε είδους κτηριακών εγκαταστάσεων και εν γένει αξιοποίησής της! Το γεγονός δε, ότι αναφέρονται ως μοναδική εξαίρεση για την έκδοση αδειών ¨τα έργα υποδομών και κοινής ωφέλειας¨, ενώ η συγκεκριμένη περιοχή αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ιδιοκτησίες ιδιωτών και όχι δημόσιες, καταδεικνύει ότι τελική πρόθεση είναι ουσιαστικά η απώλεια της ιδιωτικής περιουσίας, χωρίς μάλιστα την αντίστοιχη αποζημίωση των ιδιοκτητών της. Την προστασία της λίμνης και του φυσικού περιβάλλοντος, περισσότερο από όλους την επιθυμούν οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής. Με την θέσπιση ειδικών όρων δόμησης, συμβατών με την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος και της περιοχής, μπορεί να επιτευχθεί απόλυτα ο σκοπός αυτός. Η αφοριστική απαγόρευση έκδοσης αδειών για ανέγερση κάθε είδους κτιρίου, σε ιδιωτικές εκτάσεις, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Στην περιοχή αυτή έχουν εκδοθεί τα προηγούμενα έτη άδειες και έχουν ανεγερθεί κτίσματα, ενώ περιστοιχίζεται εν όλω από το σχέδιο της πόλης. Η προτεινόμενη ρύθμιση δεν είναι σύμφωνη με τις αρχές της αιτιολογίας, της ισότητας, της αναλογικότητας και της προστασίας της ιδιοκτησίας. Εάν δεν αλλάξει, είναι εξ αρχής δεδομένο ότι θα καταπέσει ενώπιον των αρμοδίων Δικαστηρίων. Συνεπώς, αντί να θεσπιστεί μία ρύθμιση ορθολογική και βιώσιμη, το αποτέλεσμα θα είναι να διαιωνίζεται το πρόβλημα, η κατάσταση στην περιοχή -αντί να βελτιωθεί και να αναδειχθεί- τελικά να επιδεινωθεί, και οι ιδιοκτήτες να παραμένουν όμηροι για πολλά ακόμη χρόνια.