• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαδόπουλος' | 7 Νοεμβρίου 2019, 14:31

    Αρκετές διορθώσεις απαιτούνται, εφόσον ο νομοθέτης πραγματικά επιθυμεί να επιτρέψει τη χωροθέτηση ΑΠΕ σε γη υψηλής παραγωγικότητας, ορθολογικά και υπό προϋποθέσεις. Συγκεκρινα, θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι : 1. υπάρχει πλειάδα ετερόκλητων εγκεκριμένων ΓΠΣ/ΖΟΕ/ΣΧΟΑΑΠ στη χώρα, το καθένα με άλλες διατυπώσεις. Άρα, και για λόγους ισότητας όλων των πολιτών με ιδιοκτησίες ανά την Ελλάδα, το τελικό κείμενο του νέου Νόμου θα πρέπει να δηλώνει ΡΗΤΩΣ το επιτρεπτό ΚΑΤΑ ΠΑΡΡΕΚΛΙΣΗ από κάθε ΓΠΣ/ΖΟΕ/ΣΧΟΑΑΠ και ΧΩΡΙΣ ανάγκη προηγούμενης τροποποίησης του. 2. θα πρέπει να επιτρέπεται και η εγκατάσταση ανεμογεννητριών, προφανώς χωρίς περιορισμό ισχύος, διότι κάτω από 1MW δεν υπάρχουν πλέον και πολλές, οι οποίες εξάλλου καταλαμβάνουν ελάχιστη επιφάνεια για την ίδια ισχύ με ένα φωτοβολταϊκό. Άρα και εδώ υπάρχει συνταγματικό θέμα, γιατί να απαγορεύεται κάτι που με λιγότερη επιφάνεια αγροτικής γης παράγει περισσότερη πράσινη ενέργεια. 3. Για τους ίδιους λόγους με τις ανεμογεννήτριες θα πρέπει να επιτρέπεται και η εγκατάσταση μικρών υδροηλεκτρικών, μερικά εκ των οποίων χωροθετούνται κατ' εξοχήν σε εδάφη υψηλής παραγωγικότητας (παράπλευρα ποταμών). 4. Θα πρέπει να επιτρέπεται ΡΗΤΩΣ η χωροθέτηση και των απαραίτητων συνοδευτικών έργων : υπόγεια και ενάερια δίκτυα κάθε επιπέδου τάσης, οδοί πρόσβασης. 5. Από τον περιορισμό του 1MW για τα Φ/Β θα πρέπει να εξαιρούνται ΡΗΤΩΣ τα οικόπεδα που περιγράφονται στο άρθρο 51, παράγραφος 11α του Ν.4178/2013 τα οποία είναι παράπλευρά εθνικών και επαρχιακών οδών και στα οποία επιτρέπεται ακόμα και η δόμηση τους, οπότε και πάλι θα ήταν συνταγματικά ακυρωτέο να απαγορευτεί άλλη χρήση ηπιότερου μάλιστα χαρακτήρα. Με λίγα λόγια θα πρέπει να δηλωθεί ότι η συγκεκριμένη παράγραφος του Ν.4178/2013 εξακολουθεί να ισχύει ως έχει άνευ περιορισμού ισχύος. 6. δεν είναι ξεκάθαρο εάν επιτρέπεται η εγκατάσταση Φ/Β σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας στην Αττική, παρά το ρυθμιστικό σχέδιο, έστω και έως 1MW. Γενικά όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται μία προσεκτικότατη διατύπωση του κειμένου προκειμένου να μην κολήσει σε αντικρουόμενες διατάξεις που η κάθε υπηρεσία μπορεί να ερμηνεύει διαφορετικά αλλά και να μην δημιουργήσει νέα προβλήματα και νέες απαγορεύσεις που δεν υπήρχαν έως τώρα.