• Σχόλιο του χρήστη 'ENERDIA AE' | 8 Νοεμβρίου 2019, 12:20

    Αναφορικά με τον περιορισμό του 1MWp για γαίες Υψηλής Παραγωγικότητας: Αυτό δεν συμβαδίζει με την Αιτιολογική Έκθεση καθώς από τη μία αναφέρεται ότι το 1% προκύπτει ώστε να μην υπάρχει αλόγιστη εγκατάσταση Φ/Β σε γαίες Υψηλής Παραγωγικότητας, αλλά το όριο του 1MWp δεν εξασφαλίζει κάτι τέτοιο καθώς δέκα έργα (10) του 1MWp έχουν το ίδιο ακριβώς αποτύπωμα με ένα (1) έργο των 10MWp. Ως εκ τούτου, το όριο Ισχύος είναι αυθαίρετο και εις βάρος των Θεσμικών Επενδύσεων σε ΑΠΕ. Επιπλέον: 1. Οι επενδύσεις έως 1MWp είναι Επενδύσεις με πολύ μικρή δυνατότητα απορρόφησης από το Δίκτυο (κορεσμένα Ηλ. Δίκτυα) και ως εκ τούτου, πρακτικά μη υλοποιήσιμες σε μεγάλο βαθμό. 2. Οι μεγαλύτερες του 1MWp Επενδύσεις οδηγούνται πλέον μόνο σε άγονες, πετρώδεις και δασικού χαρακτήρα γαίες με υψηλό κόστος κατασκευής. Αυτό με τη σειρά θα οδηγήσει σε αυξητικές τάσεις για την τιμή της Ενέργειας μέσω των Διαγωνισμών. 3. Οι ανεξάρτητοι (ιδιώτες) «Επενδυτές» που κατά παράδοση ενδιαφέρονται για επενδύσεις έως 1MWp, είναι Επενδυτές με χαμηλό bankability και ως εκ τούτου, οι όποιες επενδυτικές τους προσπάθειες δεν μπορεί να είναι το ίδιο γόνιμες σε σχέση με τους Θεσμικούς. 4. Περιβαλλοντολογικά, το να οδηγηθούν οι μεγαλύτερες Επενδύσεις (>1ΜWp) εκτός γαιών Υψηλής Παραγωγικότητας, θα έχει επιβαρυντικό αποτύπωμα στις δασικές και δημόσιες εκτάσεις. 5. Η απόφαση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις Κυβερνητικές & Πρωθυπουργικές θέσεις για αύξηση πράσινων Επενδύσεων και για παράκαμψη των γραφειοκρατικών εμποδίων για τις Επενδύσεις. Επιπροσθέτως: Ο χαρακτηρισμός των γαιών Υψηλής Παραγωγικότητας παραμένει αυθαίρετος καθώς: α) Δεν υπάρχει αντίστοιχος χαρακτηρισμός για τις γαίες "χαμηλής" και "μέσης" παραγωγικότητας, ώστε να υπάρχει σαφής διαχωρισμός από τις αρμόδιες Υπηρεσίες. β) Σύμφωνα με την υπάρχουσα ερμηνευτική Έγκυκλιο χαρακτηρισμού των γαιών Υψηλής Παραγωγικότητας από τις οικείες Περιφέρειες, στις γαίες αυτές εντάσσονται ακόμα και μη αγροτικά εκμεταλλεύσιμες γαίες αφού τα κριτήρια χαρακτηρισμού είναι γενικά, αυθαίρετα και δεν βασίζονται στην αγροτική τους δυναμική. Δηλαδή, ανεξάρτητα αν μια γεωργική γη είναι αγροτικά εύφορη ή όχι, παράγει ή μη, οι Υπηρεσίες την χαρακτηρίζουν ως Υψηλής Παραγωγικότητας μόνο και μόνο επειδή κάποτε προήλθε από Αναδασμό ή επειδή - χωρίς πρόβλεψη, μελέτη ή κάποιο άλλο απτό στοιχείο - δύναται να αρδευτεί στο μέλλον, γενικά και αυθαίρετα! Επιπλέον, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας - σύμφωνα και τη Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (υπ. Αριθμ. 2579/2018)- έρχονται προς προστασία του Περιβάλλοντος και σε καμία περίπτωση η χρήση για 20 έτη μιας αγροτικής γης για Φ/Β δεν αποτρέπει τη μελλοντική της χρήση πάλι για τον αγροτικό σκοπό. Ως εκ τούτου: 1. Δεν αλλοίωνεται ο Αγροτικός Χαρακτήρας των γαιών με τη χρήση Φ/Β. 2. Προκύπτει σαφές θέμα ανταγωνισμού μεταξύ Επενδυτών οι οποίοι δεν θα μπορούν να κάνουν ένα έργο των 10ΜWp σε σχέση με άλλους που θα κάνουν 10 έργα μικρότερα. 3. Το όριο του 1MWp δεν εξασφαλίζει λελογισμένη χρήση της γης παρά μόνο ο περιορισμός του 1%. 4. Προτείνεται η επαναφορά του παλαιού καθεστώτος του Ν. 3851/2010, σύμφωνα με το οποίο η συνολική έκταση που θα καταλαμβάνουν τα Φ/Β σε αγροτικές γαίες δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης Περιφερειακής Ενότητας. Προτείνεται η διατύπωση: «Επιτρέπεται η παραγωγή Ηλ. Ενέργειας από Φ/Β Σταθμούς σε αγροτεμάχια ανεξάρτητα αν χαρακτηρίζονται ως αγροτική γη Υψηλής Παραγωγικότητας ή όχι, εφόσον αυτοί, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είναι ήδη συνδεδεμένοι στο Δίκτυο Ηλ. Ενέργειας, καλύπτουν εδαφικές εκτάσεις που δεν υπερβαίνουν το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης Περιφερειακής ενότητας. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής χρησιμοποιούνται τα πιο πρόσφατα στοιχεία Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Για τον υπολογισμό της κάλυψης λαμβάνεται υπόψη η οριζόντια προβολή επί του εδάφους των Φ/Β στοιχείων». Εναλλακτικά: Στην περίπτωση που τα Υπουργεία προτίθενται να πριμοδοτήσουν τις μικρότερες Επενδύσεις, αυτό δεν θα πρέπει να είναι εις βάρος των Θεσμικών Επενδυτών και των μεγαλύτερων σε κλίμακα Εγκατάσεων. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε εναλλακτικά να υπάρχει ποσόστοση 50% για Επενδύσεις έως 1MWp και 50% για μεγαλύτερες, στο σύνολο του 1% της γεωργικής γης. Επιπλέον, στο παρόν Νομοσχέδιο απουσιάζουν δύο καίρια θέματα: 1. Δεν υπάρχει πρόβλεψη ώστε οι γαίες ΔΑ (δασικές προ του 1945 και αγροτικές σήμερα) να μην χαρακτηρίζονται ως αναδασωτέες. Με το υπάρχον καθεστώς οι εκτάσεις αυτές δύνανται να κριθούν «αναδασωτέες» από τα οικεία Δασαρχεία, και απαγορεύεται η Εγκατάσταση Φ/Β, σύμφωνα με τον Ν. 998/79, Άρθρο 53.3.γ, αποτρέποντας όχι μόνο τους Ιδιοκτήτες γης να νοικιάσουν τις ιδιοκτησίες τους αλλά και την έκδοση οποιασδήποτε άδειας εγκατάστασης Φ/Β σταθμών. Την ίδια στιγμή, για Αναδασωτέες εκτάσεις υπάρχει απόφαση του ΣΤΕ (υπ. Αριθμ. 2579/2018) που επιτρέπει ΑΠΕ. Με βάση την απόφαση αυτή έχει εκδοθεί σχετική εγκύκλιος για τα Αιολικά αλλά όχι για τα Φ/Β. Επιβάλλεται, ότι το παρόν Νομοσχέδιο θα πρέπει να φέρει ισονομία μεταξύ Φ/Β και Αιολικών και να θεραπεύσει αυτό το κενό! 2. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τον έλεγχο Νομής & Κατοχής των γαιών (ειδικά των Δημοτικών & Ιδιωτικών) από τους Επενδυτές. Παρουσιάζονται φαινόμενα Έργων υπό Ανάπτυξη όπου ο Επενδυτής δεν έχει την εξουσιοδότηση του Ιδιοκτήτη γης, κάτι που αντιτίθεται και στο Σύνταγμα που προβλέπει ότι έννομο συμφέρον αποκτά κάποιος μόνο σε Ιδιοκτησίες που έχει Νομή & Κατοχή. Θα πρέπει σε κάποιο σημείο της Αδειοδοτικής διαδικασίας και σχετικά σε πρώιμο χρόνο, με ποινή ακύρωσης της Άδειας, να γίνεται ο σχετικός έλεγχος.