• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Ράλλης' | 15 Δεκεμβρίου 2019, 19:28

    Κύριο στοιχείο του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Περιβάλλον αποτελεί η απόφαση για οριστική διακοπή της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον λιγνίτη μέχρι το έτος 2028. Η απόφαση αυτή εκτιμώ ότι έρχεται με έναν τρόπο απόλυτο και βιαστικό. Κανένας δεν αμφισβητεί ότι οι λιγνιτικές μονάδες παλιάς κατασκευής εγκατεστημένες στην Δυτική Μακεδονία λειτουργούν με τρόπο οικονομικά ασύμφορο λόγω των δικαιωμάτων των ρύπων και γενικότερα της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που προκαλούν. Άλλωστε οι μονάδες αυτές έχουν ολοκληρώσει και το προσδόκιμο της παραγωγικής τους ηλικίας. Συγχρόνως όμως υπάρχουν μονάδες νεότερες (Άγιος Δημήτριος V, Μελίτης) που η τεχνολογία τους τις καθιστά ακόμα και σήμερα περιβαλλοντικά και οικονομικά βιώσιμες. Επιπλέον το μεγαλύτερο πρόβλημα τίθεται σε σχέση με την μονάδα Πτολεμαΐδα V η οποία αυτή τη στιγμή είναι υπό κατασκευή και αναμένεται να λειτουργήσει το 2022. Μια επένδυση 1,4 εκατομμυρίων ευρώ θα βρεθεί εμπρός στον ξαφνικό θάνατο το 2028 σύμφωνα με αυτά που προβλέπει το παρόν εθνικό σχέδιο για την ενέργεια. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον βασικό ορθολογισμό και θα πρέπει να δοθεί ένα πιο ελαστικό χρονικό όριο το οποίο δεν είναι ανάγκη να καθοριστεί την συγκεκριμένη χρονική στιγμή με δεδομένες και τις αλλαγές στην ενέργεια τα επόμενα χρόνια που θα είναι μεγάλες και απρόβλεπτες (ραγδαία ανάπτυξη των ΑΠΕ, ηλεκτρική αυτοκίνηση κλπ). Αυτό που θα πρότεινα είναι να τεθεί το όριο του 2028 για τις παλιές μονάδες της Δυτικής Μακεδονίας (4 μονάδες ΑΗΣ Καρδιάς, 2 μονάδες ΑΗΣ Αμυνταίου, 4 μονάδες ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου I-IV) όμως να μην υπάρχει αυστηρή ημερολογιακή δέσμευση για τις 2 νεότερες μονάδες (Άγιος Δημήτριος V, Μελίτης) και φυσικά για την υπό κατασκευή μονάδα Πτολεμαΐδα V. Επιπλέον ίσως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο λιγνίτης αποτελεί το μοναδικό εγχώριο καύσιμο και για λόγους εθνικής στρατηγικής ασφάλειας δεν θα έπρεπε να απαξιωθούν οι εγκαταστάσεις εξόρυξης και παραγωγής ενέργειας από τον λιγνίτη, κάτι που είναι αναπόφευκτο εάν διακοπεί το 2028 η λειτουργία όλων τον λιγνιτικών μονάδων της Δυτικής Μακεδονίας. Τέλος πρέπει να συνεκτιμήσουμε και την επίδραση μιας τέτοιας απόφασης για την βιωσιμότητα των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας. Η από δεκαετιών απασχόληση μεγάλου μέρους των τοπικών κοινωνιών στην εξόρυξη του λιγνίτη και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει δημιουργήσει μια ισορροπία η οποία θα είναι αδύνατο να αποκατασταθεί με άλλα μέτρα υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών.