• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Αλμπάνης' | 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:22

    Είναι θετικό το γεγονός ότι το νέο υπό έγκριση ΕΣΕΚ περιλαμβάνει φιλόδοξους στόχους για το 2030 στην ενεργειακή πολιτική της χώρας και ενσωματώνει την απόφαση της Ελλάδας για πλήρη απεξάρτηση από τον λιγνίτη ως το 2028. Επιπλέον, πολύ θετικά χαρακτηρίζεται η αυξημένη φιλοδοξία του νέου ΕΣΕΚ σε σχέση με το προηγούμενο ΕΣΕΚ σε ό,τι αφορά τους στόχους μείωσης εκπομπών αερίων, διείσδυσης των ΑΠΕ και ενεργειακής απόδοσης, αλλά και την επίσπευση των διασυνδέσεων με τα μη διασυνδεμένα νησιά και την απεξάρτηση τους από το πετρέλαιο. Δεδομένης της επιταχυνόμενης απολιγνιτοποίησης, αποκτά τεράστια σημασία η εκπόνηση ενός άμεσου τεκμηριωμένου σχεδίου για τη Δίκαιη Μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών της Κοζάνης, της Φλώρινας και της Αρκαδίας στη μεταλιγνιτική εποχή. Θετικό οπωσδήποτε το γεγονός της συγκρότησης διυπουργικής επιτροπής η οποία σε συνεργασία με φορείς θα εκπονήσει εντός του 2020 ένα Master Plan για αυτές τις περιοχές, όπως και οι αναφορές σε νέους ευρωπαϊκούς πόρους χρηματοδότησης και σε έσοδα από δημοπράτηση δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα. Χρειάζεται ωστόσο στο ΕΣΕΚ να προσδιοριστούν με σαφήνεια οι παραγωγικοί άξονες για την όσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση των περιοχών αυτών με προτεραιότητα και προσανατολισμό τη βιώσιμη κατεύθυνση. Απαιτείται να δοθούν κατευθύνσεις στήριξης του πρωτογενή τομέα, αξιοποίηση της όποιας βιομηχανικής κληρονομιάς,στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, στήριξη της Απασχόλησης των ομάδων που θα πληγούν περισσότερο. Είναι ανάγκη να δοθεί μια ειδική ζώνη κινήτρων που θα είναι χαμηλότερα από αυτά τα οποία υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα για να γίνει και πιο ελκυστική η μετάβαση και από τους φορείς αλλα και ιδιαίτερα από τους κατοίκους της. Η βιωσιμότητα των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας και Αρκαδίας θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Η από δεκαετιών απασχόληση μεγάλου μέρους των τοπικών κοινωνιών στην εξόρυξη του λιγνίτη και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει δημιουργήσει μια ισορροπία η οποία θα είναι αδύνατο να αποκατασταθεί με άλλα μέτρα υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών. Ένα σημαντικότατο θέμα είναι οι τηλεθερμάνσεις των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας που θα πληγούν ανεπανόρθωτα με το επικείμενο κλείσιμο των μονάδων. Θα πρέπει να υπάρξει μια ρήτρα κλεισίματος των μονάδων, σε σχέση με το πότε οι περιοχές είναι έτοιμες, με νέες πηγές χρηματοδότησης. Αφορά τη θέρμανση μιας ενεργειακά φτωχής περιοχής, της Δυτικής Μακεδονίας και πληθυσμό περίπου 150.000-160.000 Δυο τρία θέματα που χρήζουν αλλαγών στον ΕΣΕΚ είναι ακόμη: • Παρά το γεγονός ότι τόσο το δομημένο περιβάλλον όσο και οι ενεργειακές απαιτήσεις των κτηριακών εγκαταστάσεων αυξάνονται σε όλο τον κόσμο και η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος θα αποφευχθεί μόνο με προώθηση εγκαταστάσεων ΑΠΕ, στο προτεινόμενο ΕΣΕΚ δεν λαμβάνεται αυτό υπόψη • Το ενεργειακό ισοζύγιο, παραμένει και το 2030 ισχυρά εξαρτημένο από εισαγωγές (78,4% της Ακαθάριστης Εγχώριας Κατανάλωσης Ενέργειας από 83,8% το 2020) και από τα ορυκτά καύσιμα (67,3% της ΑΕΚΕ το 2030 από 82,6% το 2020). • Αντί της μεγάλης αύξησης της συμμετοχής του Φυσικού Αερίου στο εθνικό ενεργειακό μίγμα, η μετάβαση της απολιγνιτιποίησης δύναται να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε η μειούμενη λιγνιτική ισχύς να αντικατασταθεί από Α.Π.Ε. και αποθήκευση ενέργειας. Πρέπει να αξιοποιηθούν τεχνολογίες αιχμής που θα έχουν δραστική επιρροή στο σύστημα ηλεκτροπαραγωγής και στην εγχώρια οικονομία. Δεν χρειάζεται στην παρούσα φάση να οδηγήθούμε σε μια νέα εξάρτηση από ένα άλλο ορυκτό καύσιμο. Πέτρος Αλμπάνης Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός MA in Creative Writing Συνεργάτης ΤΕΕ/ΤΔΜ