• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 9 Μαρτίου 2020, 08:58

    Αν ισχύσει η πρόβλεψη της αιτιολογικής έκθεσης για την διάταξη της παρ. 7 του εν λόγω άρθρου, περί ρητής μνείας στη βεβαίωση του μηχανικού ότι υπάρχει περίπτωση ακύρωσης του δασικού χάρτη κατόπιν άσκησης αίτησης ακύρωσης, η διάταξη στο σύνολό της αυτοαναιρείται και αυτουπονομεύεται.Διότι με την πρόβλεψη αυτή, ποιος εγγυάται ότι το εκάστοτε κατά τόπον αρμόδιο δασαρχείο δεν θα εισηγηθεί την άσκηση αίτησης ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ; Και σε μία τέτοια περίπτωση που έχει γίνει μεταβίβαση της έκτασης ή έχει ανεγερθεί οικοδομή και για κάποιο λόγο γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης ποιος θα υποστεί τις έννομες συνέπειες ( επιστροφή τιμήματος, περαιτέρω αποζημίωση, κατεδάφιση οικοδομής, πρόστιμα κλπ), μετά την επιστροφή της έκτασης στις διαθέσεις του δασαρχείου; Μια από τα ίδια. Υπόλογος ο πολίτης, ανυπεράσπιστος ο πολίτης, πολυετείς και πολυέξοδοι δικαστικοί αγώνες, "τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα". Πρέπει να διασφαλιστεί το απρόσβλητο των αποφάσεων αυτών, που ούτως ή άλλως αποτελούν την μειοψηφία.Διαφορετικά η επιτάχυνση που σκοπεί να φέρει η διάταξη θα μείνει στα χαρτιά για άλλη μια φορά. Ποιος πιστεύει αλήθεια ότι θα προχωρήσει τόσο γρήγορα η κύρωση των δασικών χαρτών, ώστε να περιμένει πρώτα την κύρωση και μετά να προβεί στην αξιοποίηση του ακινήτου του; Υπό το φόβο ακύρωσης του δασικού χάρτη κανείς δεν θα τολμήσει να πάρει το ρίσκο. Άλλωστε ήδη από τα δασαρχεία της χώρας ακούγονται από τώρα φωνές για προσβολή κάποιων θετικών αποφάσεων των Ε.ΠΕ.Α . Φτάνει πια! Όχι άλλα πισωγυρίσματα! Ας μπει ένα τέλος στις υπερεξουσίες του δασάρχη. Ζούμε στον 21ο αιώνα.