• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργίου Ι.' | 10 Μαρτίου 2020, 13:49

    Η παράγραφος 4 του παρόντος άρθρου, αποτελεί διάταξη που επιφέρει αναδρομικότητα ισχύος του νόμου. Με την διάταξη αυτή ανατρέπονται προϋπάρχοντα δικαιώματα και προϋπάρχουσες νομικές καταστάσεις, στις οποίες οι πολίτες / επιχειρηματίες στήριξαν τη στάση τους, τις αποφάσεις τους και τις οικονομικές τους επιλογές. Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στην ραε κατά την κρίσιμη περίοδο συμμορφώθηκαν με το ισχύον έως και τώρα πλαίσιο, το οποίο αναθεωρείτε με το σχέδιο νόμου. Η εύλογη εμπιστοσύνη των αιτούντων στις ισχύουσες νομικές ρυθμίσεις και η προσδοκία τους, ότι με βάση αυτές τις ρυθμίσεις θα κάνουν τις επιλογές τους, θεμελιώνουν την αρχή της ασφάλειας του δικαίου, η οποία με τη σειρά της απορρέει από τη συνταγματική αρχή του Κράτους Δικαίου. H αναδρομικότητα του παρόντος, δυστυχώς παρίσταται ιδιαίτερα προβληματική δεδομένου ότι αντιβαίνει: - Την αρχή του κράτους δικαίου και την ασφάλεια του δικαίου που υιοθετεί το Σύνταγμα - Την αρχή της συνέχειας του Κράτους Περεταίρω: - Ανατρέπει τον επιχειρηματικό σχεδιασμό των αιτούντων - Αποβαίνει οικονομικά επιζήμια για τους αιτούντες και τα υφιστάμενα δικαιώματα τους. - Παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης των υπό αξιολόγηση δικαιούχων. Ως εκ τούτου, η κρίσιμη παράγραφο θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να εξαλείψει την άνιση μεταχείριση και την αναδρομική οικονομική ζημία που θα επιφέρει. Παρόλα αυτά λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ωφέλιμο να παραμείνουν οι επενδυτές που έχουν σοβαρές πιθανότητες να προχωρήσουν στην υλοποίηση των έργων, προτείνουμε να διαμορφωθούν τα ποσοστά του τέλους από 2% έως 8% το υψηλότερο, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η περιφερόμενη βλάβη που θα προκληθεί στους άμεσα εμπλεκόμενους και να γίνει δικαιότερη η μεταχείριση αυτών από την διοίκηση.