• Σχόλιο του χρήστη 'Παπαδας Γεωργιος' | 17 Μαρτίου 2020, 14:26

    Πριν καταθέσω και εγώ την αποψή μου, θα ήθελα να κάνω το εξής σχόλιο: Είναι πραγματικά τουλάχιστον ειρωνικό στα δικά μου μάτια, να βλέπεις οτι ξαφνικά και προκειμένου να αντιμετωπισθεί η μεγαλύτερη κρίση υγείας της ανθρωπότητας παγκοσμίως, τα τελεταία τουλάχιστον εκατό χρόνια, ο άνθρωπος βρήκε στο υλικό που ονομάζεται πλαστικό τον ισχυρότερο του σύμμαχό προκειμένου να βγεί νικητής απο αυτή την δοκιμασία. Το πλαστικό που τα τελευταία χρόνια εχει στοχοποιηθεί για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας, καλείται σημερα να συμβάλει στην σωτηρία της. Σε οτι αφορά το Αρθρο 65 συντάσομαι πλήρως με τις απόψεις του ΣΒΠΕ οι οποίες και απόλυτα τεκμυριωμένες είναί και συντάσονται πλήρως με την Ευρωπαική οδηγία (ΕΕ) 2015/720. Απο τη στιγμή λοιπόν, που οι αρμόδιοι φορείς επιβεβαιώνουν οτι οι στόχοι που είχαν τεθεί βάση του Ν.4496/2017 έχουν πλήρως επιτευχθεί, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να υποβληθούν σε πράσινο τέλος και οι σακούλες με πάχος τοιχώματος πάνω απο 50μm. Το συγκεκριμένο αρθρο έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την Ευρωπαική οδηγία που ως σκοπό της έχει την δραστιμή μείωση της λεπτής σακούλας. Πως μπορεί να υπάρξει πράσινο τέλος σε ένα προιόν το οποίο δεν είναι μίας χρήσεως, ανακυκλώνεται 100% και εμπεριέχει ανακυκλωμένή πρώτη υλη 40% τουλάχιστον. Τελικά στην Ελλάδα συντασόμαστε η όχι, με την "Κυκλική οικονομία"; Προτείνω, να μην υποβληθεί σε πράσινο τέλος η σακούλα πολλαπλών χρήσεων με πάχος τοιχώματος άνω των 50μm(UNE53942), και να υπάρχει υποχρεωτική για τους κατασκευαστές η χρήση 40% το ελάχιστο ανκυκλωμένη πρώτη ύλη για την κατασκευή τους. Ας σκεφτούμε οτι πίσω απο όλα αυτά υπάρχει ένα κλάδος που έχει υποστεί βαρύτατα πλήγματα τα τελευταία 15 έτη. Εχει συμβάλει στην αντιμετώπιση της κρίσης με μόνιμες θέσεις εργασίας, φόρους, εξαγωγές, δωρεές κλπ.