• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ' | 17 Μαρτίου 2020, 14:29

    ΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΩΣ ΠΡΟΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΟΥ 1923 ΟΠΩΣ ΣΥΝΑΡΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ Α. Το πρόβλημα των ορίων των οικισμών της περιοχής 1. Το πρόβλημα αφορά τις περιοχές των Δημοτικών Κοινοτήτων του Δήμου Διονύσου, Αγίου Στεφάνου, Άνοιξης, καθώς και του οικισμού Ραπεντώσας της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου. Αυτό ανέκυψε μετά το 2010, όταν με αφορμή την κατάρτιση δασολογίου, αμφισβητήθηκαν οι Νομαρχιακές Αποφάσεις με τις οποίες είχαν καθορισθεί τα όρια των περιοχών αυτών ως προυφισταμένων του 1923. 2. Οι εν λόγω οικισμοί είναι γνωστοί από το έτος 1883, δηλ. διαμορφώνονται επί μακρό χρονικό διάστημα πάνω από 100 χρόνια και έχουν μετατραπεί σταδιακά, (ειδικά για τις περιπτώσεις του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης), σε αστικές περιοχές χιλιάδων πληθυσμού. Αυτό δεν έγινε παράνομα και αυθαίρετα, αλλά με βάση πλήθος Διοικητικών πράξεων που δημιούργησαν με τη σειρά τους βεβαία κοινωνική πεποίθηση για απόλυτη νομιμότητα ενεργειών, με συνέπεια αν αγνοηθεί το γεγονός αυτό, οι συνέπειες που θα προκύψουν να είναι σε τέτοιο βαθμό που να πλήττεται καθαρά, το Δημόσιο συμφέρον. Συγκεκριμένα όλο αυτό το διάστημα: • Το σύνολο των Διοικητικών Υπηρεσιών, έχει εκδώσει μέγα πλήθος Διοικητικών πράξεων, όπως: o Αποφάσεις αρμοδίων οργάνων της Διοίκησης για τον καθορισμό ορίων κατ΄εξουδιοδότηση του ΝΔ του 1923 (περίπτωση Αγ. Στεφάνου). o Νομαρχιακές Αποφάσεις, επίσης για τον καθορισμό ορίων. o Αναρίθμητες οικοδομικές άδειες, που ουδέποτε ανακλήθηκαν. o Αποφάσεις αδειών κατατμήσεων, κοπής δένδρων με δικαίωμα οικοδόμησης των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών. o Αποφάσεις επιβολή τελών από το Δήμος. o Αποφάσεις καθορισμού αντικειμενικών αξιών υψηλών επιπέδου αστικής περιοχής από το Υπ. Οικονομικών. o Εγκρίσεις ΓΠΣ. o Ενέργειες πολεοδόμησης, από το Δήμο, που κατέρρευσαν, λόγω του προβλήματος. • Το σύνολο των Οργανισμών που έχουν σχέση με υποδομές (Περιφέρεια, Δήμος, ΟΤΕ, ΔΕΗ), προχώρησαν σε κατασκευές έργων υποδομών (αποχέτευση, ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, ηλεκτρικό, ύδρευση, τηλέφωνο κλπ, μάλιστα δε με ορισμένα εξ αυτών να χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιστροφή κονδυλίων. • Το σύνολο των Φορέων διακπεραίωσης πράξεων μεταβιβασης, όπως Συμβολαιογράφοι, Υποθηκοφυλάκιο, Τράπεζες (μεταβιβάσεις, μεταγραφές, υποθηκεύσεις ακινήτων, κλπ). Β. Κοινωνικές, οικονομικές και Περιβαλλοντικές επιπτώσεις του ν. 3889/2010 Είναι φανερό ότι μετά από μια μακρά περίοδο των παραπάνω συγκεκριμένων πρακτικών της Διοίκησης, η συγκεκριμένη αντιμετώπιση του Ν. 3889/2010, για τα οικιστικά-πολεοδομικά προβλήματα της περιοχής, όπως αυτά συναρτώνται με το δασικό, έχει δημιουργήσει μεγάλη κοινωνική αναστάτωση, αλλά και γενικότερες απαπειλούμενες επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον. Οι συνέπειες αυτές είναι πλέον εμφανέστατες, λόγω: • Της αδυναμίας οικοδόμησης πολλών οικοπέδων, σε σχέση με εντελώς παρόμοια στην ίδια περιοχή. Επισημαίνεται ότι η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας, λόγω της κρίσης της τελευταίας 10ετίας, δεν επέτρεψε να διαφανεί το πρόβλημα σε όλη του, την έκταση. • Της απαξίωσης περιουσιών, που ξαφνικά έχουν βρεθεί σε κατάσταση εκτός σχεδίου, την ώρα που αντιμετωπίζονται φορολογικά, ως ζώνες υψηλής αξίας. • Της αδυναμίας και οι περιοχές αυτές να ακολουθήσουν και να αξιοποιήσουν τις διαφαινόμενες νέες αναπτυξιακές συνθήκες. • Της αδυναμίας ολοκληρωμένης πολεοδομικής οργάνωσης, προκειμένου να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον και ο πολεοδομικός ιστός από την ασχεδίαστη οικιστική ανάπτυξη. Επισημαίνεται ότι οι μέχρι σήμερα προσπάθειες Πολεοδομικού σχεδιασμού των Κοινοτήτων Αγ. Στεφάνου και Άνοιξης, κατέρρευσαν και μάλιστα με οικονομικές συνέπειες (επιβολή Δημοσιονομικής διόρθωσης εις βάρος του Δήμου, για την περίπτωση της Άνοιξης, ύψους 800.000 Ευρώ). • Της αδυναμίας μεταβιβάσεων πολλών ακινήτων, λόγω δυσκολίας σύνταξης σχετικών επαρκών δηλώσεων Μηχ/κών, επί του τοπογραφικού. • Της αδυναμίας δημιουργίας και αυτό επισημαίνεται, κατάλληλου οδικού δικτύου (οι δρόμοι παραμένουν στενοί, πολλές φορές αδιέξοδοι και κυκλοφοριακά ακατάλληλοι), για την ασφαλή διαφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση πυρκαγιάς. • Της κατάθεσης ήδη δεκάδων προσφυγών στην Δικαιοσύνη, για τη διεκδίκηση υψηλών ποσών, από πολίτες αρχικά θεωρηθέντες, κατά τη Διοίκηση, νομοταγείς, αλλά εκ των υστέρων και μετά από πολλά έτη, χαρακτηρισθέντες βάση νόμου ’’παραβατικοί’’. Γ. Ο ν.4389/16, δεν αποτελεί λύση Η πρόθεση της Πολιτείας με τα άρθρα του Ν.4389/16, 154 παράγραφος 10, που τροποποίησε το άρθρο 31 παράγραφος 3 του Ν.4280/14, το άρθρο 154 παράγραφος 1 και το άρθρο 155 παράγραφος 10, δεν δίδει λύση στο πρόβλημα, αφού δημιουργούνται συνθήκες: • Αδικίας και μη ισονομίας, όταν: o Παρόμοια ακίνητα, αντιμετωπίζονται διαφορετικικά, ως προς το αν έχουν δομηθεί ή όχι. o Η μεταβίβαση κυριότητος από επαχθή αιτία, διαφοροποιείται από αυτή της δωρεάς, της γονικής παροχής κλπ. o Οι ιδιοκτησίες με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, κρίνονται δυσμενέστερα από άλλες με μεγαλύτερο. • Γεωμετρικής απροσδιοριστίας στην έκταση των οικοπέδων, ως προς το όριο αρτιότητας, κλπ. γεγονός που θα επιφέρει αξεπέραστες δυσχέρειες στην έκδοση νόμιμης πράξης. Τα παραπάνω είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν πλήθος εύλογων προσφυγών και δικαστικών εμπλοκών και ειδικά στο ΣτΕ κατά της ενδεχόμενης αντισυνταγματικότητας του νόμου. Δ. Τι πρέπει να περιλαμβάνει μια σχετική νομοθετική πρωτοβουλία Τα δεδομένα είναι τα εξής: • Υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, που έχει δημιουργηθεί με τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας και το οποίο αναδείχθηκε μετά το 2010 με αφορμή την κατάρτιση του δασολογίου, που έχει να κάνει με μεγάλης βαρύτητας ζητήματα, όπως η ανθρώπινη ζωή και η ασφάλειά της, η συνέχεια του κράτους και το ενιαίο της διοίκησης, η ασφάλεια δικαίου κλπ. • Υπάρχει βεβαιότητα ότι υπάρχουν τα εργαλεία ώστε η λύση που θα δοθεί να συνδυασθεί και με το περιβαλλοντολογικό ζήτημα. • Οι μέχρι σήμερα Νομοθετικές παρεμβάσεις της Πολιτείας δεν δίδουν λύσεις, με την τελευταία μάλιστα, να δημιουργεί προβλήματα μη ισονομίας. Με βάση τα δεδομένα αυτά, άμεσα στο υπό συζήτηση Ν/Σ, για περιοχές με τα χαρακτηριστικά αυτών του Δήμου Διονύσου, πρέπει να υπάρξει σχετική νομοθετική πρωτοβουλία. Η εν λόγω πρωτοβουλία θα ενσωματώνει την εμπειρία της τελευταίας 10ετίας, ενώ το Νομικό περίβλημα αυτής θα πρέπει να στηρίζεται: • Στην αναγνώριση επί μακρόν χρονικό διάστημα, των ευθυνών της Διοίκησης, μέσα από την παραγωγή πλήθους Διοικητικών πράξεων, που έχουν δημιουργήσει πλέον κατάσταση που τυχόν προσπάθεια ανατροπής της θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον. • Στην ύπαρξη ειδικά των Διοικητικών Πράξεων που σχετίζονται με εγκρίσεις ΓΠΣ, που έχουν ενσωματώσει τα επίμαχα όρια των οικισμών. • Στην άμεση πρόβλεψη χωροταξικής και πολεοδομικής οργάνωσης, με την προϋπόθεση έγκρισης περιβαλλοντικού ισοζυγίου. • Στην ανάγκη άμεσης πολεοδομικής οργάνωσης, πέραν των άλλων και για λόγους δημιουργίας ασφαλούς διαβίωσης και προστασίας από προφανείς κινδύνους πυρκαγιών (πυρασφάλεια).