• Σχόλιο του χρήστη 'Μυστηλιάδης Ιωάννης' | 18 Μαρτίου 2020, 00:36

    Οι ρυθμίσεις που επιχειρούνται με το παρόν άρθρο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, για την διαδικασία ανάρτησης, κύρωσης και αναμόρφωσης των δασικών χαρτών, θα πρέπει πρωτίστως να υπεισέλθουν στην ουσία του θέματος, ώστε να συμπεριλάβουν την πραγματική κατάσταση των πολυάριθμων ανά την επικράτεια οικισμών με διαμορφωμένα και εγκεκριμένα όρια βάση Πράξεων της Διοίκησης, όπως π.χ. οι οικισμοί οι προϋφιστάμενοι του 1923. Η επιχειρηθείσα λύση με τον Ν.4280/14 , άρθρο 31, παρ.3, ήταν σαφώς προς την σωστή κατεύθυνση. Αντιμετώπιζε την ουσία του πράγματος, διαβλέποντας ότι αυτή η κατεύθυνση είναι μονόδρομος τόσο προς το κοινό όφελος του συνόλου της κοινωνίας όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος. Αντίθετα, η ισχύουσα νομοθεσία (Ν. 3889/10, Ν. 4389/16) όπως, δυστυχώς, και το άρθρο 48 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, περιπλέκουν τα πράγματα, αντιμετωπίζοντας τους εγκεκριμένους οικισμούς ως δασικές περιοχές, με τρόπο που διαρρηγνύει τη συνέχεια του αστικού ιστού, χωρίς, στην πραγματικότητα, να επιτυγχάνει κάποιο περιβαλλοντικό όφελος, καθώς τα εναπομείναντα ασυνεχή εδαφοτεμάχια δεν πληρούν τα στοιχεία αυτά που χαρακτηρίζουν μια περιοχή ως δασική. Συγκεκριμένα, το ισχύον και το προτεινόμενο νομικό πλαίσιο θα οδηγήσει νομοτελειακά σε: - Υποχρέωση επιστροφής των διατεθέντων ευρωπαϊκών πόρων, για την κατασκευή έργων υποδομής των αστικών περιοχών που, εκ των υστέρων, ανακηρύσσονται δασικές και ως εκ τούτου μη δικαιούμενες αστικής υποδομής. -Απαιτήσεις αποζημιώσεων εκ μέρους των ιδιοκτητών από τη Διοίκηση, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. - Φόρτο χιλιάδων προσφυγών των ιδιοκτητών στη Δικαιοσύνη. Υπογραμμίζεται ότι αναφερόμαστε σε επί σειρά δεκαετιών καλόπιστα και νομίμως δρώντες ιδιοκτήτες ακινήτων, εντός των εν λόγω οικισμών, οι οποίοι, αφού τήρησαν τους σχετικούς Νόμους και οικονομικές υποχρεώσεις προς το Κράτος (απόκτηση οικοπέδου, πληρωμή όλων των φόρων που προβλέπονται για τα αστικά ακίνητα τόσο εφάπαξ όσο και κατ’ έτος, οικοδόμηση με νόμιμη άδεια, εγγραφή σε υποθηκοφυλακείο και κτηματολόγιο κλπ) αιφνιδίως και αναδρομικά κηρύσσονται παράνομοι και χωρίς ιδιοκτησία. Επί της ουσίας, δηλαδή, εξαπατώνται από το ίδιο το Κράτος. -Εντάσεις στην Κοινωνία, λόγω της διάρρηξης της ισονομίας και της ασφάλειας του Δικαίου, καθώς το εν λόγω νομικό πλαίσιο δρομολογεί αναδρομικά διαφοροποιήσεις επί όμοιων ακινήτων, με φωτογραφικές αλλά και με ασαφείς διατάξεις. Επιφέρει, έτσι, πλήρη σύγχυση μεταξύ των ιδιοκτητών και κυρίως μεταξύ των συνιδιοκτητών ακινήτων που εν μέρει μόνο έχουν δομηθεί. - Ανάγκη έκδοσης δεκάδων ερμηνευτικών εγκυκλίων προς τις κατά τόπους Υ.ΔΟΜ και τις υπερκείμενες υπηρεσίες, επί του σαθρού, ασαφούς και συχνά αντικρουόμενου νόμου. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι η στόχευση του παρόντος νομοσχεδίου, όσον αφορά στους οικισμούς, πρέπει να είναι η επαναφορά του Ν. 4280/14 αρ.31 παρ. 3 και η θεραπεία των όποιων ελλείψεών του πχ. εναρμόνιση του Ν.998/79 και του Ν.3889/10 στο πνεύμα του νέου νόμου. Ο νόμος αυτός –κατόπιν και της άρσης των προαναφερθεισών διαδικαστικών ελλείψεων- θα λύνει με καθαρό και δίκαιο τρόπο τα σχετικά προβλήματα των οικισμών, επιβάλλοντας, παράλληλα, αφενός τη σύνταξη και έγκριση περιβαλλοντικού ισοζυγίου, κατά τη διαδικασία έγκρισης πολεοδομικών μελετών και αφετέρου τη μείωση των ισχυόντων συντελεστών δόμησης στους οικισμούς. Έτσι, οι οικισμοί αυτοί θα αποκτήσουν σύγχρονες πολεοδομικές μελέτες με σεβασμό προς το Περιβάλλον και τον Άνθρωπο.