Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 49 Επιτροπές Εξέτασης ΑντιρρήσεωνΣχόλιο του χρήστη ΚΕΡΑΜΙΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 18 Μαρτίου 2020, 08:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΕΡΑΜΙΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 18 Μαρτίου 2020, 08:21

    Εφόσον ο απώτερος σκοπός των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, η ταχύτερη ολοκλήρωση της ανάρτησης των δασικών χαρτών, θεωρούμε ότι, ο όποιος προβληματισμός της Διοίκησης θα έπρεπε να επικεντρωθεί κυρίως στη διερεύνηση των αιτίων, που οδήγησαν και οδηγούν στην κατάθεση, σε ορισμένες περιοχές, ενός μεγάλου αριθμού αντιρρήσεων. Αναφορικά με τη σύνθεση της επιτροπής έχει υπάρξει ήδη εκτενής αναφορά από τους συμμετέχοντες στην παρούσα διαβούλευση, για το λόγο αυτό θα περιορισθούμε στο να εκφράσουμε την άποψη ότι, η διαδικασία εξέτασης των αντιρρήσεων και ειδικότερα η επιτάχυνση αυτής προφανώς δεν πάσχει από πλευράς σύνθεσης της Επιτροπής. Συνεπώς, εκτιμούμε ότι, η ισχύουσα σύνθεση των ΕΠΕΑ, με ορισμένες βελτιωτικές παρεμβάσεις, από αυτές που ήδη προτείνονται στην παρούσα διαβούλευση, θα βοηθήσει τις Επιτροπές στο να εκπληρώνουν έγκαιρα και αρτιότερα το ανατεθέν σε αυτές έργο. Επίσης, έχοντας υπόψη ότι, αναφορικά με το δικαίωμα υπογραφής τοπογραφικού διαγράμματος και δη εξαρτημένου με συντεταγμένες σε σύστημα ΕΓΣΑ 87, έχει «χυθεί» πολύ μελάνι και το εν λόγω ζήτημα ουκ ολίγες φορές έχει αποτελέσει αντικείμενο διενέξεων, τόσο μεταξύ εκπροσώπων διαφόρων ειδικοτήτων και δημοσίων υπηρεσιών, όσο και μεταξύ αντιστοίχων επιστημονικών συλλόγων, θεωρούμε ότι, η αναφορά της συγκεκριμένης ειδικότητας μηχανικού θα πρέπει να είναι σαφής και πλήρης (π.χ. πολιτικός μηχανικός Π.Ε., αγρονόμος τοπογράφος μηχανικός Π.Ε., κ.λπ.). Όσον αφορά τον καθορισμό συγκεκριμένου, υποχρεωτικού αριθμού υποθέσεων ανά συνεδρίαση, θεωρούμε ότι, η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι ατυχής και αντιεπιστημονική, έχει ως μοναδικό στόχο να καλύψει αριθμητικά τον αυξημένο αριθμό των αντιρρήσεων και υποβαθμίζει τόσο το κύρος αυτού που την προτείνει, όσο και την επιστημονική ιδιότητα των μελών της επιτροπής. Ο φάκελος της κάθε υπόθεσης – αντίρρησης έχει την δική του ιδιαιτερότητα, η οποία διαμορφώνεται από διάφορα στοιχεία, όπως το εμβαδόν, τη θέση και την οικονομική αξία της έκτασης, το είδος της βλάστησης, τις χρήσεις γης, την ύπαρξη προγενέστερων διοικητικών πράξεων σχετικών με την έκταση, κ.λπ., και σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες διαδικασίες ακρόασης των ενδιαφερομένων και των τυχόν προταθέντων μαρτύρων και τεχνικών συμβούλων – εκπροσώπων, καθορίζει το χρόνο που απαιτείται για την εμπεριστατωμένη διερεύνηση και διεκπεραίωση της υπόθεσης. Άραγε θα μπορούσε να καθορισθεί η υποχρεωτική εκδίκαση συγκεκριμένου αριθμού υποθέσεων ανά συνεδρίαση σε ένα δικαστήριο; Συνεπώς, θεωρούμε ότι, είναι προφανές πως η συγκεκριμένη διάταξη, τόσο λόγω περιεχομένου, όσο και λόγω του αυξημένου αριθμού των υποθέσεων (άραγε πως ο συντάκτης κατέληξε στον αριθμό των πενήντα υποθέσεων;) δεν είναι δυνατό να εφαρμοσθεί και θα πρέπει να αποσυρθεί. Φυσικά δεν μπορούμε να αποφύγουμε την αναφορά και στο μέρος εκείνο που αφορά την πρόβλεψη «τιμωρίας», στην περίπτωση που η ΕΠΕΑ δεν καταφέρει!! να διεκπεραιώσει 50 υποθέσεις ανά συνεδρίαση, μιας τιμωρίας που στερεί από τα μέλη της ΕΠΕΑ μια αποζημίωση ή κατ’ αποκοπή αμοιβή ή υπερωριακή απασχόληση, που οι συναρμόδιοι υπουργοί μπορούν να καθορίζουν, χωρίς όμως αυτό να είναι υποχρεωτικό!!