• Σχόλιο του χρήστη 'Δημητριος Πολυμεριδης' | 19 Ιουνίου 2020, 11:49

    Ήμουνα νιος και γέρασα. Από πιτσιρίκι και λόγω της λατρείας που είχα για το αυτοκίνητο, θυμάμαι ότι για κάθε κυβέρνηση, το αυτοκίνητο, ήταν σαν την κότα με το χρυσό αυγό. Έφτασα στο σημείο να πάω στο εξωτερικό (Γερμανία) για να αποκτήσω ένα αυτοκίνητο, που για τον μέσο Έλληνα είναι απαγορευτικό. Γύρισα στην χώρα μου και επειδή το επάγγελμά μου έχει σχεση με το χωρο του αυτοκινήτου θα κάνω δύο παρατηρήσεις: 1η: Εκεί στα υπουργεία, δίνεται την εντύπωση ότι υπάρχουν λάθος άνθρωποι σε καίριες θέσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ, πως αλλιώς ψηφίζονται νόμοι σαν και αυτόν. Το τέλος ταξινόμησης (το οποίο εδώ και δεκαετίες είναι παράνομο και έχουμε καταδικαστεί από την Ε.Ε. γι αυτό),είναι μια Ελληνική πατέντα φορολόγησης και όλες οι κυβερνήσεις το διατηρούν γιατί αποδίδει κέρδη παρά το πρόστιμο που πληρώνουμε. 2η: 4000 ευρώ τέλος. Ποιός θα το πληρώσει; Ποιός έμπορος θα εισάγει ένα αυτοκίνητο του 2007 ας πούμε, με τιμή αγοράς 3000 ευρώ απο εξωτερικό συν το τέλος ταξινόμησης συν την μεταφορά στα 5000 και με το περιβαλλοντικό τέλος στα 9000 ευρώ; Κανένας! Οπότε αυτό που όλοι διατείνονται ότι εξυπηρετούνται κάποιων τα συμφέροντα, έχει βάση; Αν η κυβέρνηση θέλει να αλλάξει κάτι στον έρημο αυτό τόπο, ας αλλάξει την κατεύθυνση της και να κοιτάξει λίγο τις πραγματικές ανάγκες του μέσου Έλληνα και όχι το τι θέλουν οι λίγοι. To χρυσό αυγό ότι ήταν να δώσει, το έδωσε! Αφήστε την αγορά να δουλέψει! Σκεφτείτε το πόσους φόρους θα εισπράξει το κράτος από service-πωλήσεις-ανταλλακτικά-τέλη κυκλοφορίας-λάστιχα-καυσιμα κλπ. 1+1=2. Όχι όμως απαραίτητα 2. Γιατί υπάρχουν τόσοι παράμετροι για να γίνει σωστός υπολογισμός... Ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δίνετε να γράψω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου. Ελπίζω πως κάποια στιγμή, στην ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ θα ακούγετε και η φωνή του απλού πολίτη!