• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΡΑΥΛΟΣ Διευθυντής Ερευνών ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ' | 25 Αυγούστου 2020, 11:12

    Το γεγονός ότι στο ΕΣΔΑ γίνεται αναφορά στο πρόβλημα με τα απόβλητα αμιάντου είναι ιδιαιτέρως θετικό. Παρ’ όλα αυτά δεν προτείνεται κάτι άμεσο πέρα από μελέτες που θα διαρκέσουν και πάλι 2-3 χρόνια και στην συνέχεια θα χρειαστούν άλλα τόσα χρόνια για να εφαρμοστούν. Εν τω μεταξύ, το πρόβλημα οξύνεται καθημερινά με σημαντικές οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Πολύ περισσότερα απόβλητα αμιάντου διατίθενται παράνομα σε χωματερές ή στην ύπαιθρο από ότι εξάγονται νόμιμα στο εξωτερικό. Ένα άμεσο μέτρο που θα διευκόλυνε πολύ είναι το παρακάτω: Σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου ΕΚ του Δεκεμβρίου 2002, τα απόβλητα αμιάντου μπορούν να εναποτίθενται, υπό προϋποθέσεις, σε ΧΥΤ μη επικινδύνων αποβλήτων. Επομένως, μπορούμε να διευκολύνουμε με νομικές παρεμβάσεις αυτή την λύση σε περιοχές που είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζουν αυξημένο πρόβλημα (πχ περιοχές που είχαν υποστεί σεισμικές καταστροφές στο παρελθόν και είχε επιλεγεί η δόμηση με υλικά αμιάντου) ή νησιά από τα οποία η μεταφορά είναι επικίνδυνη και ακριβή (πχ Κρήτη). Οι εγκαταστάσεις αυτές θα μπορούσαν να είναι επεκτάσιμες ανάλογα με τις ανάγκες που θα προκύπτουν. Το κόστος κατασκευής και λειτουργείας τους μπορεί να καλυφθεί από την αμοιβή που θα εισπράττεται από τους ιδιοκτήτες των αποβλήτων. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της ΑΜΙΑΝΤΙΤ, όπου τα απόβλητα ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες τόνους, η διαχείρισή τους επιβάλλεται να γίνει εντός της ευρύτερης περιοχής δεδομένου ότι η διακίνηση τέτοιων ποσοτήτων σε μεγάλες αποστάσεις ενέχει υψηλό κίνδυνο.