• Σχόλιο του χρήστη 'Τ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ, Χωροτάκτης - πολεοδόμος' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:13

    Οι υδατοκαλλιέργειες τα τελευταία χρόνια αναδεικνύονται σε τομέα αιχμής στον οποίο θα μπορεί η χώρα μας να καταστεί διεθνώς ανταγωνιστική, ειδικά λόγω και του σημαντικού μήκους παραλιακού της μετώπου. Στο πλαίσιο αυτό, με τον πρόσφατο Ν. 4711/20 του ΥΠΑΑΤ, έγινε μια σημαντική προσπάθεια βελτίωσης του πλαισίου αδειοδότησης των υδατοκαλλιεργειών. Συμπληρωματικά σε αυτήν την προσπάθεια θα πρέπει αν εκσυγχρονιστεί και το πλαίσιο πολεοδομικής νομοθεσίας που συνοδεύει την εν λόγω δραστηριότητα ειδικά στις περιπτώσεις χερσαίων εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας καθώς ήδη με το παρόν νομοσχέδιο και την εξειδίκευση της θαλάσσιας χωροταξίας γίνονται σημαντικά βήματα για τις υδάτινες εγκαταστάσεις. Η υδατοκαλλιέργεια αντιμετωπίζεται ορθώς ως αγροτική/γεωργική παραγωγή. Στο πνεύμα αυτό οι τυχόν ειδικές εγκαταστάσεις (δεξαμενές – πισίνες, σκεπασμένες ή ακάλυπτες) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται και οι σταθερές θερμοκηπιακές κατασκευές στις λοιπές αγροτικές δραστηριότητες: να μην μετράνε στο ποσοστό κάλυψης του γηπέδου στο οποίο εγκαθίστανται. Άλλωστε σε ένα χωράφι δεν θα έλεγε κανείς στον αγρότη να βγάλει οικοδομική άδεια στην οποία τα φυτά του προσμετρώνται στην κάλυψη του γηπέδου. Το αδειοδοτικό πλαίσιο του Ν. 4711/2020 με το άρθρο 85 που τροποποιεί το Ν. 4284/14 υποστηρίζει αυτήν την άποψη εντάσσοντας τις κατασκευές αυτές στην περίπτωση α της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του από 24.05.1985 Π.Δ/τος (ΦΕΚ 270 Δ’), δηλαδή στις εγκαταστάσεις που κατασκευάζονται χωρίς άδεια και περιορισμό ως προς το ποσοστό κάλυψης, το μέγιστο ύψος και τον αριθμό των κατασκευών. Ωστόσο, επειδή στην περίπτωση α της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του από 24.05.1985 Π.Δ/τος αναφέρονται: «θερμοκηπιακές κατασκευές για υδρόβιους οργανισμούς … σύμφωνα με τους εγκεκριμένους τύπους του ΥΠΑΑΤ» και επειδή το ΥΠΠΑΤ δεν έχει εντάξει ειδικές κατασκευές (θερμοκήπια – δεξαμενές – πισίνες) στην εγκεκριμένη τυπολογία του, οι κατά τόπους ΥΔΟΜ συχνά προσμετρούν τις υδατοκαλλιεργητικές κατασκευές αυτές στο ποσοστό κάλυψης 30%, εξαναγκάζοντας τις μονάδες αυτές να εγκαθίστανται σε τεράστια και δυσεύρετα ακίνητα, που συχνά παρουσιάζουν ποικίλα προβλήματα βραχωδών εκτάσεων, πρόσβασης, ενιαίου χαρακτήρα κ.λπ. τα οποία και θα αγοράσουν μόνο και μόνο για να έχουν δυνατότητα εγκατάστασης ενός βιώσιμου μεγέθους παραγωγής. Στο πλαίσιο αυτό για να συνάδει το πνεύμα του αδειοδοτικού πλαισίου χερσαίων μονάδων υδατοκαλλιέργειας με το γράμμα του πλαισίου πολεοδομικής αδειοδότησής τους προτείνεται είτε: (Α) το ποσοστό κάλυψης για τις χερσαίες υδατοκαλλιέργειες να αυξηθεί σε 80% τουλάχιστον, ή (Β) η παράγραφος 2α του άρθρου 2 του από 24.05.1985 Π.Δ/τος να διαμορφωθεί ως εξής με την προσθήκη που παρακάτω φαίνεται με κεφαλαία: «2.α. Εγκαταστάσεις ξηραντηρίων καπνών Βιρτζίνια, θερμοκηπίων και διχτυοκηπίων για την καλλιέργεια ανθέων, καλλωπιστικών και κηπευτικών προϊόντων, αρωματικών - φαρμακευτικών φυτών, τροπικών φυτών, σποροφύτων, δενδρωδών και άλλων καλλιεργειών που ενδείκνυνται για τις ανωτέρω κατασκευές, θαλάμων για την καλλιέργεια μανιταριών και σποροφύτων, θερμοκηπιακών κατασκευών για υδρόβιους οργανισμούς, καθώς και εγκαταστάσεις για την εκτροφή σαλιγκαριών, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες μελέτες - εγκεκριμένους τύπους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΞΑΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΥΔΡΟΒΙΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΥΛΙΚΟΥ, κατασκευάζονται χωρίς άδεια και περιορισμό ως προς το ποσοστό κάλυψης του γηπέδου, το μέγιστο ύψος και τον αριθμό των κατασκευών.» Τέλος θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα χαρακτηριστικά των δεξαμενών (ωφέλιμο βάθος, μήκος κ.λπ.) εξαρτώνται από τις συνθήκες επιβίωσης του είδους που καλλιεργείται και διαφέρουν από είδος σε είδος. Συνεπώς ο περιορισμός του ύψους τους σε 50 εκατοστά για κάθε τύπο είναι αβάσιμος αν όχι επιζήμιος! Η διάταξη αυτή θα πρέπει αν αφαιρεθεί άμεσα γιατί θα προκαλέσει αναστάτωση στις υφιστάμενες δανειοδοτημένες και υπο αδειοδότηση επιχειρήσεις!