• Σχόλιο του χρήστη 'Άννα Λεκατσά' | 14 Σεπτεμβρίου 2020, 16:05

    Εκ της ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΒΕΕ Βάσει του ορισμού, τα χάρτινα υλικά συσκευασίας (πιάτα, ποτήρια κλπ) που περιέχουν εν μέρει πλαστική ύλη (πχ επίστρωση, υλικά αδιαβροχοποίησης χάρτου), δύνανται να χαρακτηρισθούν πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης. Δεδομένου ότι δεν έχει εκδοθεί έως σήμερα ΥΑ του άρθρου 16 του Ν/Σ δεν είναι δυνατός ο ουσιαστικός σχολιασμός της ευρύτητας του ορισμού. Αναμένονται οι ειδικές προδιαγραφές για τα πλαστικά που να περιλαμβάνουν και τυχόν ποσοστό της πλαστικής ύλης, αλλά και παραδείγματα (αυτό απαντάται στο άρθρο 19 του νομοσχεδίου για τη θέσπιση διατάξεων, ενώ από το άρθρο 12 της Ευρ. Οδηγίας αναμένονταν για τον Ιούλιο οι Προδιαγραφές και κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, κάτι που είναι ακόμη σε εκκρεμότητα). Πρέπει να διευκρινιστεί αν η πρώτη διάθεση στην αγορά αφορά τον τελικό καταναλωτή ή και τους ενδιάμεσους παραλήπτες (χονδρική πώληση) – ιδίως ενόψει του ρόλου της συγκεκριμένης διατύπωσης στο ορισμό του παραγωγού και των σχετικών προθεσμιών του άρθ. 5 παρ. 1 και 6 και των κυρώσεων του άρθρου 18 καθώς και των διατάξεων που συνδέονται με την διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού. Το «διαθέτει στην αγορά» στον ορισμό του παραγωγού, αφορά την 1η φορά, και όχι την μεταπώληση, να διευκρινιστεί. Πρέπει να διευκρινιστεί αν η ευθύνη επιμερίζεται σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, πχ κατασκευαστή, μεταπωλητή και τελικό χρήστη πριν την πώληση στον τελικό καταναλωτή ο οποίος και ρητά (άρθρο 4 παρ. 3 (β) επιβαρύνεται με την εισφορά. Επίσης είναι σημαντικό να μην υπάρχει επικάλυψη ευθύνης (δηλαδή επάλληλη ευθύνη περισσότερων μελών της εφοδιαστικής αλυσίδας δεδομένου ότι μία τέτοια ρύθμιση απλά πολλαπλασιάζει το κόστος (που τελικά θα βαρύνει το καταναλωτή).