Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Περιφέρεια Κρήτης Δ/νση ΠΕΧΩΣ' | 4 Δεκεμβρίου 2020, 15:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Ταχ. Δ/νση: Μάρκου Μουσούρου 15 Τ.Κ.: 712 01 Ηράκλειο Email: d.pexws@crete.gov.gr Πληροφορίες: Ε. Καργάκη Τηλ.: 2813-410124 ΘΕΜΑ: Συμμετοχή στη διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου του ΥΠΕΝ για την τροποποίηση της Οδηγίας 2008/98 και Προώθηση της Ανακύκλωσης – Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018 κλπ. Σχετικό: Η από 19-11-2020 Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου «Προώθηση της Ανακύκλωσης – Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 της 30ής Μαΐου 2018 για την τροποποίηση της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα (EE L 150/109) και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018 για την τροποποίηση της Οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (EE L 150/141)». Το νομοσχέδιο έρχεται σε συνέχεια του νέου εγκεκριμένου ΕΣΔΑ να ρυθμίσει νομοθετικά πολλά ζητήματα που αφορούν ΟΤΑ α και β βαθμού, ΦΟΔΣΑ, ΣΕΔ, επιχειρήσεις, κλπ. Εισάγονται νέες έννοιες και υποχρεώσεις, πολλές ρυθμίσεις για τέλη και πρόστιμα, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις, κίνητρα και απαλλαγές. Η πληροφορία είναι μεν σχετικά σαφής, αλλά είναι διάσπαρτη μέσα στο σχέδιο και επικαλείται πολλές φορές τους νόμους που τροποποιεί καθιστώντας πολύπλοκη και δυσχερή την κατανόηση στον υπόχρεο που καλείται να το εφαρμόσει. Η κωδικοποίηση θα πρέπει να οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι απλή και κατανοητή η πληροφορία για τον κάθε ενδιαφερόμενο ο οποίος επωμίζεται αρμοδιότητες και υποχρεώσεις χωρίς να κάνει συνδυασμούς και να ανατρέχει σε άλλη νομοθεσία. Επίσης οι ορισμοί στο κεφάλαιο 3 είναι ελλιπείς. Εφόσον ορίζονται μέσα στο σχέδιο νέες διαδικασίες θα ήταν σκόπιμο να υπάρχει αντίστοιχα και ο κατάλληλος ορισμός ίσως και με κάποια σύντομα παραδείγματα. Για παράδειγμα πρέπει να οριστούν σαφώς οι ορισμοί της αποτέφρωσης, συναποτέφρωσης, ενεργειακής αξιοποίησης, προϊόν, υποπροϊόν, αποχαρακτηρισμός, SRF, RDF, κλπ, καθώς αυτά μπαίνουν στο στόχαστρο πλέον με νέες ρυθμίσεις και αποκτούν άλλη βαρύτητα στην παραγωγική διαδικασία, οπότε δεν θα πρέπει να δημιουργούνται ερωτηματικά και δυσερμηνίες. Επίσης δεν υπάρχει επαρκής αναφορά στα οργανικά απόβλητα, ενώ είναι το ρεύμα που παίζει τον πρώτο ρόλο στη Διαλογή στην Πηγή και θα έπρεπε να γίνεται διεξοδική ανάλυση. Δεν δίνονται πληροφορίες για τους στόχους, τα κίνητρα, τις υποχρεώσεις, αρμοδιότητες, ευθύνες παραγωγών, ιεραρχία, κριτήρια πιστοποίησης, κλπ. Επιπλέον θα έπρεπε στοχευμένα να υπάρχουν ρυθμίσεις στα γεωργικά και κτηνοτροφικά απόβλητα, που αποτελούν μεγάλο μέρος των αποβλήτων με πολλά συνεπακόλουθα προβλήματα πανελλαδικά. Όπως επίσης και τα θερμοκηπιακά πλαστικά που ενώ θεωρείται απλή η δρομολόγησή του ως ανακυκλώσιμο υλικό στην πράξη δεν μπορούν να απορροφηθούν από διαδικασία της ανακύκλωσης. Και ενώ υπάρχει ξεχωριστό άρθρο για το ορθό σύστημα πληρώνω όσο πετάω και υπάρχουν κίνητρα, χρηματοδοτήσεις, προγράμματα ευαισθητοποίησης γι αυτό, δεν υπάρχει μεθοδολογική καθοδήγηση για να μπορεί εύκολα και άμεσα ένα Δήμος να τολμήσει να το επιλέξει. Όσον αφορά στο άρθρο 6 «Υποπροϊόντα» Εφόσον δεν προβλέπεται από τον ν. 4014/2011 υποβολή ΜΠΕ για ένα έργο ή δραστηριότητα που παράγει ουσίες που θέλει να χαρακτηρίσει ως υποπροιόντα, η αξιολόγηση διεξάγεται από την αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία περιβάλλοντος της οικείας Περιφέρειας, κατόπιν υποβολής τεκμηριωμένου αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο. Εφόσον η συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο θεωρηθεί ότι συνιστά υποπροϊόν, με απόφαση του Περιφερειάρχη τίθενται όροι και προϋποθέσεις. Δηλαδή με Απόφαση Περιφερειάρχη μιας Περιφέρειας μια ουσία χαρακτηρίζεται πως πληροί όλες τις σχετικές απαιτήσεις περί προϊόντων και προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας, ενώ μπορεί για την ίδια ουσία μια άλλη Περιφέρεια να έχει αποφασίσει διαφορετικά. Επίσης τι προβλέπεται για την περίπτωση που μια Περιφέρεια για διάφορους λόγους δεν δύναται ή δεν θέλει να αποφασίσει για τον χαρακτηρισμό. Άρθρο 7 «Αποχαρακτηρισμός αποβλήτων». Ο αποχαρακτηρισμός των αποβλήτων που προκύπτουν από μια διαδικασία επεξεργασίας αποβλήτων είναι απαραίτητη προκειμένου να διευκολυνθεί η διακίνηση των υλικών για επαναχρησιμοποίηση, πώληση κλπ. Ένα ΚΔΑΥ που παράγει τόσα κλάσματα τα οποία πρέπει να διαθέσει στην αγορά θα πρέπει να τα αποχαρακτηρίζει βάσει όχι μόνο του προϊόντος που παράγει αλλά και βάσει του συστήματος διαχείρισης που χρησιμοποιεί (παρ. 1, δ). Άρα στην περίπτωση αυτή κάθε μονάδα ΚΔΑΥ θα πρέπει να περνάει τη διαδικασία αποχαρακτηρισμού των διαχωρισμένων ανακυκλώσιμων υλικών που παράγει, από το Υπουργείο, καθώς πρέπει να αξιολογηθεί και η καταλληλόλητα της εγκατάστασής της. Άρθρο 19 «Ανάκτηση αποβλήτων» Σύμφωνα με το άρθρο, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία της ανάκτησης τα απόβλητα συλλέγονται χωριστά και δεν αναμιγνύονται με άλλα απόβλητα ή με άλλα υλικά με διαφορετικές ιδιότητες. Ωστόσο επιτρέπονται οι παρεκκλίσεις όταν (παρ. 3, γ) δεν είναι τεχνικά εφικτή η χωριστή συλλογή στο πλαίσιο των ορθών πρακτικών συλλογής των αποβλήτων. Αυτό πολύ ορθά προβλέπεται, διότι αντικειμενικά σε πολλές περιπτώσεις όντως αυτό ισχύει και οι περισσότεροι Δήμοι αυτό θα επικαλεστούν. Όμως με κάποιο τρόπο θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι σε αυτή την περίπτωση το μη διαχωρισμένο συλλεγόμενο κλάσμα θα περνάει ενδιάμεση διαδικασία διαχωρισμού και δεν θα οδηγείται απευθείας στην ενεργειακή αξιοποίηση, ή στον εμπλουτισμού το κλάσματος προς ενεργειακή αξιοποίηση, διότι έτσι δεν θα επιτυγχάνονται οι στόχοι της ανακύκλωσης. Αυτή η διευκρίνιση απαιτείται γιατί στην παρ. 4 έχει καθοριστεί η απαγόρευση αποτέφρωσης μόνο για την περίπτωση που τα απόβλητα έχουν συλλεχθεί χωριστά για προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και για ανακύκλωση. Άρθρο 20 «Αναβάθμιση της χωριστής διαλογής – ανακύκλωσης» Στην παρ. 3 ορίζεται ότι από την 1η.6.2021, οι φορείς λειτουργίας των ΚΔΑΥ υποχρεούνται να υπολογίζουν την ποσότητα των αποβλήτων συσκευασιών και των λοιπών ανακτώμενων υλικών που συλλέγονται χωριστά, μετά τη διαλογή ανά ΟΤΑ α’ βαθμού, καθώς και τις αντίστοιχες προσμίξεις (υπόλειμμα), χρησιμοποιώντας ενιαία μέθοδο δειγματοληψίας (στο ρεύμα των εισερχομένων αποβλήτων) και ανάλυσης, με σχετική απόφαση του ΕΟΑΝ. Αυτό είναι δύσκολο τεχνικά να γίνει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα όταν ξέρουμε ότι τα ΚΔΑΥ στη χώρα μας είναι σε πρωτόγονη μορφή ακόμα. Επίσης αυτό σε συνδυασμό με την παράγραφο 4. που αναφέρει ότι από την 1η.1.2022, η συνολική ποσότητα των προσμίξεων (υπόλειμμα) από τα ΚΔΑΥ με όλες τις ενδιάμεσες προυποθέσεις, πρέπει να χρησιμοποιείται ως απορριμματογενές καύσιμο, δίνει την αίσθηση ότι η πρόθεση του νομοθέτη είναι να διασφαλίσει επαρκείς ποσότητες για τα εργοστάσια καύσης και όχι εξασφάλιση καθαρότητας προϊόντων. Διότι οι χρόνοι προσαρμογής είναι ανέφικτοι και μονόδρομος η εύκολη λύση. Επίσης στην παρ. 5, αναφέρεται το κόστος διαχείρισης για τα υπολείμματα από τα ανακυκλώσιμα το οποίο βαρύνει τον αντίστοιχο ΟΤΑ α’ βαθμού, έως το ανώτερο ποσό των τριάντα πέντε ευρώ (35 €) ανά τόνο. Δεν προκύπτει από πουθενά πώς καθορίστηκε αυτό το νούμερο, όταν οι απαιτήσεις που προδιαγράφονται μέχρι τώρα είναι πολύ κοστοβόρες σε όλα τα στάδια επεξεργασίας. Σύμφωνα με τον νέο ΕΣΔΑ οι ΠΕΣΔΑ θα πρέπει να αναθεωρηθούν εντός του 2021. Εκτός του ότι αυτό είναι αδύνατον χρονικά με τις διαδικασίες που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία, καλούνται οι ΦΟΔΣΑ και οι Περιφέρειες (εκεί που δεν υπάρχει ο Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ) να καταρτίσουν ένα ΝΕΟ ΠΕΣΔΑ και όχι απλή αναθεώρηση, που πάση θυσία θα πρέπει να πετύχει το στόχο του >10% της ταφής. Θα πρέπει επομένως να γίνει μια πολυκριτιαριακή ανάλυση με κύριο άγνωστο την ενεργειακή αξιοποίηση. Πώς μπορεί να γίνει ένας ΠΕΣΔΑ αν δεν ξέρουμε με ποια κριτήρια θα δουλευτεί από το Υπουργείο το σενάριο της καύσης. Σύμφωνα με το τροποποιημένο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Oδηγίας των Aποβλήτων, τα κράτη μέλη καθιερώνουν χωριστή συλλογή τουλάχιστον για το χαρτί, τα μέταλλα, τα πλαστικά και το γυαλί και, από 1ης Ιανουαρίου 2025,τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Η οδηγία δεν αναφέρει ότι οι συσκευασίες είναι η μόνη πηγή των πιο πάνω ρευμάτων. Το νέο Ελληνικό νομοσχέδιο υα πρέπει να εισάγει υποχρέωση όσο αφορά: (1) τόσο την χωριστή διαλογή ανακυκλώσιμων ρευμάτων για όλες τις οικοδομές (όχι μόνο τις νέες οικοδομές), (2) όσο και την ανακύκλωση ρευμάτων πλαστικού, χαρτιού, μετάλλου, γυαλιού πέραν από αυτές που προέρχονται από συσκευασίες (πλην τα σχολεία για το χαρτί). Πιθανές ελλείψεις στο νομοσχέδιο θα πρέπει να εξεταστούν ώστε αυτό να συμπληρωθεί κατάλληλα. Άρθρο 23 «Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση» Πρέπει να διευκρινισθεί ότι οι συγκεκριμένοι στόχοι αφορούν όλα τα είδη αστικών ανακυκλώσιμων αποβλήτων και όχι μόνο συσκευασίες. Άρθρο 24 «Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων» Στην παρ. 4 αναφέρεται ότι όταν το προϊόν (βιοαποδομήσιμο) χρησιμοποιείται επί του εδάφους, τα κράτη μέλη της Ε.Ε. δύνανται να το υπολογίσουν ως ανακυκλωμένο μόνο αν αποφέρει όφελος για τη γεωργία ή οικολογική βελτίωση. Δίνεται η αίσθηση ότι βάσει του άρθρου 7 θα μπορούσε το compost που παράγεται από διαδικασία αερόβιας ή αναερόβιας χώνευσης να μπορεί να μετρήσει στους στόχους ανακύκλωσης εάν πιστοποιηθεί καταλλήλως και να αποτελέσει προϊόν για τη γεωργία ή την οικολογική βελτίωση. Δράση που ικανοποιητικά μέχρι τώρα έχει τρέξει η ΔΕΔΙΣΑ στα Χανιά. Ωστόσο στη συνέχεια αναφέρεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2027 δύναται να υπολογίζονται τα αστικά βιολογικά απόβλητα που υποβάλλονται σε αερόβια ή αναερόβια επεξεργασία ως ανακυκλωμένα μόνο αν, σύμφωνα με το άρθρο 42, έχουν συλλεχθεί χωριστά ή έχουν διαχωρισθεί στην πηγή. Δηλαδή μονόδρομος η ΔσΠ για να μετρήσει στους στόχους της ανακύκλωσης το παραγόμενο compost, ανεξάρτητα από τις προδιαγραφές του. Άρθρο 25 «Χωριστή συλλογή και ανακύκλωση στις σχολικές μονάδες» Προτείνεται, έως 1-9-2021 στα σχολεία η χωριστή συλλογή αποβλήτων συσκευασιών, βιοαποβλήτων και έντυπου χαρτιού. Από όσον γνωρίζουμε τα βιοαπόβλητα είναι πολύ μικρό ρεύμα στα σχολεία σε αντίθεση με τις επιχειρήσεις εστίασης οι οποίες δεν μπήκαν στο στόχο του νομοσχεδίου, ή τα νοικοκυριά που είναι υποχρέωση από την οδηγία. Θα μπορούσαν τα σχολεία να έχουν ένα κάδο επιτόπιας κομποστοποίησης (εάν υπάρχει κατάλληλος χώρος) για να παρακολουθούν τη διαδικασία και να βλέπουν το αποτέλεσμα. Και φυσικά αφού οργανωθεί όλο το σύστημα ΔσΠ του Δήμου για τα βιοαπόβλητα και η αντίστοιχη μονάδα επεξεργασίας προδιαλεγμένου οργανικού να προχωρήσει η δράση στα σχολεία ολοκληρωμένη. Θεωρούμε ότι προτιμότερο θα ήταν να προωθηθεί η χωριστή συλλογή ανακυκλώσιμων ανά υλικό στα σχολεία και δει σε κάποια απόβλητα που παράγονται σε αυξημένο ποσοστό μέσα σε αυτά όπως οι πλαστικές φιάλες νερού και χυμών. Επιπλέον θα πρέπει να θεωρηθεί απαίτηση η περιβαλλοντική εκπαίδευση πάνω στο θέμα, με σχετικούς διαγωνισμούς, κίνητρα κλπ. Άρθρο 26 «Πράσινα Σημεία» Υπάρχουν σταδιακά διάφορες ρυθμίσεις για τα πράσινα σημεία οι οποίες όμως δεν έχουν διευκολύνει τη διαδικασία ιδιαιτέρως, αντιθέτως προκύπτουν συνεχώς αδιέξοδα και ενώ είναι μια απαραίτητη εγκατάσταση σε κάθε Δήμο είναι πολλές φορές ανέφικτη η κατασκευή τους για νομοθετικούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση αναφερόμαστε πέρα από τα προβλήματα χωροθέτησης και στα είδη και κατηγορίες συλλογής. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να ανοίξει περισσότερο η γκάμα των υλικών που συλλέγονται στα Πράσινα Σημεία είτε για επιδιόρθωση, μεταπώληση είτε για απλή προώθηση σε άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης μια καλή πρακτική που εφαρμόζεται στο εξωτερικό και μοιάζει με αυτή του κινητού πράσινου σημείου και η οποία έχει εφαρμογή σε αστικά κέντρα που είναι μακριά από τα ΠΣ, είναι τα τύπου «λαϊκής» ΠΣ. Δηλαδή οι ενδιαφερόμενοι που θέλουν να μαζέψουν τα υλικά που τους χρειάζονται, οργανώνουν περιοδικά σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, συγκεκριμένες ώρες, συλλογή υλικών σε διαφορετικά conteiners τα οποία μπορούν εύκολα να μεταφέρουν με συμβατικά οχήματα, όπως στις λαϊκές αγορές κάνουν οι μικροπωλητές. Οι πολίτες γνωρίζουν το πρόγραμμα και παραδίδουν τα υλικά που δεν πρέπει ή δεν θέλουν να πετάξουν, στους πλανόδιους συλλέκτες, μεταφορείς. Οι ενδιαφερόμενοι Δήμοι που επιθυμούν να εγκαταστήσουν γωνίες ανακύκλωσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις εγκαταστάσεις διαλογής ή εκμετάλλευσης στην περιοχή τους, καθώς αν δεν υπάρχει η κατάλληλη εγκατάσταση αυτά καταλήγουν πάλι σε ένα υποδοχέα που τα αναμειγνύει. Άρθρο 31 «Δημιουργία Δικτύου Μονάδων Ενεργειακής Αξιοποίησης Αποβλήτων» Όπως είχαμε σχολιάσει ως Περιφέρεια στην πρόταση του νέου ΕΣΔΑ, επαναλαμβάνουμε και εδώ ότι οι νέες ρυθμίσεις οδηγούν σε πολύ μεγάλο λειτουργικό κόστος αφού ο σχεδιασμός περιλαμβάνει πολλά στάδια επεξεργασίας συμπεριλαμβανομένων των κοστοβόρων εργοστασίων ενεργειακής αξιοποίησης (ΣΔΙΤ), περιβαλλοντικό κόστος από την αύξηση των μεταφορών και ασφυκτικές προθεσμίες που θα οδηγήσουν σε οικονομικές συνέπειες σε επίπεδο Χώρας, ΟΤΑ, ΦΟΣΔΑ και ΣΕΔ, εάν δεν επιτευχθούν οι υψηλοί στόχοι που πιέστηκαν χρονικά. Ο σχεδιασμός που σαφώς ρίχνει το μεγάλο βάρος στην ενεργειακή αξιοποίηση ρυθμίζεται πλέον με τον παρόν χωρίς να γίνεται αντίστοιχα τεκμηρίωση αυτής της επιλογής. Ποιες είναι οι ρυθμίσεις για την εισαγωγή της καύσης στο σχεδιασμό; Το γεγονός ότι θα αναθέτει, εκπονεί, διαστασιολογεί, χωροθετεί ο Υπουργός; Με βάσει ποια δεδομένα; Άλλος θα εκπονεί τον ΠΕΣΔΑ και άλλος μέρος του ΠΕΣΔΑ; Λείπει μεγάλο μέρος και το πιο ουσιαστικό από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Εξαντλεί τις απαιτήσεις στα ΚΔΑΥ, τα πρόστιμα και στην παραγωγή δευτερογενών καυσίμων, ενώ με δύο προτάσεις σε ένα άρθρο ορίζει κατηγορηματικά αυτόν που θα επιβάλει την καύση. Βάσει ποιας μελέτης προέκυψε το δίκτυο των 4 μονάδων σε όλη τη Χώρα; Ανάλυση – τεκμηρίωση δεν έγινε ούτε στον ΕΣΔΑ, ούτε εδώ. Κυρίως όμως το πρόβλημα είναι η σύνταξη του ΠΕΣΔΑ που θα πρέπει να λύσει τη δύσκολη εξίσωση των υπερβολικά φιλόδοξων στόχων με έναν άγνωστο παράγοντα Χ τον οποίο θα καθορίσει το Υπουργείο σε παράλληλη μελέτη. Είναι ουσιαστικά ανέφικτη η εκπόνηση όταν δεν θα μπορούν να στηθούν τα εναλλακτικά σενάρια που θα πρέπει να περιλάβουν την καύση καθώς είναι μονόδρομος με τις απαιτήσεις που έθεσε ο ΕΣΔΑ. Κατά τη γνώμη μας η συνεργασία Υπουργείου και ΦΟΔΣΑ είναι η καλύτερη επιλογή, καθώς οι ΦΟΔΣΑ γνωρίζουν καλύτερα και το Υπουργείο από την πλευρά του μπορεί να δώσει καθοριστικές λύσεις σε δύσκολα θέματα. Άρθρο 43 «Τέλος ταφής» Διαφωνούμε με την εφαρμογή του τέλους ταφής στα απόβλητα που οδηγούνται σε ΧΥΤΑ - ΧΥΤΥ, στο μέρος που αφορά στα υπολείμματα από τις μονάδες επεξεργασίας αστικών αποβλήτων. Αυτό θεωρούμε ότι δεν αποτελεί αντικίνητρο αλλά φοροεισπρακτικό μέτρο. Κίνητρο θα αποτελούσε η εφαρμογή του τέλος ταφής μόνο στα ανεπεξέργαστα. Άρθρο 49 «Επιβολή της εφαρμογής και κυρώσεις» Παρ. 6. Τέλος ταφής στα ΚΔΑΥ για τα υπολείμματα και πρόστιμα για τη μη πραγματοποίηση δειγματοληψιών και παραγωγής απορριμματογενούς καυσίμου. Πολύ αυστηρότητα και πολύ μικρό περιθώριο προσαρμογής. Εξαντλείται η περιβαλλοντική ευαισθησία και στοχοθεσία, ανισοβαρώς στα ΚΔΑΥ. Άρθρο 53 «Αρμοδιότητες ΦΟΔΣΑ και Ο.Τ.Α.» Στις αρμοδιότητες των ΦΟΔΣΑ δεν αναφέρεται η λειτουργία της μονάδας ενεργειακής αξιοποίησης, ενώ αναφέρονται όλες οι άλλες διαδικασίες επεξεργασίας. Πώς θα λειτουργεί αυτή η Μονάδα, μόνο με τον ιδιώτη ΣΔΙΤ ανεξάρτητα από τον τοπικό Φορέα; Επίσης κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης του νέου ΕΣΔΑ ο Γενικός Γραμματέας συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων έθεσε το θέμα της εκπόνησης του ΠΕΣΔΑ από τους Φορείς Διαχείρισης και όχι από την Περιφέρεια (όταν δεν υπάρχει Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ) καθώς όπως ισχυρίστηκε δεν μπορεί να εκπονεί και να εγκρίνει η Περιφέρεια ταυτόχρονα. Γιατί δεν προχώρησε η η ρύθμιση αυτή σε αυτό το Νομοσχέδιο;