• Σχόλιο του χρήστη 'Πλιάσσας Ορέστης' | 15 Μαρτίου 2021, 09:48

    ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ Πρόκειται για ένα κουραστικό μακροσκελές (170 σελίδες) κείμενο με «συμβουλές» και προτάσεις σε κάθε κεφάλαιο συνεχώς επαναλαμβανόμενες για πράγματα αυτονόητα ή πράγματα που ήδη (και ορθώς) έχουν γίνει (π.χ. πλαστικά μιάς χρήσης). Ένα κείμενο υπερβολικά εκτεταμένο στις σελίδες του οποίου ο αναγνώστης πελαγώνει και εύκολα χάνει τον προσανατολισμό. Η βασική στόχευση πρέπει να είναι η επίτευξη το να αποκτήσουν οι πολίτες σωστές καταναλωτικές αρχές, καθόσον εάν αυτό γίνει τότε είναι βέβαιο ότι τόσο η δημιουργία αποβλήτων όσο και η επιβάρυνση του Περιβάλλοντος θα μειωθεί σημαντικά. Να πεισθούν οι πολίτες π.χ. να αγοράζουν προϊόντα με την ελάχιστη συσκευασία, να είναι κατασκευασμένα από φυσικές και όχι τεχνητές-χημικές πρώτες ύλες, να μην επηρεάζονται από τη καθημερινά εναλλασσόμενη μόδα, κ.λ.π. Οι προτάσεις που γίνονται για τα περισσότερα ειδικά απόβλητα (π.χ. έπιπλα, στρώματα, κλωστοϋφαντουργικά, παπούτσια, κ.λ.π) είναι διστακτικές για την υποχρεωτική εμπλοκή των παραγωγών και εμπόρων των προϊόντων αυτών, και μάλλον στο τέλος-τέλος, τα ¨φορτώνουν¨ όλα να γίνουν από τους ΟΤΑ και τους ΦοΔΣΑ. Δηλαδή αυτοί πουλάνε, κερδίζουν και η μονίμως ευαγγελιζόμενη ότι θα εφαρμοσθεί «Ευθύνη του Παραγωγού» ξεχνιέται; ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ (Σελ.6) - Παράγραφος 2.2 Τη στιγμή που αναγνωρίζεται ότι, όπως αναφέρεται στο ισχύοντα ΕΣΔΑ : "Τα αστικά στερεά απόβλητα λόγω τουριστικών ροών, αποτελούν γόνιμο πεδίο εφαρμογής δράσεων πρόληψης...", γιατί εξαιρείται ο τουρισμός; Οι δράσεις για τη Πρόληψη Δημιουργίας Αποβλήτων, θα πρέπει να απευθύνεται και στη βιομηχανία, καθόσον όπως φαίνεται στον πίνακα 1 του παρόντος, τα ετησίως παραγόμενα απόβλητα από τη βιομηχανία (δεν είναι και λίγα) είναι κατά 35% περισσότερα από τα ΑΣΑ. Εξάλλου η βιομηχανία είναι μια δραστηριότητα η οποία μπορεί να ελεγχθεί. (Σελ.12) Τα αριθμητικά στοιχεία για τη παραγωγή ΑΣΑ (28,9 t/εκατ. € ΑΕΠ/έτος το 2017, ενώ η αντίστοιχη στην ΕΕ είναι 17,5 t/εκατ. € ΑΕΠ/έτος) μάλλον είναι πλασματικά. Καθόσον αυτό συμβαίνει επειδή το ΑΕΠ στην Ε.Ε. είναι πολύ υψηλότερο (ειδικά τα τελευταία χρόνια) από το δικό μας. Δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη ότι εμείς παράγουμε περισσότερα (κατά 65%!!!) στερεά απόβλητα από την Ε.Ε. (Σελ.12) Το αναφερόμενο ότι σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούν κατά μέσο όρο περί τα 196 κιλά τροφίμων που σπαταλούνται σε ετήσια βάση νομίζω ότι αφορά κυρίως στον τουρισμό (μαζική εστίαση) και όχι στον καθημερινό Έλληνα καταναλωτή (νοικοκυριό). Δεν μπορεί μια 4μελής οικογένεια να σπαταλά πάνω από 2 κιλά τρόφιμα/ημέρα. (Σελ.12) Σχετικά με τις ενέργειες που έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΕΟΑΝ, στην ιστοσελίδα του οποίου, από τον Ιούλιο 2020 ο ΕΟΑΝ υπόσχεται, ως Εθνικός Συντονιστής για την Εβδομάδα Μείωσης των Αποβλήτων, ότι "Σύντομα περισσότερες πληροφορίες". Εσείς τις είδατε; Τέτοια συνέπεια. (Σελ.12) Σχετικά με τα αναφερόμενα με τον περιορισμό της πλαστικής σακούλας, είναι χαρακτηριστική η ασυνέπεια της Διοίκησης προς τους πολίτες που εφαρμόζουν περιβαλλοντική καθημερινότητα. Ο ΕΟΑΝ (δηλ. το Υπουργείο Περιβάλλοντος) δεν έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις του για ανταπόδοση στους πολίτες υλικών που θα αγοράζονταν με τα χρήματα του σχετικού περιβαλλοντικού τέλους. (Σελ.63) - Παράγραφος 5.2.5 Για τα ΑΗΗΕ πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι υπάρχουν τα εξής θέματα: 1. Ποιός θα εγγυάται την ασφάλεια μιας επισκευασμένης ή ανταλλασσόμενης συσκευής. 2. Στη Χώρα μας το εργατικό κόστος τεχνίτη είναι σχετικά υψηλό, οπότε δύσκολα θα προτιμηθεί η επισκευή μιας ηλεκτρικής συσκευής από την αγορά μιας αντίστοιχης καινούργιας, έστω και λίγο κατώτερου επιπέδου. 3. Η τεχνολογία, η αισθητική, κ.λ.π. αναπτύσσονται πολύ γρήγορα, οπότε ο καταναλωτής θα προτιμά να αγοράσει καινούργια από το να επισκευάσει τη παλιά. (Σελ.71) Σχετικά με τη προτεινόμενη δράση ώστε τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα να μπορούν να διαρκέσουν αρκετά, θεωρώ ότι είναι άστοχη, καθόσον σήμερα στη Χώρα μας η συντριπτική πλειονότητα των προϊόντων αυτών αντικαθίσταται λόγω αλλαγής μόδας και όχι λόγω φθοράς. (Σελ.71) Στη παράγραφο 3.1 της σελίδας 71, πρέπει να προστεθεί και η πρόταση «Η ύλη με την οποία να κατασκευάζονται τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, να είναι φυσικά υλικά (Μαλλί-Βαμβάκι-Λινάρι)». (Σελ.77) - Παράγραφος 1.6 Η σύσταση Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΕΔ) για τα έπιπλα, να είναι υποχρεωτική (όπως είναι για τα ελαστικά, τα ΑΗΗΕ, τις μπαταρίες, κ.λ.π) και όχι σε εθελοντική-επιχειρηματική βάση Το ίδιο πρέπει να γίνει και για τα Στρώματα.