• Σχόλιο του χρήστη 'Κυρκίτσος Φίλιππος' | 10 Ιουνίου 2021, 14:44

    Η καύση αποβλήτων ή υπολειμμάτων και γενικότερα οι τεχνολογίες της θερμικής επεξεργασίας αποβλήτων είναι πολύ ακριβές και οι πιο περίπλοκες επιστημονικά και τεχνικά τεχνολογίες. Ταυτόχρονα εγκυμονούν κινδύνους για σοβαρές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες, στην οικονομία και στο περιβάλλον. Επιπλέον, δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΕ δεν συγχρηματοδοτεί πλέον μονάδες θερμικής επεξεργασίας στην πορεία που χαράζει προς την Κυκλική Οικονομία. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές τεκμηριωμένες προσεγγίσεις, όπου δείχνουν ότι μπορεί η Ελλάδα να επιτύχει τους υψηλούς στόχους της Κυκλικής Οικονομίας χωρίς να εισάγει στο μίγμα της διαχείρισης αποβλήτων και νέες ακριβές τεχνολογίες θερμικής επεξεργασίας. Η σημαντική αξιοποίηση της ανώτερης ιεραρχίας διαχείρισης αποβλήτων (Πρόληψη, Επαναχρησιμοποιήση, ανακύκλωση & Κομποστοποίηση) μπορούν να επιτύχουν τους διαχρονικούς στόχους και για όσο χρειάζεται μπορεί να αξιοποιηθεί και η χρήση εναλλακτικών καυσίμων σε ήδη υπάρχουσες βιομηχανίες και έτσι να κλείσουμε οριστικά τον κύκλο των αποβλήτων στη χώρα μας. Άρα, η απόφαση για να προχωρήσουμε σε κάποια επιλογή θερμικής επεξεργασίας δεν μπορεί να λαμβάνεται από ένα φορέα ή πρόσωπο (ΥΠΕΝ ή Υπουργός ΥΠΕΝ), όπως προβλέπει το άρθρο 63, αλλά να είναι αποτέλεσμα εκτεταμένης επιστημονικής, περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής διερεύνησης-τεκμηρίωσης και σύγκρισης και οπωσδήποτε να είναι επιλογή μετά από διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (Τοπική Αυτοδιοίκηση, επιστημονικοί & περιβαλλοντικοί φορείς, τοπικές κοινωνίες και οικονομικοί παράγοντες). Προτείνεται το ΥΠΕΝ να επανεξετάσει την αναγκαιότητα του άρθρου ή να προβεί σε αλλαγή αυτού του άρθρου ώστε να διασφαλισθεί ότι η απόφαση για μονάδες θερμικής επεξεργασίας να είναι πλήρως τεκμηριωμένη από επιστημονική, περιβαλλοντική, κοινωνική, διαχειριστική και οικονομική άποψη.