• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Ζερβάκης' | 12 Ιουλίου 2022, 16:53

    Πιστεύω ότι λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας της Μεσογείου σε ό,τι αφορά τα χαρακτηριστικά της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της, θα πρέπει να απαγορευτεί η ανέγερση υπερακτίων ανεμογεννητριών πακτωμένων στον πυθμένα σε περιοχές μικρού βάθους, και να προκριθούν περιοχές μεγάλου βάθος σε συνδυασμό με πλωτές ανεμογεννήτριες. Με αυτόν τον τρόπο προφυλάσσονται και τα αλιευτικά πεδία, και οι περιοχές ωοτοκίας και ανάπτυξης των νυμφών των ιχθύων, και γενικότερα οι ρηχές περιοχές αυξημένης βιολογικής παραγωγικότητας της θάλασσας. Οι υφαλοκρηπίδες, οριζόμενες σαν περιοχές μικρού βάθους γύρω από τις ακτές, στις οποίες ο θαλάσσιος πυθμένας βρίσκεται εντός του φωτιζόμενου από τον ήλιο εύρους βαθών της θαλάσσιας στήλης, είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο οι πλουσιότερες περιοχές της θάλασσας, εμφανίζοντας τη μεγαλύτερη αφθονία αλλά και ποικιλία θαλάσσιας ζωής. Εκτός αυτού, σε αυτή την περιοχή συγκεντρώνεται και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπινων δραστηριοτήτων (αλιεία, θαλάσσιος τουρισμός κλπ). Τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά (και ιδαίτερα το πλάτος) της υφαλοκρηπίδας της Μεσογείου είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι του Ανοιχτού Ωκεανού. Έτσι, ενώ η Ευρωπαϊκή Υφαλοκρηπίδα στην πλευρά του Ατλαντικού και ιδιαίτερα της Βόρειας Θάλασσας είναι πολύ εκτεταμμένη, (με την ισοβαθή των 50 μέτρων να απέχει από την ακτή γύρω στα 50 χιλιόμετρα στο Βισκαϊκό κόλπο και 150 χλμ στη Βόρεια Θάλασσα, το αντίθετο συμβαίνει με τη Μεσόγειο, όπου οι ρηχότερες των 50 μέτρων περιοχές είναι πολύ περιορισμένες και απέχουν πολύ λίγο από την ακτή. Έτσι, ενώ η Βόρεια Ευρώπη έχει την πολυτέλεια να θυσιάζει κάποια μέρη της υφαλοκρηπίδας της για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων, πιστεύουμε ότι οι Μεσογειακές ωχώρες δε Επειδή αυτές οι περιοχές αποτελούν θερμοκοιτίδες θαλάσσιας ζωής αλλά και ανθρώπινης δραστηριότητας (π.χ. χρήση συρόμενων αλιευτικών εργαλείων), πολύ συχνά δε είναι κηρυγμένες προστατευόμενες περιοχές, πιστεύουμε ότι η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να προστατεύσει αυτές τις περιοχές από την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων, δεδομένου μάλιστα ότι πλέον είναι δυνατή τεχνικά, αλλά πιθανώς και εξίσου οικονομική και περιβαλλοντικά προτιμότερη η εγκατάσταση πλωτών ανεμογεννητριών μόνιμα αγκυρωμένων σε βαθιά νερά (σε βάθη μεγαλύτερα των 200 μέτρων). Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε βαθύτερες περιοχές των ελληνικών θαλασσών όχι μόνο θα αποτρέψει τις αρνητικές επιπτώσεις στις λίγες περιοχές μικρού βάθους, αλλά και θα ενισχύσει την αλιεία γύρω από αυτές τις περιοχές, καθώς είναι κοινή γνώση των ανθρώπων της θάλασσας ότι γύρω από βαθιά αγκυροβόλια τείνουν να συσσωρεύονται πελαγικοί θαλάσσιοι οργανισμοί, ενώ έχει καταγραφεί επιστημονικά ότι γύρω από τέτοιες εγκαταστάσεις εντείνεται η κατακόρυφη ανάπτυξη, ενισχύοντας τη θαλάσσια παραγωγικότητα. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, Βασίλης Ζερβάκης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, Φυσικός Ωκεανογράφος