• Σχόλιο του χρήστη 'Γ.Χ.' | 9 Δεκεμβρίου 2009, 15:49

    Στην προστιθέμενη παράγραφο 4 του άρθρου 4 πρέπει να προστεθεί διάταξη η οποία να προβλέπει κυρώσεις στην περίπτωση που οι προβλέψεις του δεν υλοποιηθούν. Και για μεν τα ιδιωτικά κτίρια είναι γνωστός ο ιδοκτήτης, ή ο επ' αντιπαροχή κατασκευαστής, η ο μακροχρόνιος ενοικιαστής, ενατνίον του οποίου θα στραφούν. Για τα Δημόσια κτίρια πρέπει να κατονομάζεται ο θεσμικά υπεύθυνος για το κτίριο, ο οποίος και θα υφίσταται τις κυρώσεις και όχι το Δημόσιο γενικά και αόριστα. Στην τροποποιούμενη παράγραφο 1 του άρθρου 5 πρέπει να προβλεφθούν προδιαγραφές για το τί είναι τεχνικά, λειτουργικά και οικονομικά εφικτό (ενδεχομένως και με ΠΔ) και κίνητρα για να γίνουν οι κατασκευές αυτές ελκυστικές στο μέσο πολίτη. Τα κίνητρα αυτά μπορεί και πρέπει να είναι: -Πολεοδομικά (μικρές υπερβάσεις του περιγράμματος του κτιρίου -οριζοντιογραφικά και καθ' ύψος - για να χωρέσουν οι νέες κατασκευές και να ανταποκρίνονται στο σκοπό τους), -Αντιγραφειοκρατικά (ειδική διαδικασία και ανατρεπτικός χρόνος έκδοσης της σχετικής άδειας χωρίς προαπαιτούμενα και φορολογικά) και -Ειδική φορολογική μεταχείρηση του ακινήτου μετά την επισκευή του η οποία να ισχύει και σε όσα ήδη υπάρχοντα κτίρια πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις του κανονισμού ενεργειακής απόδοσης. Η ειδική αυτή μεταχείρηση να είναι πολλαπλάσια ευεργετική αν το κτίριο που επισκευάσθηκε είναι διατηρητέο, ή βρίσκεται σε παραδοσικό οικισμό ή και μέσα σε οικισμό που έχει χαρακτηρισθεί αξιόλογος κατά τις διατάξεις του από 24-4-1985 ΠΔ για τους οικισμούς χωρίς σχέδιο (ΦΕΚ.181Δ/3-5-1985), όπως αυτό τροποποιήθηκε και ισχύει μέχρι σήμερα.