• Σχόλιο του χρήστη 'Οργάνωση ΗΛΕΚΤΡΑ ENERGY' | 26 Φεβρουαρίου 2023, 20:38

    Η 1η παράγραφος προβλέπει το δικαίωμα των τελικών καταναλωτών να συμμετέχουν σε “Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας (Κ.Α.Ε.), διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί πελάτες”. Η 1η παράγραφος του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 ορίζει ακόμη ότι τελικοί καταναλωτές δύνανται να συμμετέχουν σε Κ.Α.Ε διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί καταναλωτές “χωρίς να υπόκεινται σε όρους ή διαδικασίες που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή τους σε κοινότητα ανανεώσιμης ενέργειας”. Το ανωτέρω εδάφιο εισάγει και διατυπώνει την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. και θα πρέπει να διατυπωθεί ρητά και στον ελληνικό νόμο όπως ακριβώς μεταφέρθηκε φωτογραφικά και το υπόλοιπο μέρος της συγκεκριμένης παραγράφου. Η παράγραφος 4στ του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 που ρητά προβλέπει ότι “η συμμετοχή σε κοινότητες ανανεώσιμης ενέργειας είναι προσβάσιμη σε όλους τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή ευάλωτα νοικοκυριά·”, εκφράζει για ακόμη μία φορά την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. Στην ίδια κατεύθυνση, η Οδηγία στο Προοίμιο-παράγραφος 71 ορίζει πως οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων Πηγών πρέπει να λειτουργούν ανοιχτά, εθελοντικά και αυτόνομα. Ακόμη αναφέρει ρητά ότι “η συμμετοχή σε έργα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλα τα εν δυνάμει τοπικά μέλη με βάση αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις”. Προκύπτει, λοιπόν, με σαφήνεια από τα ανωτέρω ότι η παράγραφος 4β του υπό συζήτηση άρθρου 11, όπου εισάγεται η δυνατότητα Κ.Α.Ε. αποκλειστικά επιχειρήσεων έρχεται, συνεπώς, σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω ευρωπαϊκές διατάξεις. Συνεπώς, είτε οι Κ.Α.Ε. είτε οι Ε.Κ.Π οι οποίες θα αποτελούνται αποκλειστικά από Μ.Μ.Ε. (ή Δήμους) (όπως προβλέπεται στην παράγραφο 4β) αντιβαίνουν στα ανωτέρω. Παρακαλούμε να αρθεί η ανωτέρω παραβίαση της ευρωπαϊκής διάταξης καθώς και να συμπληρωθεί το ως άνω αναφερόμενο εδάφιο της 1ης παραγράφου του άρθρου 22 της υπό ενσωμάτωση Οδηγίας, που αναιτιολόγητα δεν έχει μεταφερθεί στο εν λόγω νομοσχέδιο. Περαιτέρω, στην 2η παράγραφο και συγκεκριμένα στην περίπτωση (γ) αναφέρονται ως πιθανά μέλη της Κ.Α.Ε. οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.), χωρίς να καθίσταται σαφές εάν οι ΑΜΚΕ, οι φορείς ΚΑΛΟ, οι λοιποί συνεταιρισμοί δύνανται να αποτελέσουν μέλη μιας Κ.Α.Ε. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί και να διασφαλιστεί η συμπερίληψή τους και προτείνουμε την αντικατάσταση του όρου “Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.)” με τον όρο "νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου", ακριβώς για να διασφαλίσουμε την συμμετοχή των ανωτέρω στις Κ.Α.Ε. Θεωρούμε προβληματική την παράγραφο 4 η οποία θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 60 για την ίδρυση Κ.Α.Ε., καθώς αυτό θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολο, έως αδύνατο, τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων από ομάδες πολιτών. Προτείνουμε ο ελάχιστος αριθμός να είναι 15. Η προϋπόθεση ύπαρξης τουλάχιστον 60 μελών θα μπορούσε να διατηρηθεί μόνον για την ένταξη της ενεργειακής κοινότητας σε εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να είναι επιλέξιμη η ΕΚΟΙΝ για ειδικά προνόμια (όπως π.χ., λειτουργικές ενισχύσεις), ώστε να εξασφαλίζεται και να ανταμείβεται η ευρεία κοινωνική συμμετοχή. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ίδιο προτείνουμε και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών. Προτείνουμε να ειπωθεί πιο καθαρά ότι ο ορισμός των ενεργειακών κοινοτήτων είναι έννοια του ενωσιακού δικαίου, και η δυνατότητα ίδρυσης Κ.Α.Ε. που δεν απευθύνονται σε πολίτες (και μάλιστα με διάφορα νομικά προνόμια) αντιβαίνει στον ορισμό αυτό [2 παρ. 11 α) Οδηγίας 2019/944, 2 σημείο 16 Οδηγίας 2018/2001] . Επιπροσθέτως, η παρ. 4 [του νέου άρθ. 6Γ ν. 3468/2006 (όπως προστίθεται με το άρθ. 11 του νσχ.) εμποδίζει την αυτόνομη πρόσβαση των πολιτών σε Κοινότητες Α.Ε.. Και αυτό διότι θεσπίζει μία κυμαινόμενη ελάχιστη συμμετοχή, που δημιουργεί εμπόδια για την πρόσβαση των πολιτών σε Κ.Α.Ε.. Πράγματι, η προσθήκη ενός πολίτη στις Κ.Α.Ε. των σημείων (β) και (γ) οδηγεί σε αύξηση της ελάχιστης συμμετοχής, και δυσχεραίνει σημαντικά την ίδρυση της Κ.Α.Ε. Για τους λόγους αυτούς, αντιβαίνουν στο δικαίωμα «ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής» σε ΟΛΕΣ τις ενεργειακές κοινότητες [2 παρ. 18 Οδηγίας 2018/2001], θέσπισης «ευνοϊκού» θεσμικού πλαισίου για ενεργειακές κοινότητες πολιτών (16 παρ. 1 α) Οδηγίας 2019/944), προσβασιμότητας σε όλους τους καταναλωτές [22 παρ. 4 ε) Οδηγίας 2018/2001], στην υποχρέωση θέσπισης διαδικασιών «που δεν επιφέρουν διακρίσεις και είναι δίκαιες» (16 παρ. 1 ε) Οδηγίας 2019/944), και στην απαγόρευση διαδικασιών «που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή» όλων των τελικών πελατών στις κοινότητες αυτές [22 παρ. 1 Οδηγίας 2018/2001].