• Σχόλιο του χρήστη 'Κυπαρίσσης Στράτος' | 27 Φεβρουαρίου 2023, 23:13

    Άρθρο 4 Καθορισμός ανώτατου ορίου χρεώσεων – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5α ν. 4414/2016 Η εφαρμογή ανώτατου ορίου χρεώσεων στο 50% πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά από 1.1.2021 ως ελάχιστη αποζημίωση για τις χρεώσεις που έχουν υποστεί οι σταθμοί αυτοί λόγω της ενεργειακής κρίσης για την οποία δεν υπήρχε εξαρχής κατάλληλος μηχανισμός ανώτατων χρεώσεων. Οι συμβάσεις ΣΕΣΤ επιβαρύνθηκαν με την έναρξη του target model από 1.1.2020 με πλήρες κόστος εξισορρόπησης σε αντίθεση με τις ΣΕΔΠ για τις οποίες οι χρεώσεις αυτές ξεκίνησαν μόλις από τον Δεκέμβριο του 2022. Συγκεκριμένα τυπικό έργο 500kW με σύμβαση ΣΕΣΤ πλήρωσε για το 2021 3000 Ευρώ ή 3,75Ευρώ ανά MWh παραγώμενης ενέργειας και για το 2022 ήδη 5000 Ευρώ ή 6,875Ευρώ ανά MWh παραγώμενης ενέργειας. Μεταγενέστερες συμβάσεις ΣΕΔΠ 500kW πληρώνουν συμβολικά ποσά των 250 Ευρώ ανά έτος για 2021 και 2022 δλδ. 0,3 Ευρώ ανά MWh παραγώμενης ενέργειας. Αποτελεί τεράστια αδικία σταθμοί που υπέγραψαν και συνδέθηκαν πρωτύτερα έναντι των συμβάσεων ΣΕΔΠ να χρεώνονται με δεκαπλάσιο ως εικοσαπλάσιο κόστος σε σχέση με τις ΣΕΔΠ για αντίστοιχες υπηρεσίες. Η επιλογή του ΔΑΠΕΕΠ ως ΦΟΣΕ για τις συμβάσεις ΣΕΣΤ είναι υποχρεωτική και όχι δυνητική εκ' μέρους των παραγωγών. Αυτό έχει ως συνέπεια η χρέωση για το αντικίνιτρο παρατεταμένης παραμονής στον ΦΟΣΕΤΕΚ να μην έχει βάση αφού δεν υπάρχει περιθώριο επιλογής εναλλακτικού ΦΟΣΕ για τις συμβάσεις ΣΕΣΤ. Η χρέωση αυτή αποτελεί έμμεση μείωση της υπογεγραμμένης Τ.Α του κάθε σταθμού και θα έπρεπε να υπάρχει και ανώτατο πλαφόν σε συνάρτηση με την Τ.Α κάθε σταθμού με μέγιστο το 3% της Τ.Α κάθε σύμβασης.