Αρχική Όροι δόμησης, κατασκευής, επιτρεπόμενες χρήσεις γης για κέντρα δεδομένων, χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αξιοποίηση πόρων Πράσινου Ταμείου και λοιπές περιβαλλοντικές και ενεργειακές διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’ ΠΑΡΑΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΘΕΣΜΙΩΝ Άρθρο 30 Παρατάσεις προθεσμιών – Τροποποίηση παρ. 5α άρθρου 5 π.δ. 90/2018, παρ. 15 άρθρου 51 ν. 4178/2013, παρ. 2 άρθρου 26 ν. 4280/2014 και άρθρου 72 ν. 4843/2021Σχόλιο του χρήστη Όλγα Βαφειάδου | 13 Νοεμβρίου 2023, 20:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Όλγα Βαφειάδου' | 13 Νοεμβρίου 2023, 20:10

    Με την παράγραφο 1 του άρθρου 30 του Σχεδίου Νόμου τροποποιείται η παράγραφος 5α του άρθρου 5 του ΠΔ 90/2018 και τίθεται, η 31η-12-2023 ως νέα προθεσμία (παράταση) ολοκλήρωσης, και μάλιστα με έκδοση και της σχετικής πράξης έγκρισης, τυχόν εκκρεμών διαδικασιών εκπόνησης-αναθεώρησης-τροποποίησης μελετών ΓΠΣ και ΣΧΟΑΠ με την προϋπόθεση να έχει εγκριθεί από το οικείο Δημ. Συμβούλιο η Α’ φάση της κύριας μελέτης. Επισημαίνω καταρχήν ότι η οριζόντια ρύθμιση θέσπισης συγκεκριμένης προθεσμίας στις εκκρεμείς μελέτες, όπως είχε εισαχθεί με την παράγραφο 5α, του άρθρου 5 του ΠΔ 90/2018 και έκτοτε παρατείνεται: Α) Αποτελεί παρέμβαση του κράτους σε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι οι συμβάσεις μεταξύ ΟΤΑ και Αναδόχων) θέτοντας ισχυρό ενδεχόμενο λύσης τους, με συνέπεια την αχρήστευση / απαξίωση μελετητικού έργου και επεξεργασιών πολλών ετών, χωρίς καμία πρόβλεψη για αποζημίωση τόσο για τον ΟΤΑ/Εργοδότη (για τα χρήματα που έχει ήδη δαπανήσει), όσο και για τον Ανάδοχο (για τα χρήματα που θα απολέσει σε περίπτωση λύσης). Από αυτήν την άποψη, προκύπτει θέμα νομιμοποίησης / συνταγματικότητας της ίδιας της αρχικής διάταξης. Β) Υπήρξε άστοχη ως προς την εκτίμηση του χρόνου μέσα στον οποίο θα ήταν δυνατή η ολοκλήρωση των εκκρεμών διαδικασιών, όπως αποδεικνύουν οι διαδοχικές ανανεώσεις/παρατάσεις της τεθείσας προθεσμίας και η αναγνώριση ανάγκης νέας παράτασης που προβλέπει η προτεινόμενη ρύθμιση. Προφανώς η προτεινόμενη ρύθμιση αναβίωσης της λήξασας την 30-6-2023 προθεσμίας και θέσπισης ως νέας καταληκτικής ημερομηνίας της 31-12-2023, δηλαδή σε ενάμιση μήνα αποτελεί μάλλον εξωπραγματική επιλογή. Με το δεδομένο της υπερτεσσαρακονταετούς μάχιμης εμπειρίας μου σε αντικείμενα χωρικού σχεδιασμού οφείλω να επισημάνω (κάτι που είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με το αντικείμενο) ότι στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, οι υπέρμετρες καθυστερήσεις στην έγκριση του σχεδιασμού οφείλονται σε αδυναμίες των διοικητικών μηχανισμών και γενικότερα σε αρρυθμίες της ίδιας της διοίκησης, σε συνδυασμό και με τη ρευστότητα του θεσμικού πλαισίου. Η μη ανανέωση μέχρι τώρα της λήξασας στις 30-6-2023 τελευταίας προθεσμίας έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά σε σχέση με σοβαρό και συνεπή προγραμματισμό ενεργειών των υπηρεσιών ελέγχου κλπ των εκκρεμών μελετών. Επομένως η αναβίωση της προθεσμίας πρέπει να παρέχει ασφάλεια προοπτικής και επάρκεια χρόνου, προκειμένου οι υπηρεσίες να ασκήσουν απρόσκοπτα τα καθήκοντά τους αφιερώνοντας τη δέουσα προσοχή, αλλά και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος να επανεκκινήσουν οι διαδικασίες που μπορεί να έχουν τεθεί σε αναμονή. Επομένως είναι ρεαλιστικά αναγκαίο ο χρόνος αυτός να μην είναι μικρότερος του 1 έτους από τη δημοσίευση της νέας ρύθμισης. Τέλος, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι σε κάθε περίπτωση τυχόν περισσότερες εγκρίσεις εκκρεμών μελετών θα είναι επ ωφελείας του προγράμματος Κωνσταντίνος Δοξιάδης (μελέτες ΤΠΣ), καθώς όπου θα υπάρχει πρόσφατα εγκεκριμένο ΓΠΣ θα υφίστανται ήδη ρυθμίσεις και θα γίνεται επεξεργασία μόνο για την επικαιροποίηση ή/και συμπλήρωση αυτών και όχι για εξ αρχής επιβολή ρυθμίσεων. Η προοπτική αυτή αναμένεται να συντομεύσει τους χρόνους εκπόνησης και διαβούλευσης, αλλά και να αυξήσει την τελική εγκρισιμότητα των μελλοντικών μελετών ΤΠΣ. Με εκτίμηση Όλγα Βαφειάδου Αρχιτέκτων Μηχανικός – Πολεοδόμος – Χωροτάκτης