Αρχική ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΒΙΟΜΕΘΑΝΙΟΥ...Άρθρο 9 Ειδικά θέματα σύνδεσης μονάδων βιομεθανίουΣχόλιο του χρήστη Κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ | 10 Ιουνίου 2025, 13:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ' | 10 Ιουνίου 2025, 13:38

    Το άρθρο 9 (ειδικά θέματα σύνδεσης μονάδων βιομεθανίου) ορθώς αποσαφηνίζει την απόλυτη αρμοδιότητα και ευθύνη κατασκευής των έργων διασύνδεσης στον αρμόδιο διαχειριστή. Αυτή η ανάθεση προκύπτει από την βασική αρχή διαχωρισμού της παραγωγής από την μεταφορά-διανομή στην ενέργεια. Βάσει αυτής της αρχής, το συνολικό κόστος μεταφοράς και διανομής βαρύνει τους διαχειριστές δικτύων, οι οποίοι μετακυλίουν την δαπάνη στον τελικό καταναλωτή βάσει ενιαίων συντελεστών μεταφοράς και διανομής (€/kW) που αναθεωρούνται υπό την εποπρεία της ΡΑΑΕΥ. Τα έργα και η λειτουργία σύνδεσης παραγωγών, στο σύνολό τους αποτελούν δαπάνες μεταφοράς και διανομής. Ορθώς, λοιπόν στο άρθρο 7 το συνολικό έργο και η λειτουργία του (συμπεριλαμβανομένης και της προετοιμασίας του βιομεθανίου προς έγχυση - μεταφορά) ανατίθεται στον αρμόδιο διαχειριστή. Όμως, επιμέρους προβλέψεις συμμετοχής των παραγωγών στο αντικείμενο της μεταφοράς - διανομής ανατρέπουν αυτήν την αρχή με αποτέλεσμα μέρος του κόστους μεταφοράς - διανομής να ενσωματώνεται στο κόστος παραγωγού και να το αυξάνει εικονικά, δημιουργώντας εσφαλμένες συγκρίσεις με το φυσικό αέριο ή άλλα ενεργειακά προϊόντα που απευθύνονται στις ίδιες αγορές (π.χ. ηλεκτρισμός στις μεταφορές). Πρόκειται για μια λανθασμένη προσέγγιση , που τελικά επιβαρύνει τον καταναλωτή με διπλή χρέωση. Είναι φανερό ότι το συνολικό κόστος κατασκευής και λειτουργίας των υποδομών μεταφοράς πρέπει να βαρύνει εξ ολοκλήρου τους λειτουργούς μεταφοράς και διανομής, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι: • Ο καταναλωτής χρεώνεται ούτως ή άλλως το κόστος μεταφοράς και διανομής μέσω των ρυθμιζόμενων χρεώσεων μεταφοράς και διανομής. • Κάποιες από αυτές τις χρεώσεις που είναι είναι αναγκαίες για το φυσικό αέριο οφθαλμοφανώς δεν παρέχονται στην περίπτωση της αποκεντρωμένης παραγωγής βιομεθανίου (π.χ. χρέωση δικτύου μεταφοράς για τις ποσότητες Βιομεθανίου που εγχέονται απευθείας στα δίκτυα διανομής). Ως παράδειγμα, για μια ετήσια παραγωγή Βιομεθανίου 20 GWh-f, η χρέωση μεταφοράς επί μια 20ετία ανέρχεται σε € 720.000, μια υπηρεσία που δεν παρέχεται από τον λειτουργό του δικτύου μεταφοράς (για έγχυση στα δίκτυα διανομής). • Οι συνολικές χρεώσεις δικτύων διανομής είναι ασύμμετρα μεγαλύτερες (στο παράδειγμα, επί μια 20ετία ανέρχονται σε € 11.120.000 !). Βεβαίως, αυτές οι χρεώσεις αφορούν το σύνολο του κόστους δικτύων διανομής, όμως μια αναλυτική εκτίμηση του κόστους έγχυσης Βιομεθανίου σε σύγκριση με τα αποφευγόμενα κόστη εύκολα αποδεικνύει ότι η έγχυση Βιομεθανίου έναντι της τροφοδοσίας με Φυσικό αέριο ουσιαστικά μειώνει το κόστος, ειδικότερα στα δίκτυα διανομής που βρίσκονται εκτός «εμβέλειας» του συστήματος μεταφοράς. Σήμερα υπάρχουν άνω των 50 μικρά δίκτυα μεταφοράς, αλλά και μεμονωμένοι καταναλωτές που υπηρετούνται μέσω εικονικών αγωγών (CNG, LNG), τροφοδοτούμενα από σημεία που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα (Σταθμοί συμπίεσης CNG, Ρεβυθούσα). Η τροφοδοσία τους από αποκεντρωμένα και σαφώς πλησιέστερα σημεία παραγωγής θα εξοικονομήσει μεγάλο μέρος του κόστους λειτουργίας, ενώ θα δώσει την ευκαιρία σε όλες τις υπάρχουσες και μελλοντικές μονάδες βιομεθανίου να έχουν πρόσβαση στην κατανάλωση. • Ειδικά τα δίκτυα διανομής, με την κατάλληλη όδευση των αγωγών σύνδεσης (συνήθως μέσης πίεσης 16-20 bar) μπορούν να πετύχουν εξυπηρέτηση περισσότερων καταναλωτών, εξοικονομώντας σε δαπάνες επέκτασης δικτύων και αυξάνοντας την πελατειακή τους βάση. • Αμφότερα τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, διαθέτοντας χωρητικότητα των δικτύων τους (φυσικών ή εικονικών) για υπηρέτηση διμερών συμβάσεων τύπου μεταξύ παραγωγών βιομεθανίου και ειδικών περιπτώσεων καταναλωτών (κλάδοι μεταφορών και βιομηχανίας), μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετους πόρους παροχής υπηρεσιών μεταφοράς. Μια πολύ ενδιαφέρουσα εφαρμογή αυτού του χαρακτήρα είναι η έγχυση βιομεθανίου στο σύστημα μεταφοράς και η ισοδύναμη παράδοση LNG σε άλλο σημείο του συστήματος μεταφοράς (εικονική υγροποίηση). • Ένα ενιαίο σύστημα μεταφοράς βιομεθανίου που οι μετρητικές διατάξεις του θα εξυπηρετούν όλες τις μορφές μεταφοράς και τομείς ΑΠΕ, θα διευκολύνει την διαχείριση των πιστοποιητικών προέλευσης και την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών, ανάλογα με τις αγορές στις οποίες απευθύνονται. Επίσης, πρέπει να επισημανθεί ότι η ανάγκη της δημιουργίας υποδομών υψηλού κόστους για την μεταφορά του βιομεθανίου (αγωγοί μεγάλου μήκους, εικονικοί αγωγοί) οφείλεται κυρίως στην πολύ μικρή κάλυψη της χώρας από δίκτυα φυσικού αερίου, κάτι που δεν συμβαίνει στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Για το λόγο αυτό, δεν είναι ορθή η υιοθέτηση πρακτικών που εφαρμόζονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπου σε ωρισμένες περιπτώσεις υπάρχει μερική συμμετοχή των παραγωγών στην χρηματοδότηση των νέων υποδομών μεταφοράς. Οι νέες υποδομές για την διείσδυση του μεθανίου αποτελούν εν μέρει αναπλήρωση αυτής της υστέρησης του Ελληνικού συστήματος. Κατά συνέπεια, αποτελεί μια εύλογη ρύθμιση στο νόμο να προβλέπεται πλήρης κάλυψη των δαπανών κατασκευής και λειτουργίας των υποδομών μεταφοράς και έγχυσης από τους λειτουργούς δικτύων μεταφοράς και διανομής, οι οποίοι μπορούν να δρουν σε συνεργασία για την εφαρμογή των βέλτιστων κατά περίπτωση λύσεων. Κατόπιν αυτών, προτείνονται οι εξής τροποποιήσεις στο άρθρο 7: 2. Το κόστος κατασκευής της ΜΕΜ και, στην περίπτωση μονάδων βιομεθανίου συνδεδεμένων με το ΕΣΦΑ ή Δίκτυο Διανομής, και της ενδεχόμενης εγκατάστασης συμπίεσης και φόρτωσης του βιομεθανίου, βαρύνει αποκλειστικά τους εμπλεκόμενους Διαχειριστές και εντάσσεται στη Ρυθμιζόμενη Περιουσιακή Βάση αυτών. Το κόστος κατασκευής όλων των υποδομών και προμήθειας του απαραίτητου εξοπλισμού, ήτοι του αγωγού σύνδεσης στην περίπτωση μονάδων βιομεθανίου συνδεδεμένων απευθείας με το ΕΣΦΑ ή το Δίκτυο Διανομής, των εγκαταστάσεων συμπίεσης, αποσυμπίεσης, φόρτωσης βυτιοφόρων, έγχυσης, των βυτιοφόρων μεταφοράς κλπ. βαρύνουν αποκλειστικά τον ή τους εμπλεκόμενους διαχειριστές, οι οποίοι μεριμνούν για την μεταξύ τους διευθέτηση των δαπανών, δεδομένου ότι τα σχετικά κόστη καλύπτονται από τα τέλη χρήσης δικτύων (ρυθμιζόμενες χρεώσεις μεταφοράς και διανομής) Οι δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης του έργου σύνδεσης εντάσσονται στις Ρυθμιζόμενες Λειτουργικές Δαπάνες των εμπλεκόμενων Διαχειριστών, οι οποίοι μεριμνούν για τη μεταξύ τους διευθέτηση των δαπανών, δεδομένου ότι το σχετικό κόστος καλύπτεται από τα τέλη χρήσης δικτύων (ρυθμιζόμενες χρεώσεις μεταφοράς και διανομής). 3. Ο Παραγωγός βιομεθανίου παραχωρεί στον αρμόδιο Διαχειριστή τον απαιτούμενο χώρο εντός του γηπέδου της μονάδας βιομεθανίου για την εγκατάσταση της ΜΕΜ και της τυχόν εγκατάστασης συμπίεσης βιομεθανίου, καθώς και να επιτρέπει την ελεύθερη είσοδο του εντεταλμένου προσωπικού του αρμόδιου Διαχειριστή, οποιαδήποτε ημέρα και ώρα, για λόγους ασφαλείας, λειτουργίας και συντήρησης του εξοπλισμού της ΜΕΜ και του συμπιεστή βιομεθανίου. Οι ολοκληρωμένες υπηρεσίες (προμήθεια εξοπλισμού, λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειακών απαιτήσεων, και συντήρησης) για την συμπίεση και υγροποίηση είναι δυνατόν να παρέχονται από τον παραγωγό προς τους αρμόδιους Διαχειριστές έναντι τιμήματος που θα οριστεί με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας με δείκτες κόστους ανά MWh-th για τις τρεις στάθμες πίεσης που σχετίζονται με την έγχυση και μεταφορά (20 bar, 80 bar, 250 bar), καθώς και για την υγροποίηση. 4. Οι Διαχειριστές Δικτύων Διανομής που παραλαμβάνουν το βιομεθάνιο μέσω φυσικών αγωγών αξιολογούν την ανάγκη προώθησης προς το ΕΣΦΑ ποσοτήτων βιομεθανίου που δεν μπορεί να παραληφθεί προς κατανάλωση από το Δίκτυο Διανομής. Εξετάζονται δυο πιθανές λύσεις: Α. Αντιστροφής της ροής προς το Σύστημα Μεταφοράς με την εγκατάσταση των αναγκαίων σταθμών συμπίεσης. Β. Εγκατάστασης πρόσθετης μονάδας συμπίεσης και φόρτωσης βυτιοφόρων στον χώρο του παραγωγού για την μεταφορά των πλεοναζουσών ποσοτήτων μέσω εικονικού αγωγού. Η επιλογή της λύσης και η υλοποίηση των αναγκαίων σταθμών συμπίεσης και λοιπών υποδομών λαμβάνει χώρα κατόπιν έγκρισης της ΡΑΑΕΥ μετά από κοινή εισήγηση του αντίστοιχου Διαχειριστή Δικτύου Διανομής και του Διαχειριστή του ΕΣΦΑ, με την οποία επιβεβαιώνεται η τεχνική και οικονομική σκοπιμότητα της λύσης αυτής. Τα σχετικά έργα υλοποιούνται ως εξής: Α. Για εγκατάσταση αντίστροφης ροής: (α) Το έργο από το επιλεγμένο σημείο του Δικτύου Διανομής μέχρι την βαλβίδα εισόδου του συμπιεστή υλοποιείται από τον Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής. (β) Ο Διαχειριστής του ΕΣΦΑ αναλαμβάνει την εγκατάσταση και λειτουργία της μονάδας συμπίεσης κα της σύνδεσής της με το επιλεγμένο σημείο του ΕΣΦΑ. Β. Για εγκατάσταση εικονικού αγωγού: (α) Το έργο στο χώρο του παραγωγού υλοποιείται από τον Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής ή τον παραγωγό, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 12 παρ. 2 (β) Ο Διαχειριστής του ΕΣΦΑ αναλαμβάνει την εγκατάσταση και λειτουργία της μονάδας αποσυμπίεσης και της σύνδεσής της με το επιλεγμένο σημείο του ΕΣΦΑ. Οι ανωτέρω δαπάνες των αρμόδιων Διαχειριστών αποτελούν μέρος και περιλαμβάνονται στην αντίστοιχη Ρυθμιζόμενη Περιουσιακή Βάση και Ρυθμιζόμενες Λειτουργικές Δαπάνες αντίστοιχα, καθενός από αυτούς. (Νέο Άρθρο) 5. Για την μεταφορά μέσω του ΕΣΦΑ προς εικονική υγροποίηση (έγχυση βιομεθανίου από τον παραγωγό στο δίκτυο ΕΣΦΑ και παραλαβή ισόποσου υγροποιημένου μεθανίου στους σταθμούς φόρτωσης βυτιοφόρων) ισχύουν, για μεν τη μεταφορά μέσω αγωγού οι δείκτες χρήσης δικτύου που εφαρμόζονται για βιομηχανικούς καταναλωτές, για δε τη φόρτωση βυτιοφόρων τα εκάστοτε τέλη φόρτωσης για φορτώσεις LNG σε βυτιοφόρα.