Αρχική Προστασία ορεινού όγκου ΥμηττούΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΡΕΙΝΟΥ ΟΓΚΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ Σχέδιο προεδρικού διατάγματοςΣχόλιο του χρήστη Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος & Πολιτισμού και Μεσόγ | 11 Μαΐου 2010, 15:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος & Πολιτισμού και Μεσόγ' | 11 Μαΐου 2010, 15:10

    Επιτακτική και αδιαπραγμάτευτη η ανάγκη για προστασία των ορεινών όγκων της Αττικής: Η απελπιστική συρρίκνωση του φυσικού περιβάλλοντος της Αττικής, ιδίως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές της Πάρνηθας και των δασών της ανατολικής Αττικής, καθιστά επιτακτική και αδιαπραγμάτευτη την ανάγκη λήψης αυστηρών μέτρων για την αποκατάσταση και προστασία όλων των φυσικών περιοχών, που περιβάλλουν την πρωτεύουσα. Στο πλαίσιο αυτό, ως κατ’ αρχήν θετικές χαρακτηρίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και Μεσόγειος ΣΟΣ τις ρυθμίσεις του σχεδίου προεδρικού διατάγματος «Προστασία ορεινού όγκου Υμηττού». Οι ρυθμίσεις κινούνται στην κατεύθυνση της οικολογικής διαχείρισης του Υμηττού. Περιορίζουν τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης (π.χ. λατομεία και βιομηχανικές εγκαταστάσεις) και δραστηριότητες, πράγμα το οποίο αποτελεί αυτονόητη επιλογή για κάθε νομοθέτημα προστασίας ορεινού όγκου που βρίσκεται τόσο κοντά σε μεγάλη πόλη. Ιδιαίτερα δε αφού αφορά το ιδιαίτερα υποβαθμισμένο φυσικό περιβάλλον της Αττικής και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της πρωτεύουσας. Περαιτέρω, η απαγόρευση χρήσεων με «περιβαλλοντικά ύποπτο» παρελθόν, όπως τα αναψυκτήρια και τα πολιτιστικά κέντρα, η αύξηση του ορίου αρτιότητας και η κατάργηση των παρεκκλίσεων για την εκτός σχεδίου δόμηση αποτελούν επιβεβλημένες επιλογές για την απαιτούμενη αναχαίτιση της οικοδομικής επέκτασης. Όσον αφορά ειδικά στο κυνήγι, η αναμφισβήτητη βαριά υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος της Αττικής, αλλά και η ανάγκη για φυσικούς βιοτόπους που θα είναι προσβάσιμοι ως καταφύγια ησυχίας και αναψυχής για όλους τους κατοίκους της Αττικής, καθιστά αναγκαία πλέον την επιβολή αυστηρών περιορισμών σε πολλές περιοχές και την απαγόρευσή του σε άλλες. Στο πλαίσιο αυτό, η απαγόρευση της θήρας στην Ζώνη Α του Υμηττού, εκτός από το ότι αποτελεί προϋπόθεση του Νόμου 1650/1986 για τις ζώνες απολύτου προστασίας της φύσης, κρίνεται ότι είναι μία διαχειριστικά ορθή επιλογή. Επειδή όμως οι νομικές ρυθμίσεις δεν είναι από μόνες επαρκείς για την αποτελεσματική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θεωρούν ως απαραίτητη την ίδρυση Δασαρχείου Υμηττού, την απομάκρυνση των χρήσεων που είναι ασύμβατες με τους στόχους προστασίας, ιδιαίτερα των κεραιών, του ΚΥΤ Αργυρούπολης και των υπό λειτουργία στρατοπέδων, την άμεση καταγραφή των αυθαιρέτων και την καλύτερη συνεργασία των αρμόδιων υπηρεσιών με εθελοντικές οργανώσεις για τη φύλαξη και πυροπροστασία. Αναμένουν επίσης με ενδιαφέρον και συγκρατημένη αισιοδοξία τις ειδικότερες ρυθμίσεις για τα Μητροπολιτικά Πάρκα Γουδή και Ιλισού, καθώς και την ίδρυση των προβλεπόμενων φορέων διαχείρισης. Τέλος, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θεωρούν ότι είναι αναγκαία η ενημέρωση του κοινού και η εποπτεία των δραστηριοτήτων του κατά την πρόσβαση τους στην Ζώνη Α. Οι διαδρομές και οι ποδηλατόδρομοι για το κοινό θα πρέπει να είναι περιορισμένες στον απολύτως απαραίτητο αριθμό. Ως ένα από τα σημαντικότερα εναπομείναντα καταφύγια βιοποικιλότητας, αλλά και ως οικοσύστημα που προσφέρει πολύτιμες οικολογικές υπηρεσίες στους κατοίκους της υποβαθμισμένης Αττικής, ειδικά υπό τις δυσμενείς συνθήκες που διαμορφώνονται από την κλιματική αλλαγή, ο Υμηττός χρήζει υψηλής προστασίας. Γενικότερα, είναι απόλυτη ανάγκη τα περιαστικά βουνά να είναι ανοιχτά σε όλους για ξεκούραση, ησυχία και αναψυχή.