• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Ζορμπά' | 18 Μαΐου 2010, 03:23

    Ελένη Ζορμπά Κων/νου Αθανάτου 58 17/5/2010 Προς Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ως κάτοικος της εκτός σχεδίου περιοχής της Τερψιθέας και έχοντας έννομο συμφέρον που θίγεται από το σχέδιο νόμου,σας παρακαλώ να το επανεξετάσετε και να λάβετε σοβαρά υπόψη: -Την ομόφωνη θετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Γλυφάδας, -Την α/30-3-2009 ομόφωνη θετική απόφαση της Διαπαραταξιακής Επιτροπής του Δήμου Γλυφάδας, που αμφότερες εισηγούνται στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου και Περιβάλλοντος Αθήνας την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης -Καθώς και την ειδική μελέτη περιβαλλοντικού χαρακτήρα που τις συνοδεύει. και αφού εξαιρέσετε την περιοχή Τερψιθέας Γλυφάδας από την Ζώνη Β' να την εντάξετε στο πολεοδομικό ιστό του Δήμου. Η ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης της Γλυφάδας δεν θα δυσχεράνει με κανένα τρόπο τον στόχο σας για την προστασία του Υμηττού(η έκταση είναι πολύ μικρή, μόλις 370 στρέμματα μαζί με τους ρυμοτομημένους δρόμους της, έχει δε καθαρά οικιστικά χαρακτηριστικά)και θα καταδείξει την κοινωνική σας ευαισθησία προς τις εκατοντάδες οικογένειες που διαβιούν εκεί, βάζοντας τέλος στην μακρόχρονη ταλαιπωρία τους. Θα ήθελα να συμπληρώσω και κάτι ακόμα.Την προσωπική μου ιστορία. Το οικόπεδο το είχε αγοράσει η γιαγιά μου.Πέθανε με ένα όνειρο. Του χρόνου θα το τελειώσουμε το σπίτι μας, έλεγε.Με τον ίδιο καημό έφυγε και ο πατέρας μου.Και το οικόπεδο ακόμα δεν είχε ενταχθεί. Και τώρα, αυτό που λέγανε εκείνοι σπίτι μας,εσείς θέλετε να το πάρετε.Για να προστατεύσετε τον Υμηττό.Έναν Υμηττό που όλοι εμείς προστατεύουμε χρόνια.Έναν Υμηττό που εμείς αγαπάμε χρόνια.Που ακόμα και όταν βάλανε φωτιά, εμείς αντί να κρυφτούμε τρέξαμε να τον προφυλάξουμε.Ενημερώσαμε τον κόσμο.Αγωνιστήκαμε για αυτόν.Έναν Υμηττό που κάποτε κάποιοι τον θέλανε να τον κάνουνε χωματερή και εμείς κάθε μέρα μαζεύουμε και τα σκουπίδια από τον δρόμο, γιατί κάποιοι άλλοι δεν δίνουν σημασία στο περιβάλλον.Έναν Υμηττό που για χρόνια ήταν το "σημείο" πώλησης παράνομων ουσιών και που εμείς σιγά σιγά και με τον τρόπο μας τους διώξαμε.Έναν Υμηττό επίσης, που κάποιοι κλέφτες πέταγαν την πραμάτεια τους αφού πρώτα ικανοποιούσαν την επιθυμία τους και που και αυτούς τους διώξαμε με κίνδυνο την ζωή μας.Έναν Υμηττό που δενδροφυτεύσαμε όταν χρειάστηκε τελευταία.Έναν Υμηττό που θα κάναμε τα πάντα για να ομορφύνει αρκεί να είμαστε κοντά του. Και τέλος έναν Υμηττό, που κάποιοι από μεγάλες πολυθρόνες που δεν τον ξέρουνε και δεν τον αγαπάνε το ίδιο με εμάς, μας λένε τώρα να ξεχάσουμε. Και σας ρωτάω... Πώς γίνεται να ξεχάσουμε κάτι που εμείς θεωρούμε πατρίδα μας? Πως γίνεται να ξεχάσουμε τους γονείς μας που πάλεψαν για το όνειρο αυτό? Πως γίνεται να μαχόμαστε από την ίδια πλευρά και εσείς να μας θεωρείτε εχθρούς σας?Και τέλος, πως γίνεται να προσπαθείτε να μας επιβάλλετε να πάρουμε διαζύγιο από τον έρωτα της ζωής μας που ονομάζεται Υμηττός? Και αν το κάνετε όλο αυτό, είσαστε βέβαιοι μέσα σας ότι αυτό στο τέλος είναι και το σωστό? Εύχομαι απλά να διαβάσετε το γράμμα μου και σε μια εποχή όπως αυτή, με τέτοια οικονομική κρίση, που μόνο η ανθρωπιά μας έχει μείνει, να σκεφτείτε ότι αύριο θα έχουμε μείνει στον δρόμο και θα έχουμε χάσει και τις τελευταίες ελπίδες που μας έμειναν σε αυτή τη ζωή!! Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.