• Σχόλιο του χρήστη 'Κωστόπουλος Δημήτρης' | 19 Μαΐου 2010, 22:27

     Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, Δεν θα ήθελα να μπω στην διαδικασία να σας αναλύσω γιατί δεν πρέπει να απαγορευτεί το κυνήγι στον Υμηττό. Αυτό έχει ήδη αναλυθεί εξαντλητικά σε προηγούμενα σχόλια. Εγώ θα ήθελα να σταθώ σε μία άλλη διάσταση του ζητήματος, αυτή της ανθρώπινης αντοχής και υπομονής. Έστω και για μία φορά κυρία Υπουργέ παραμερίστε την όποια εμπάθειά σας για το κυνήγι και τους κυνηγούς και αναλογιστείτε σε ποιούς καιρούς επιλέξατε να ξεκινήσετε αυτόν τον διωγμό, γιατί περί διωγμού πρόκειται, ενός μεγάλου κοινωνικού συνόλου που αποτελείται από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Λαού δέχεται μία αφόρητη πίεση με όλα αυτά τα οικονομικά μέτρα που του έχουν επιβάλλει νιώθοντας προδομένος και εξαπατημένος από αυτούς που τόσα χρόνια τον κυβερνούσαν; Ξέρετε για πόσους από αυτούς τους ανθρώπους το κυνήγι ήταν μία φυγή από μία σκληρή πραγματικότητα που σήμερα γίνεται ακόμη σκληρότερη; Με τόσους περιορισμούς, χρονικούς και τοπικούς που ετοιμάζεστε να επιβάλλετε στο κυνήγι πάρα πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν θα μπορέσουν να ξανακυνηγήσουν. Το να σας πω για τις οικονομικές επιπτώσεις αυτό δεν έχει νόημα γιατί μάλλον σας αφήνει αδιάφορη. Θα σας μιλήσω όμως για το πως μπορεί αυτή παγωμάρα, αυτή η φορτισμένη ηρεμία του κόσμου που μοιάζει με την ηρεμία πριν την καταιγίδα, μπορεί να μετατραπή ξαφνικά σε κοινωνική έκρηξη και να σαρώσει. Τις περισσότερες φορές, η σταγώνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, σαν αφορμή για το ξέσπασμα, φαινομενικά δεν έχει να κάνει με τις πραγματικές αιτίες της κοινωνικής έκρηξης και η ανθρώπινη αντίρρηση σπάνια εκφράζεται απ' ευθείας στην αιτία που την προκαλεί αλλά εκφράζεται έμμεσα σε μία τυχαία αφορμή. Η σπίθα που θα ανάψει το φυτίλι μπορεί να προκληθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή και αλοίμονο σ΄αυτόν που θα την προκαλέσει. Ευχαριστώ πολύ.