• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Θωμαϊδης' | 20 Μαΐου 2010, 17:09

    Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η ανικανότητα του Ελληνικού κράτους στο να διαχειρισθεί φυσικές περιοχές.  Έτσι, ο μόνος τρόπος που γνωρίζει είναι η απαγόρευση του κυνηγίου, μία αδιέξοδη και αναποτελεσματική πρακτική.  Τα είδη θηραμάτων του Υμηττού δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα από το κυνήγι.  Αντίθετα, ο Υμηττός σαν οικοσύστημα, πάσχει από τις επιπτώσεις άλλων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, όπως άναρχη δόμηση, ρίψη απρορριμμάτων, πάρκα κεραιών, κ.ά.  και αυτά είναι που πρέπει να συμμαζέψει το Κράτος, προς ώφελος των ανθρώπων, της πανίδας και της χλωρίδας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το βουνό αυτό ανήκει σε όλους, κυνηγούς και μη, και όλοι οι καλοί χωράνε. Υπάρχουν κυνηγοί στην Αττική που λόγω ηλικίας, περιορισμένων οικονομικών ή έλλειψης χρόνου, αδυνατούν να μετακινούνται κάθε φορά σε μεγάλες απόστάσεις. Τα λιγοστά εναπομείναντα κυνηγοτόπια της Αττικής είναι γι' αυτούς μια βολική λύση.  Τι νόημα  έχει η Τοπική Κυνηγετική Άδεια, αν οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόσβαση στον ίδιο τους το Νομό? Άλλωστε δεν νομίζω ότι οι κυνηγοί και οι άλλοι φυσιολάτρες θα συνωστίζονται.  Το κυνήγι ασκείται συνήθως τις πρώτες 2-3 ώρες μετά την ανατολή του ήλιου και έτσι, όταν οι λοιποί λάτρεις της φύσης θα έρθουν να χαρούν τον Υμηττό, οι κυνηγοί θα έχουν ήδη αποχωρήσει.  Πιστεύω ότι η απαγόρευση αυτή δεν θα βοηθήσει ούτε το θήραμα, ούτε τον Υμηττό, ούτε θα συμβάλλει στη κοινωνική ειρήνη.  Όλες αυτές οι "δήθεν¨ απαγορεύσεις παράγονται από στείρα μυαλά που παράγουν στείρες σκέψεις.  Δεν προσφέρουν τίποτα στην ουσία, παρά μόνο εξυπηρετούν επικοινωνιακούς σκοπούς και ικανοποιούν προσωπικές ή συντεχνιακές φιλοσοφίες.