• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος. Καλαντζόπουλος' | 28 Ιουνίου 2010, 14:11

    Το άρθρο 9 του σχεδίου νόμου αναφέρεται στον ορισμό των «πρότυπων συνόλων». Όμως ήδη ο νόμος ορίζει ποίος παράγει και διαθέτει σήμερα τουλάχιστον το σύνολο των θεσμικών χωροαντικειμένων, τα οποία προφανώς δεν μπορούν να καθοριστούν με απόφαση της ΕΘΕΓ, όπως προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο. Ήδη ο νόμος προβλέπει ποιος είναι εξουσιοδοτημένος να ορίζει τις «αρχαιολογικές περιοχές», τις «δασικές περιοχές», τις «οικοδομικές και ρυμοτομικές γραμμές», την «γραμμή γιαλού και παραλίας», τους «κοινόχρηστους» και «κοινωφελείς» χώρους. Αυτό που απομένει είναι να εξασφαλιστεί η ορθή απόδοση της χωρικής ταυτότητας αυτών των αντικειμένων σε ψηφιακή μορφή κατά την διαδικασία της παραγωγής τους και να καθοριστούν οι κανόνες διαλειτουργικότητας και διάθεσης αυτής της πληροφορίας. Τα «γεωγραφικά δεδομένα αναφοράς» θα πρέπει να ορισθούν μάλλον περισσότερο ως απεικονίσεις του φυσικού– πραγματικού χώρου (χαρτογραφικά υπόβαθρα) πάνω στα οποία προβάλλονται τα «χωροαντικείμενα» για να αποκτήσουν «αναγνωρισιμότητα», παρά ως «δεδομένα που αποτελούν την βάση για παραγωγή άλλων συνόλων χωρικών δεδομένων. Ως γνωστόν, τα «πρωτότυπα σύνολα» για μια υπηρεσία του δημοσίου αποτελούν «γεωγραφικά δεδομένα αναφοράς» για μια άλλη στο βαθμό που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή άλλων συνόλων χωρικών δεδομένων. Για παράδειγμα, οι αρχαιολογικές ζώνες ή οι δασικές εκτάσεις μπορεί να θεωρούνται «πρωτότυπα σύνολα» για το Υπουργείο πολιτισμού και για τα δασαρχεία αντίστοιχα, όπως είναι «γεωγραφικά δεδομένα αναφοράς» για τις υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ που ασχολούνται με τον «πολεοδομικό σχεδιασμό» αφού χρησιμοποιούνται για την παραγωγή άλλων συνόλων χωρικών δεδομένων, όπως αυτών που καταγράφουν τα σχέδια ένταξης μιας περιοχής σε σχέδιο πόλης.