• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Αγγελής' | 9 Ιουλίου 2010, 17:33

    Kυρία Υπουργέ, Έχω προβληματιστεί σχετικά με τις αρμοδιότητες των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και το ρόλο που διαδραματίζουν για την προστασία και ανάδειξη των περιοχών αυτών. Σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται ότι ο ρόλος αυτός είναι απλά "διακοσμητικός". Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: ο υγρότοπος και το παραλιακό πευκοδάσος του Σχινιά στο Μαραθώνα, περιοχή χαρακτηρισμένη ως Εθνικό Πάρκο, ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 και ένας από τους σημαντικότερους βιότοπους της Αττικής. Άραγε, για ποιά προστασία μιλάμε εδώ όταν: 1) αναρίθμητοι είναι οι σωροί των σκουπιδιών και μπάζων που συναντά ο επισκέπτης στον υγρότοπο και στο πευκοδάσος, 2) κάλυκες κυνηγετικών όπλων λαθροκυνηγών είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση του υγρότοπου, 3) αρκετά παρατηρητήρια πουλιών είναι κατεστραμμένα, εγκαταλελειμμένα και πολύ επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα των επισκεπτών, 4) σε κανένα από τα μονοπάτια (στο εσωτερικό ή περιμετρικά) του υγρότοπου δεν υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες για τους επισκέπτες ούτε κάδοι απορριμμάτων, αλλά ούτε και κιόσκια για ξεκούραση των περιπατητών, 5) κάθε είδους τροχοφόρο κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στο μοναδικής ομορφιάς πευκοδάσος του Σχινιά ποδοπατώντας τη χλωρίδα και πολλά είδη πανίδας, 6) ο ζωτικός χώρος του υγρότοπου περιορίζεται συνεχώς από τις δραστηριότητες του οικοδομικού συνεταιρισμού δικαστικών (υπάρχουν σπίτια στον οικισμό δικαστικών που οι αυλές τους κυριολεκτικά "γλύφουν" το νερό του υγρότοπου), 7) το σύστημα πυρόσβεσης του πευκοδάσους παραμένει εδώ και πολλά χρόνια ανενεργό με ορατή την απειλή καταστροφής ενός από τους τελευταίους (και ωραιότερους) πνεύμονες πρασίνου της Αττικής. Έτσι, το παράδειγμα του Σχινιά (και όχι μόνο) δείχνει μια προστατευόμενη, αλλά... απροστάτευτη περιοχή που παρουσιάζει μια τραγική εικόνα πλήρους εγκατάλειψης διαχειριζόμενη από ένα φορέα ουσιαστικά ανύπαρκτο.