Αρχική Νομοσχέδιο για τη ΒιοποικιλότηταΆρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης-Δωδεκανήσου | 12 Ιουλίου 2010, 16:30
  • Σχόλιο του χρήστη 'Α΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης-Δωδεκανήσου' | 12 Ιουλίου 2010, 16:30

    Καταρχάς εκφράζουμε τη δυσφορία μας για το γεγονός των μόλις έξι ημερών, που δίνεται ως χρόνος για συμμετοχή στη διαβούλευση του συγκεκριμένου σχέδιο νόμου το οποίο αφορά σε ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο η διατήρηση της βιοποικιλότητας, ένα θέμα εθνικής σημασίας. Πόσο μάλλον όταν αφορά σε ένα κείμενο που με την ασάφειά του και τις γενικολογίες του δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ ότι επιλύει. Όπως όμως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, δε θα προβούμε σε επιμέρους σχολιασμό των άρθρων αλλά σε γενική κριτική του σχεδίου. 1. Τα προτεινόμενα στο νομοσχέδιο αυτό αναφέρονται λεπτομερώς και ρυθμίζονται επαρκώς ήδη από το δασικό κώδικα, το νόμο για το περιβάλλον 1650/1986, το νόμο για τα Καταφύγια Άγριας Ζωής (2637/1998), αλλά και τους νόμους 2742/1999 και 3044/2002. 2. Η μη αναφορά στο ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας μας προβληματίζει για τις προθέσεις σας. 3. Δεν επιλύεται το ουσιαστικό πρόβλημα που είναι η οργάνωση της φύλαξης της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών καθώς και η επιβολή της επαρκούς υπάρχουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας 4. Απουσιάζει προκλητικά η διαδικασία της διαβούλευσης με τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους stakeholders (χρήστες των φυσικών πόρων). Θα επιβάλλονται δεσμευτικά σχέδια διαχείρισης και δεσμευτικές αποφάσεις, χωρίς τη δυνατότητα συμμετοχής των τοπικών φορέων και κοινωνικών ομάδων, κάτι που αντιβαίνει στη σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση και τακτική για την προστασία και ανάπτυξη προστατευόμενων περιοχών. Θεωρούμε αυτονόητο ότι τα όποια μέτρα προστασίας πρέπει να αποφασίζονται σε συνεργασία με τους χρήστες, ειδάλλως είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. 5. Δεν αναφέρονται πουθενά οι κυνηγετικές οργανώσεις, ως stakeholders αλλά και ως συμμετέχοντες στη διαμόρφωση αποφάσεων, παρόλο που είναι συνεργαζόμενες με το ΥΠΕΚΑ. Να σας υπενθυμίσουμε για μία ακόμα φορά ότι οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν ως κύριο μέλημά τους την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας, απλά γιατί είναι προς το συμφέρον τους. Για το σκοπό αυτό δαπανούν, από ιδίους πόρους, περισσότερα από 1.000.000 ευρώ το χρόνο για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας, μέσω των συντονισμένων τους δράσεων βελτίωσης των ενδιαιτημάτων, ενώ επιπλέον είναι η ίδια η δραστηριότητά τους που συντηρεί οικονομικά τοπικούς πληθυσμούς και κοινότητες στην περιφέρεια. Εδώ να τονίσουμε ότι διαφεύγει τελείως του σχεδίου – καθώς κακώς δεν αναφέρονται στο σχέδιο οι αιτίες μείωσης της βιοποικιλότητας στη χώρα μας- ότι μία βασική αιτία μείωσης της βιοποικιλότητας τοπικά, είναι και η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η παύση παραδοσιακών ανθρώπινων δραστηριοτήτων (ο χώρος και χρονικός περιορισμός δεν επιτρέπουν πιο λεπτομερή αναφορά). 6. Αντίθετα γίνεται επιμελής αναφορά για τη συμμετοχή εκπροσώπων των μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες «αναγνωρίζονται» πλέον και επίσημα ως κύριοι ρυθμιστές των θεμάτων περί βιοποικιλότητας, αφού οι stakeholders, και κατά συνέπεια οι κυνηγοί, έχουν παραμεριστεί. 7. Το σ.ν. αγνοεί επιδεικτικά τις επίσημες θέσεις και απόψεις της Ε.Ε. ότι το αειφόρο κυνήγι αποτελεί ένα εργαλείο ορθολογικής διαχείρισης της άγριας πανίδας και επομένως συμβάλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Να σημειώσουμε ότι από τα περίπου 442 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα, επιτρέπεται η θήρα μόνο των 32 και από τα 116 είδη θηλαστικών που έχουν καταγραφεί στη χώρα, επιτρέπεται η θήρα μόλις των 5 και κανένα από τα θηρεύσιμα είδη δεν είναι απειλούμενο. Τα απειλούμενα είδη σήμερα είδη ουδέποτε υπήρξαν θηρεύσιμα και συνεπώς η δυσμενής πληθυσμιακή κατάσταση τους πρέπει να αναζητηθεί και ερμηνευτεί από τις εφαρμοζόμενες επίσημες αγροτικές και αναπτυξιακές πολιτικές. Παρόλα αυτά με ευκολία το νομοσχέδιο προβλέπει μέτρα περιορισμού ή και απαγόρευσης της θήρας 8. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι όπου συντρέχουν λόγοι εθνικής οικονομικής σημασίας (πολύ γενικόλογο και συνεπώς επικίνδυνο), αυτοί προηγούνται της προστασίας της βιοποικιλότητας, παραγνωρίζοντας έτσι το γεγονός ότι η μείωση της βιοποικιλότητας απασχολεί ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΟΗΕ και η ανάσχεση αυτής της μείωσης αποτελεί πρώτη προτεραιότητά της. Κατά συνέπεια η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι και εθνικής σημασίας και θα πρέπει να προηγείται των στενά οικονομικών συμφερόντων. Με λίγα λόγια τα όποια οικονομικά συμφέροντα θα πρέπει να περιορίζονται και να προσαρμόζονται στην ανάγκη της διατήρησης της βιοποικιλότητας. Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητούμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και να τονίσουμε ότι ένα τέτοιο εγχείρημα, όπως η διατήρηση της βιοποικιλότητας, πρέπει να λάβει υπόψη τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία που υπάρχει στη χώρα μας και η οποία δεν περιορίζεται μόνο στα γραφεία κάποιων μη κυβερνητικών οργανώσεων.