• Σχόλιο του χρήστη 'Δρ Ιωαννίδης Α. Θεμιστοκλής' | 12 Ιουλίου 2010, 23:16

    Η απάντηση ολόκληρη βρίσκεται στο Άρθρο 14 (ελπίζω να δημοσιευτεί) και είναι δομημένη με ευγενικό τρόπο για την αποφυγή άλλου είδους παρεξήγησης σε κάτι που είπε ένας άνθρωπος το οποίο το πιστεύουν και άλλοι, κι ας μην είναι ενημερωμένοι, ή τόσο βαθιά ψαγμένοι. Πάντως, όταν το 1997 τον Οκτώβριο βρήκα ένα χτυπημένο γεράκι στο δρόμο και το κουβαλούσα με τη μοτοσικλέτα μου για 100 χιλιόμετρα περίπου (τώρα τι και πώς, μεγάλη ιστορία), μάλλον για μπεκάτσα το είχαν περάσει κάποιοι που ξέρουν να ξεχωρίζουν από μακρυά τα θηράματα (όχι προφανώς οι συνομιλητές, τέτοια άτομα συνήθως δεν έχουν Δημόσιο λόγο). Αυτό βέβαια, το να βοηθήσουν πληγωμένα ζώα, το έχουν κάνει ενδεχομένως και αρκετοί κυνηγοί για μια σειρά από άγρια ζώα, και αυτό είναι αλήθεια (μην αρχίσουν οι διαμαρτυρίες για τα προφανή). Το θέμα είναι ότι λίγο πριν να φτάσω στη Θεσσαλονίκη ξεψύχησε. Ο κτηνίατρος που είδα στην Έδεσσα κατά τη διαδρομή, μου είχε πει "το προλαβαίνεις δεν το προλαβαίνεις". Και είχε δίκιο δυστυχώς. Και επειδή ακριβώς όλα τα ζωντανά πλάσματα, ζώα ή φυτά που φτάνουν στο τραπέζι μας έχουν ζωή, το μοναδικό πράγμα κύριε Πιζάνια που μπορεί να κάνει κάποιος αν δεν είναι κυνηγός, που είναι πιο κοντά στη Φύση, είναι προφανώς να γίνει μοναχός στο Θιβέτ ή κάτι τέτοιο. Με άλλα λόγια, αυτό θέλουν να πουν οι αγαπητοί νόμιμοι κυνηγοί. Ότι είμαστε ηθικά υπεύθυνοι άπαντες, μέρος του οποίου είναι και αληθές. Τι να πω, ίσως να έχουν και δίκιο, τις καρδιές μας θα χαλάσουμε; Πάντως να πω την αλήθεια, ένα κουνούπι που με τσίμπησε 5 φορές χθες το έσβησα (με τύψεις). Λέτε να έχω κακό κάρμα; Και κύριε Πιζάνια, έχετε δίκιο να έχετε μεγαλύτερες φοβίες για το θέμα γιατί είστε κάτοικος μικρού νησιού όπως αναφέρατε. Αν δεν υπάρχει ποικιλία στις απόψεις, τι νόημα έχει η κουβέντα για τη βιοποικιλότητα;