Αρχική Ζώνες Ειδικής ΠροστασίαςΆρθρο 23 Μεταβατικές ΔιατάξειςΣχόλιο του χρήστη Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία | 4 Νοεμβρίου 2010, 15:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία' | 4 Νοεμβρίου 2010, 15:25

    Άρθρο 23- Μεταβατικές διατάξεις 1. Προτείνεται η εξής επαναδιατύπωση για την παράγραφο 5 του άρθρου, για την προστασία των μεταναστευτικών περασμάτων: «Για τα ΑΙΟΠΑ που λειτουργούν εντός ΖΕΠ στα μεταναστευτικά περάσματα του άρθρου 6 παρ.3 της παρούσας απόφασης γίνεται ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων, οι οποίοι οφείλουν να περιλαμβάνουν, ανάμεσα σε άλλα, την τοποθέτηση αυτοματοποιημένου συστήματος παύσης των ανεμογεννητριών.» 2. Οι προβλέψεις του άρθρου 23 παράγραφος 6, αν εκληφθούν ως αρχές σχεδιασμού και διαχείρισης, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η άμεση χρήση τους παρουσιάζει ορισμένες αδυναμίες: Στην παράγραφο β), κρίνεται ότι η απαγόρευση υλοτομιών από 1/4 έως 15/7 είναι πολύ γενική και ως εκ τούτου μη εφαρμόσιμη, ενώ μπορεί να δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα στις τοπικές κοινωνίες. Προτείνεται η απόσυρσή της και η ρύθμιση της απαγόρευσης αυτής να γίνει από τις κατά τόπους δασοπονικές διαχειριστικές μελέτες, με βάση πάντα τα είδη χαρακτηρισμού. Στην παράγραφο γ), τονίζουμε ότι το 5% σε μια μικρή παραγωγική συστάδα δέντρων είναι ιδιαίτερα μικρή έκταση (αντιστοιχεί σε περίπου πέντε δέντρα). Η αύξηση του ποσοστού δεν επηρεάζει την άσκηση της δασοπονίας και για τον λόγο αυτό προτείνεται η εξής επαναδιατύπωση: «γ) για τη διατήρηση τουλάχιστον του 10% της έκτασης των παραγωγικών συστάδων από ώριμα και υπερώριμα δένδρα, άτομα στρεβλά, κακόμορφα, κουφαλερά, διχαλωτά, νεκρά ιστάμενα.» Η παράγραφος ε), χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και εξειδίκευσης προκειμένου να είναι εφαρμόσιμη. Προτείνεται η τροποποίηση της ως εξής: «ε) για την απαγόρευση υλοτομιών σε παρόχθια βλάστηση μέχρι 20 μέτρα κατά μήκος της πλαγιάς από την όχθη και εντός ρεμάτων και για την απαγόρευση υλοτομιών σε παρόχθια δάση, συστάδες, λόχμες και δενδροστοιχίες που βρίσκονται εκτός των ορίων εφαρμογής δασοπονικών διαχειριστικών σχεδίων.» Η παράγραφος στ), όπως είναι διατυπωμένη, είναι πολύ γενική και δεν λαμβάνει υπόψη την εμφάνιση φυσικής αναγέννησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διατήρηση του διακένου επιβάλλει την εφαρμογή μέτρων καταπολέμησής της φυσικής αναγέννησης, πράγμα απαράδεκτο από οικολογική άποψη. Επίσης, δεν λαμβάνει υπόψη της την περίπτωση εμφάνισης πολλαπλών διακένων από φυσικά αίτια, τα οποία όμως σε διαχειριζόμενα δάση μπορεί να τα αποσταθεροποιήσουν, όπως π.χ. οι ανεμοριψίες και οι χιονοριψίες. Τέλος δεν προβλέπει τι γίνεται με την ξυλεία, η απόληψη της οποίας μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις ιδιαίτερα στο δασικό έδαφος. Πρόταση: «στ) για τη διατήρηση χωρίς φυτεύσεις όλων των υφιστάμενων διάκενων που δεν έχουν προκύψει από ανθρωπογενείς αιτίες (π.χ. πυρκαγιές, παράνομη υλοτόμηση), εξαιρουμένων α) των περιπτώσεων όπου τεκμηριώνεται με σχετική έκθεση αυτοψίας μακροπρόθεσμος κίνδυνος διάβρωσης του εδάφους, β) των διακένων μεγέθους μεγαλύτερου των 10 στρεμμάτων ή των πολλαπλών διακένων συνολικής έκτασης μεγαλύτερης του 50% της έκτασης της συστάδας που δημιουργούνται από φυσικά αίτια όπου τεκμηριώνεται με σχετική έκθεση αυτοψίας κίνδυνος εμφάνισης φαινομένων διάβρωσης του εδάφους, αποσταθεροποίησης της υδρολογικής λειτουργίας του δάσους ή κίνδυνος σταθερότητας των γειτονικών συστάδων.» Μέτρα τα οποία απουσιάζουν Θα πρέπει να σημειωθεί ότι απουσιάζουν από την ΚΥΑ μέτρα ειδικής προστασίας για τους υγρότοπους της Ελλάδας, οι περισσότεροι από τους οποίους, με εξαίρεση τους Διεθνούς σημασίας υγρότοπους Ραμσάρ, δεν είναι οριοθετημένοι και δεν απολαμβάνουν κάποιο καθεστώς προστασίας. Για την ορθή συμμόρφωση με το άρθρο 4§2 της Οδηγίας θα πρέπει η χώρα να μεριμνήσει ειδικά για την προστασία των υγροτόπων προκειμένουν να επιλύσει ένα από τα βασικά προβλήματα της καταδικαστικής απόφασης. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά και εύκολα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η οριοθέτηση των υγροτόπων. Πρόταση: Προτείνεται το παρακάτω ειδικό και εφαρμόσιμο μέτρο για την οριοθέτηση όλων των υγρότοπων της χώρας εντός ΖΕΠ: «Εντός δύο (3) ετών από την υπογραφή της παρούσας, με ευθύνη της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και των αρμόδιων υπηρεσιών περιβάλλοντος των Περιφερειών, καταγράφονται, χαρτογραφούνται και οριοθετούνται από την πλευρά της χέρσου, σε κατάλληλη κλίμακα όλοι οι υγρότοποι εντός των ΖΕΠ, με μέγεθος > 0,1 ha, λαμβάνονται υπόψη τον ορισμό περί υγροτόπου όπως ισχύει με το Ν.Δ. 191/1974.»