Αρχική Λίμνη ΠαμβώτιδαΆρθρο 2 Χαρακτηρισμός και οριοθέτηση περιοχής και ζωνώνΣχόλιο του χρήστη Δρ. Βασιλική Κατή | 2 Φεβρουαρίου 2011, 21:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. Βασιλική Κατή' | 2 Φεβρουαρίου 2011, 21:21

    Οφείλω να αναγνωρίσω πως το προτεινόμενο σχέδιο Π.Δ. είναι σαφώς βελτιωμένο εν συγκρίσει με την προηγούμενη Κ.Υ.Α. η οποία και καταρρίφθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, από προσφυγές τριών ΜΚΠΟ όσον αφορά (α) στη ζώνη 300μ που αφήνει περιμετρικά του αναχώματος – και σήμερα πεζοδρόμου/ποδηλατοδρόμου και όσον αφορά (β) στην ένταξη των πλημμυρικών εκτάσεων της εποχιακής λίμνης Βρέλη σε στη ζώνη προστασίας. Στο σημείο (β) συνηγορεί και η εύρεση του είδους Chorthippus lacustris, είδους που είναι κρίσιμα κινδυνεύον (Endangered) στην εποχιακή λίμνη Βρέλη, το οποίο και αποτελεί είδος του Ελληνικού Κόκκινου Βιβλίου, και το οποίο θα πρέπει να εισαχθεί στα Παραρτήματα του Π.Δ. Η άποψή μου είναι όμως πως το προτεινόμενο σχέδιο Π.Δ. συνεχίζει να μην οριοθετεί σωστά και έγκυρα την υδάτινη περιοχή της Λίμνης Παμβώτιδας. Συγκεκριμένα, το σχέδιο Π.Δ. θα πρέπει να σεβαστεί πλήρως την κείμενη νομοθεσία και τους στόχους προστασίας όπως αναγράφονται στο πρώτο άρθρο, ώστε ορθώς να συμπεριλάβει στην υδάτινη περιοχή της λίμνης Παμβώτιδας, δηλαδή στη ζώνη Α1, όλη την έκταση η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της λίμνης, θεωρώντας το φυσικό ανάγλυφο της λίμνης Παμβώτιδας και όχι τα τεχνητά αναχώματα. Η συμβιβαστική λύση των 300μ εξωτερικά του τεχνητού αναχώματος, το οποίο αυθαίρετα οριοθέτησε τη λίμνη προς το νότιο κομμάτι της, και επιπλέον επίσης αυθαίρετα μετατράπηκε σε ποδηλατόδρομο/ πεζόδρομο δημιουργώντας μόνιμες δομές συρρίκνωσης της λίμνης, δεν είναι επαρκής. Προφανώς η υδάτινη έκταση της Λίμνης διαφαίνεται καθαρά σε παλαιότερους ορθοφωτοχάρτες πριν τη δημιουργία των αναχωμάτων και των επιχωματώσεων (παράνομων μπαζωμάτων) περιμετρικά αυτής εντός παλαιάς όχθης. Με το παρόν δημόσια εκφράζω την πεποίθηση πως η απώλεια των υγρολιβαδικών εκτάσεων της λίμνης Παμβώτιδας, η οποία θα νομιμοποιηθεί με το παρόν Π.Δ. θα είναι υποβαθμιστική για το οικοσύστημα της περιοχής του Λεκανοπεδίου και την αειφόρο χρήση των βιοτικών πόρων, όπως επίσης και επικίνδυνη για τη ζωή και την περιουσία των πολιτών, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της κλιματικής αλλαγής και των ακραίων καιρικών φαινομένων που θα παρουσιαστούν στο μέλλον, καθώς: a) Θα οδηγήσει σε περαιτέρω απώλεια ειδών (χλωρίδας, ασπόνδυλης πανίδας και ορνιθοπανίδας συμπεριλαμβανομένων ειδών προτεραιότητας των Παραρτημάτων των Οδηγιών 92/43 και 79/409 ΕΚ), b) Θα υποβαθμίσει τις οικολογικές υπηρεσίες που θα προσέφερε το οικοσύστημα εάν δεν υπήρχε το ανάχωμα στη θέση αυτή όπως η ρύθμιση του υδρολογικού ισοζυγίου, η κλιματική ρύθμιση, η εκτόνωση πλημμυρικών φαινομένων, ο αυτοκαθαρισμός της λίμνης από τα λύματα και εν γένει το οργανικό φορτίο, η παραγωγικότητα (χώρος αναπαραγωγής ιχθυοπανίδας) κτλ. c) Θα οδηγήσει στην εκτόνωση της Λίμνης σε περιοχές που δεν κατακλύζονταν στο παρελθόν από τα νερά της, με επίκεντρο περιοχές υψηλού κινδύνου για πλημμύρες όπως οι αγροτικές εκτάσεις ανατολικά της Λίμνης, η περιοχή της Αμφιθέας, ή το νησί d) Θα οδηγήσει πιθανόν σε ακραία πλημμυρικά φαινόμενα τόσο στις άνω περιοχές υψηλού κινδύνου, όσο και εντός του ίδιου του Δήμου Ιωαννιτών, απειλώντας την ίδια την ασφάλεια των πολιτών, καθώς και των ιδιοκτησιών τους. Πρόταση τροποποίησης Η Ζώνη Α1 θα πρέπει να περιλαμβάνει την υδάτινη περιοχή της λίμνης Παμβώτιδας, ορίζοντας στο χάρτη την υδάτινη περιοχή όπως ορίζεται από τον παλαιά όχθη (παλαιός αιγιαλός) με βάση ορθοφωτοχάρτες πριν το 1970, χωρίς να λαμβάνονται υπό όψη τα τεχνητά αναχώματα. Παρακαλώ όπως λάβετε υπ όψη τα παρακάτω θέματα για τη σωστή οριοθέτηση της Λίμνης Παμβώτιδας. a) Το άρθρο 1 του Νόμου 2971/2001 / Α-285 περί αιγιαλού, ο οποίος αναφέρεται τόσο στη θάλασσα όσο και στις μεγάλες λίμνες όπως η λίμνη Παμβώτιδα, όπου πριν το δίδονται οι παρακάτω ορισμοί: "Αιγιαλός" είναι η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της, «Όχθη» των μεγάλων λιμνών είναι η χερσαία ζώνη, που περιστοιχίζει αυτές και βρέχεται από τις μεγαλύτερες αλλά συνήθεις αναβάσεις των υδάτων τους, «Παλαιός αιγιαλός" είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού, ενώ «Παλαιά όχθη" των μεγάλων λιμνών είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της οριογραμμής της όχθης των μεγάλων λιμνών. b) Το άρθρο 2 του Νόμου 2971/2001 / Α-285 περί κυριότητας του αιγιαλού, όχθης κτλ, όπου αναφέρεται ρητά πως : «Ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται», και πως «Στον αιγιαλό, την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων…» πλην εξαιρέσεων «για λόγους χρησιμεύσουν για «κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος». Τέλος αναφέρεται πως «Ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα c) Παλαιές αεροφωτογραφίες της δεκαετίας του 1940 και πιο σύγχρονες, οι οποίες άλλωστε με βάση τον άνω Νόμο 2971/2001 / Α-285 θα πρέπει να λαμβάνονται υπό όψη για την οριοθέτηση της των μεγάλων Λιμνών όπως η Λίμνη Παμβώτιδα, όπως υφίστανται στις αρμόδιες υπηρεσίες d) Έγκυρη επιστημονική δημοσίευση με τίτλο «Kati V., Mani P., von Helversen O., Willemse F., Elsner N., Dimopoulos P. 2006. Human land use threatens endemic wetland species: the case study of Chorthippus lacustris (Orthoptera: Acrididae) in Epirus, Greece. Journal of Insect Conservation 10: 65-74.», όπου δίδεται χάρτης συγκριτικός με την πραγματική έκταση της Λίμνης πριν τη δημιουργία του τεχνητού αναχώματος και νυν πεζοδρόμου το έτος 1963 και αργότερα το έτος 1986. Σε αυτήν τη δημοσίευση αποδεικνύεται η απώλεια άνω του 85% των υγρών εκτάσεων του Λεκανοπεδίου λόγω έργων αποξήρανσης και τεχνητών επιχωματώσεων, θέμα μείζονος οικολογικής καταστροφής. Προφανώς, ως μέλος της ομάδας σύνταξης της Ε.Π.Μ. της Λίμνης Παμβώτιδας, ως πρώην μέλος του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης, ως επιστήμονας με γνώση του διεθνούς γίγνεσθαι επί του δικτύου Φύση 2000, ως ειδικός επιστήμονας επί της διατήρησης και διαχείρισης της βιοποικιλότητας, και ως ακαδημαϊκός, είμαι στη διάθεση του ΥΠΕΚΑ να παρέχω χάρτες και τα απαιτούμενα επιστημονικά στοιχεία για την επί χάρτου τροποποίηση και βελτίωση της παρούσας οριοθέτησης.