Αρχική Έκδοση Αδειών Δόμησης & Ελέγχου ΚατασκευώνΆρθρο 21 ΑρμοδιότητεςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Καρύδης | 28 Ιουλίου 2011, 17:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Καρύδης' | 28 Ιουλίου 2011, 17:31

    Ωραία όλα αυτά, αλλά: Α΄ Ως προς τους ναούς: 1) Πρέπει να προσδιορισθεί εάν υπάγονται όλες οι εκκλησίες (νέες και παλαιές), ώστε να προκύπτει εάν τίθεται ζήτημα αρμοδιότητας ναοδομίας. 2) Πρέπει να απαλειφθεί ο όρος 'εκκλησίες' και αντ' αυτού να τεθεί "ευκτήριοι οίκοι", "ναοί οιασδήποτε θρησκείας" ή άλλος ισοδύναμος, προκειμένου να καταλαμβάνει όλων των δογμάτων και θρησκειών τους ναούς, ή όπως αλλιώς ονομάζονται. 3) Πρέπει να διευκρινισθεί ότι αφορά όλους τους ναούς, ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος (ενοριακοί, εξωκκλήσια, ιδιωτικοί, δημοτικοί, νεκροταφείων κ.λπ.). 4) Πρέπει να προστεθούν και τα κωδωνοστάσια ή πύργοι με ρολόγια. Β' Ως προς τους παραδοσιακούς οικισμούς: 1) Πρέπει να ορισθεί ρητά η αρμοδιότητα της επιτροπής για την έγκριση ακόμη και contra legem των υπουργικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί. Π.χ. Σε παραδοσιακό οικισμό που προβλέπεται ΙΣ+1 όροφος, αλλά υπάρχουν παλαιά σπίτια με +2 και πλέον ορόφους ή με νάτολες, να μπορεί να εγκριθεί τέτοια μελέτη. 2) Ομοίως, πρέπει να απαλειφθούν περιορισμοί δόμησης στους οικισμούς αυτούς, όταν δεν συνάδουν προς τα 'παραδείγματα' που μας δίνουν οι ίδιοι οι οικισμοί. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε η επιτροπή είναι δέσμια απαρχαιωμένων διατάξεων, που ακολουθούν απλά μια γραμμική προοπτική. 3) Πρέπει να περιληφθεί και η άδεια κοπής δέντρων, διότι αποτελούν βασικά μορφολογικά στοιχεία των παραδοσιακών οικισμών. Γενική παρατήρηση: Σίγουρα οι παραδοσιακοί οικισμοί δεν χτίστηκαν για να είναι παραδοσιακοί, αλλά για να ικανοποιήσουν στεγαστικές και άλλες ανάγκες, που δεν ανάγονται σε συγκεκριμένο χρόνο, αλλά διαμορφώνονταν πάντοτε στο πέρασμα του χρόνου και υπό τις εκάστοτες επικρατούσες βιοτικές συνθήκες. Ως τέτοιους λοιπόν, πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε, διότι διαφορετικά τους μετατρέπουμε σε μουσεία. Τους δε, μόνιμους χρήστες τους (στους οποίους ακόμη επαφίουμε την ζωντάνια και διατήρησή τους) τους μετατρέπουμε σε ζωντανά εκθέματα. Εάν δεν αντιληφθούμε ότι οι παραδοσιακοί οικισμοί εξαρτούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα από την ζωντάνια τους, τότε τους νεκρώνουμε ουσιασιτκά και οριστικά. Δεν πρέπει λοιπόν, να παραγνωρίζονται οι σύγχρονες ανάγκες. Ως ελάχιστο παράδειγμα σημειώνω ότι στα σπίτια πριν από 100 ή 200 χρόνια δεν υπήρχαν τουαλέτες. Εάν το λάβει αυτό υπόψη της η Επιτροπή, τότε θα πρέπει να 'ακυρώνει' κάθε ύπαρξη τουαλέτας, αφοδευτηρίου κ.λπ., και εμείς θα πρέπει να εξοπλιστούμε με ένα κανάτι για τα προς... νερού μας και όχι μόνον. Επειδή η στείρα απομίμηση του παρελθόντος αποτελεί απλώς εκδήλωση ρομαντισμού, καλό είναι να προνοείται για την ζωή στους παραδοσικούς οικισμούς στο σήμερα και στο μέλλον.