• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγέλα Ταβιανάτου' | 8 Ιανουαρίου 2010, 11:55

    1. Θα πρέπει να οργανωθεί η Νομοθεσία με τέτοιο τρόπο, ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η συσκευασία με μη ανακυκλώσιμο υλικό. Ακόμα και το χαρτί, παρότι είναι ανακυκλώσιμο, είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται για σκουπίδια. Λ.Χ. να πριμοδοτούνται τα χύμα προϊόντα, όπου ο καταναλωτής θα φέρει μαζί του την κατάλληλη συσκευασία. (χύμα όσπρια, ζάχαρη, οπωρικά) 2. Όλα τα μπουκάλια θα πρέπει να έχουν ρήτρα επιστροφής και επανάχρησης. 3. Να απαγορευτεί η παραγωγή και χρήση μη βιοδιασπώμενων πλαστικών σε όλα τα επίπεδα. 4. Να οργανωθούν από όλους τους δήμους, σημεία περισυλλογής καμένου μαγειρικού λαδιού, μπαταριών, ανακυκλούμενων υλικών (χαρτιά, πλαστικά, γυαλί, μέταλλα) 5. Να οργανωθεί ο έλεγχος των αποβλήτων βιομηχανιών. 6. Να απαγορευτεί η αγορά λιπασμάτων σε ανεξέλεγκτες ποσότητες. Να καθοριστεί μια σύντομη διαδικασία, ώστε ο κάθε αγοραστής να αιτιολογεί την αιτούμενη ποσότητα. (Οι προτάσεις να είναι ποικίλες, ώστε να μην ανοιχτεί καμία άλλη γραφειοκρατία.) 7. Παρότι, απαγορευτικό από τις σημερινές αρχές του ΠΟΕ, κάθε σοσιαλιστικό κόμμα που σέβεται τον εαυτό του και το περιβάλλον, πρέπει να προωθήσει κανόνες μείωσης της ακατάσχετης μεταφοράς προϊόντων από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη. Αν δηλαδή οριστεί ένας πράσινος φόρος, αυτός θα πρέπει να πέφτει σαν τσεκούρι πάνω στα προϊόντα που μεταφέρονται άσκοπα από την Ανατολή στη Δύση και από Βορά προς Νότο και αντιστρόφως. Αυτό θα μειώσει την εκπομπή CO2, θα μειώσει τις μονοκαλλιέργειες που αδυνατίζουν και αδρανοποιούν τα εδάφη, θα βοηθήσει τις ντόπιες οικονομίες σε ολόκληρο τον πλανήτη. 8. Θα πρέπει κάποτε να γίνει προτεραιότητα των σοσιαλιστικών κομμάτων η στήριξη θέσεων εργασίας στον τρίτο κόσμο, ώστε να μειωθεί το ξερίζωμα ανθρώπων χωρίς προοπτικές να ζήσουν στις πατρίδες τους.