• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΤΕΡΙΝΑ' | 31 Ιουλίου 2011, 19:22

    Το πρόβλημα της μη είσπραξης έγκειται στις συνεχώμενες προσφυγές οι οποίες και δεν εξετάζουν την ουσία των αυθαιρέτων κατασκευών αλλά την διοικητική διαδικασία. Ο μέσος χρόνος έκδοσης αποφασης μπορεί να είναι γύρω στα 2 με 3 χρόνια και μέχρι τότε το ελληνικό κράτος δεν εισπράτει τίποτα από αυτούς που έχουν τα χρήματα να προσφύγουν. Αντιθέτως ένας υπάλληλος της πολεοδομίας αναλώνεται σε εργασία νομικού γνωστοποιώντας τις απόωεις της υπηρεσίας που τις περισσότερες φορές είναι ήδη γνωστές για κάποιον που έχει εξετάσει έστω και ένα θέμα πολεοδομικής φύσης. Γιατί η υπηρεσία και ο υπάλληλος να επομίζετε αυτή την εργασία; Και δεν μιλάμε για τον υπάλληλο που συνέταξε την διοικητική πράξη, αλλά τις περισσότερες φορές για ένα νέο σχετικά υπάλληλο ο οποίος καλείται να απαντήσει αφού πρέπει πρώτα να διαβάσει όλο το ιστορικό της υπόθεσης αφού τις περισσότερες φορές πρόκειται για υποθέσεις ίσως και δεκαετιών. Γιατί να μην εξυπηρετείται ο πολίτης που έχει νέα αιτήματα επειδή υπάρχουν παλιές υποθέσεις που δεν τελεσιδικούν λόγω δικαιωμάτων του προσφεύγοντα σε ανώτερα δικαστήρια σε ανώτερες επιτροπές κ.λ.π. Γιατί το διοικητικό εφετείο και όλοι οι υπόλοιποι φορείς προσφυγής του πολίτη να μην έχουν ένα τεχνικό σύμβουλο ο οποίος θα ζητά τον φάκελο από την πολεοδομική υηρεσία και θα τον επιστρέφει σε αυτήν χωρίς το κόστος των φωτοαντιγράφων τα οποία ζητούνται από όλους; Επίσης σε πόσες πολεοδομίες βεβαιώνονται τα πρόστιμα διατήρησης τα οποία θα απέφεραν στο κράτος πάρα πολλά χρήματα; Σε ελάχιστες. Γιατί το κράτος δεν δημιουργεί ένα κοινό λογισμικό για την βεβαίωση προστίμων διατήρησης και να το διανύμει σε όλες τις πολεοδομίες; Το υπάρχον λογισμικό e- poleodomia εχει αρκετά λάθη με αποτέλεσμα τα πρόστιμα διατήρησης να μην υπολογίζονται σωστά. Πιστεύω πως το ελληνικό κράτος διαθέτει πολλούς έμπειρους υπαλλήλους στον τομέα του υπολογισμού και επιβολής προστίμων ώστε να μπορέσουν να συνεργαστούν με κάποιους προγραμματιστές στην δημιουργία ενός ικανού προγράμματος που θα εξασφαλίζει τα χρήματα του ελληνικού δημοσίου. Επίσης να μπορεί να απομονώνει άμεσα τις περιπτώσεις κτιρίων προς κατεδάφιση, οι οποίες χάνονται μέσα στο πλήθος των αυθαίρετων κατασκευών λόγω της αδυναμίας αναζήτησης με κριτήρια.