1. Οι αρμόδιες Δασικές υπηρεσίες μεριμνούν με ενημερωτικές εκστρατείες και με τακτικούς επιτόπιους ελέγχους για τον εντοπισμό της χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων ιδίως σε ΖΕΠ με είδη χαρακτηρισμού μεγάλα αρπακτικά πτηνά, δηλαδή τα είδη όρνιο (Gyps fulvus), ασπροπάρης (Neophron percnopterus), μαυρόγυπας (Aegypius monachus), γυπαετός (Gypaetus barbatus), χρυσαετός (Aquila chrysaetos), αλλά και τα είδη τσίφτης (Milvus migrans) και μαυροπελαργός (Ciconia nigra).
2. Οι ανωτέρω υπηρεσίες μεριμνούν για την προώθηση νομίμων μεθόδων ελέγχου σαρκοφάγων θηλαστικών σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας σχετικά με την θανάτωση ατόμων, για την τοποθέτηση περιφράξεων και λοιπών σχετικών εγκαταστάσεων καθώς και για την προώθηση της φύλαξης παραγωγικών ζώων με ελληνικούς ποιμενικούς σκύλους.
Άρθρο 13, παρ. 2.
Πρέπει οπωσδήποτε να προηγείται διερεύνηση για την αναγκαιότητα καταπολέμησης κάποιων ειδών. Η τυχόν υλοποίηση τέτοιου μέτρου πρέπει να γίνεται από επιστημονικούς, ερευνητικούς φορείς με βάση συγκεκρμένο σχεδιασμό ώστε να είναι δυνατόν να εκτιμώνται τα αποτελέσματα.
παρ. 1. Ο Μαυροπελαργός δεν είναι αρπακτικό πτηνό οπότε προτείνουμε τη διαγραφή του από αυτό το άρθρο.
ΑΡΘΡΟ 13 – Μέτρα κατά της χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων
Το WWF Ελλάς θεωρεί το πρόβλημα των δηλητηριασμένων δολωμάτων στη χώρα οξύτατο.
Το ισχύον πλαίσιο [κυρίως 252§5, 261§6 Ν.Δ. 86/1969] για το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν είναι επαρκές. Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί αυστηρότερες ποινικές διατάξεις. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια της παρούσας ΚΥΑ. Ωστόσο, η επικείμενη ενσωμάτωση της οδηγίας 2008/99 για το περιβαλλοντικό έγκλημα ίσως αποτελεί μία ευκαιρία.
Στο πλαίσιο της παρούσας ΚΥΑ, προτείνονται τα εξής συμπληρωματικά μέτρα:
(i) Έρευνα και καταγραφή του προβλήματος
(ii) Ενημέρωση του κοινού
(iii) Εκτίμηση, στα πλαίσια των ορνιθολογικών μελετών και εκθέσεων, των συνεργιστικών επιπτώσεων των δηλητηριασμένων δολωμάτων και άλλων έργων ή δραστηριοτήτων που ρυθμίζει η παρούσα
(iv) Αυστηρότερες διοικητικές κυρώσεις [με προσθήκη του άρθρου 30 παρ. 2, τελευταίο εδάφιο Ν. 1650/1986, στις εξουσιοδοτικές διατάξεις – είναι η διάταξη που επιτρέπει στον Υπουργό ΠΕ.Κ.Α. και Οικονομίας να αναπροσαρμόζουν τα όρια των διοικητικών κυρώσεων, με κριτήρια την μεταβολή των περιβαλλοντικών ή οικονομικών συνθηκών]
(v) Καλύτερη αξιοποίηση των ποινικών κυρώσεων για παράνομη χρήση φυτοπροστατευτικών και βιοκτόνων [ενδεικτικά, 31 Ν. 721/1977, 28-29 π.δ. 205/2001].
Προτείνεται επίσης η πρόσθεση της λέξης «πτωματοφάγα» στη φράση «με είδη χαρακτηρισμού μεγάλα πτωματοφάγα αρπακτικά πτηνά». Επίσης, η αφαίρεση της αναφοράς στο είδος Μαυροπελαργός (Ciconia nigra), το οποίο δεν είναι πτωματοφάγο είδος και η πρόσθεση των ειδών Βασιλαετός Aquila heliaca και ο Θαλασσαετός Haliaeetus albicilla ως ευκαιριακά πτωματοφάγα είδη.
Η κατάσταση στην Ελλάδα με τις φόλες ειδικά στις αγροτικές περιοχές είναι ανευ προηγουμένου.
Οι κυνηγοί βάζουν φόλες για να εξουδετερώσουν τις αλεπούδες και τα τσομπανόσκυλα που επιτήθονται στα σκυλιά τους.
Οι κτηνοτρόφοι για να εξουδετερώσουν τον λύκο.
Οι γεωργοί για όλα για να μην τους χαλούν τις καλιέργειες.
Τεράστια ευθύνη για τους Γεωπόνους που χορηγούν τα δηλητήρια ανεξέλενχτα και το έχουν κάνει μάλιστα και επιστήμη.
Δύσκολα ελένξιμο θέμα .
Αυστηροί έλεγχοι στα οχήματα και σε όσους κινούνται σε δασικές περιοχές.
ακατανοητο και αοριστο…δε προσθετετε ή αφαιρείτε τιποτα από τα υπαρχοντα…πως θα κανει περίφραξη και προωωθηση των ποιμενικων η δασικη υπηρεσία…σα να της πεταμε το μπαλακι ακουγεται!!!
Τα είπαμε για την υποστελέχωση των δασαρχείων….πως θα ελέγξουν σωστά τα δηλητήρια, όταν δεν προλαβαίνουν να κάνουν ελέγχους σε άλλα και άλλα?
ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΝΑ ΤΟ ΖΗΤΑΤΕ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.
Γιατί ιδιαιτέρως σε ΖΕΠ με συγκεκριμένα είδη? ΌΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΑ ΠΙΟ ΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ?
ΕΣΩ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΤΟΥΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΠΟΝΤΙΚΙΩΝ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΤΕ…!! ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ….