Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΚΩΣΤΑΣ Π. | 8 Ιανουαρίου 2010, 10:46
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ήθελα να σχολιάσω πως με την σύζυγό μου πληρώνουμε εδώ και αρκετά χρόνια πάνω από € 20,000 στην εφορία κατά μέσω όρο ετησίως το οποίο αναλογεί κοντά στο 30% των συνολικών εισοδημάτων μας. Συζητώντας με πολλούς συμπολίτες μας, φίλους και συνεργάτες, και κοιτώντας κάποια στατιστικά η εικόνα που πήραμε είναι πως το ποσό αυτό που πληρώνουμε είναι από τα υψηλότερα για την Ελληνική πραγματικότητα. Ο λόγος είναι γιατί απλά στην Ελλάδα οι περισσότεροι είτε πληρώνουν ελάχιστη εφορία (<€ 12,000) είτε φοροδιαφεύγουν. Παρόλο λοιπόν που η συμβολή μας στα έσοδα του Ελληνικού κράτους είναι αρκετά υψηλή πηγαίνοντας να γράψουμε το παιδί μας σε ένα δημοτικό παιδικό σταθμό πριν τρία χρόνια μας απέρριψαν γιατί λέει ήμαστε υψηλόμισθοι και βοηθούν τις οικογένειες με χαμηλότερο εισόδημα. Πέρυσι ψάχναμε για ολοήμερο δημόσιο σχολείο όπου διαπιστώσαμε πως αυτό της περιοχής μας δεν είχε αυτή την παροχή (ολοήμερη) λόγω έλλειψης δασκάλας (είχε πάρει άδεια εγκυμοσύνης και δεν είχε αντικατασταθεί ακόμα). Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε καταφύγει στη λύση του ιδιωτικού σχολείο για το παιδί μας του οποίου όμως το κόστος δεν εκπίπτει φορολογικά. Το ερώτημα μου είναι γιατί το Ελληνικό κράτος από την στιγμή που το πληρώνω και δεν μου παρέχει μια υπηρεσία δεν μου την δικαιολογεί σαν έξοδο, έτσι για να πιάσουν τόπο κι εμένα οι φόροι που πληρώνω. Τώρα λένε θα καταργήσουν και όλες τις φοροαπαλλαγές για τους υψηλόμισθους, στους οποίους σίγουρα θα συμπεριληφθώ έτσι όπως θα το ορίσουν. Έψαξα στο Internet τις αργίες των δημοσίων σχολίων στην Ευρώπη και διαπίστωσα ότι η Ελλάδα έχει τις περισσότερες εβδομάδες αργίες, σύνολο περίπου 18 εβδομάδες έναντι μέσου όρου περίπου 12 στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δανία – 11, Σουηδία - 12, Γερμανία 13, Αγγλία – 13, Ισπανία – 12, Γαλλία - 15 κλπ. Στις περισσότερες χώρες τα σχολεία κλείνουν τέλη Ιουνίου και ανοίγουν αρχές Σεπτεμβρίου. Εδώ γιατί είναι κλειστά για πάνω από τρεις μήνες το καλοκαίρι? Πως θα μπορέσει ένα εργαζόμενο ζευγάρι να καλύψει αυτό το διάστημα? Αφού πληρώνουμε φόρους γι αυτούς τους δασκάλους και καθηγητές, γιατί δεν προσφέρουν την υπηρεσία που θα έπρεπε στην εποχή μας? Είμαστε στο 2010 και όχι στο 1960 όπου οι γυναίκες ήταν στο σπίτι. Και τέλος πάντων αν πιστεύουν ότι δεν αμείβονται αρκετά αυτοί οι άνθρωποι τότε και οι υπόλοιποι Έλληνες ίσως να πιστεύουν το ίδιο, απλά πηγαίνουν στις δουλειές σους για 11 μήνες τον χρόνο (μείον ένα μήνα την άδεια). Θα πρέπει λοιπόν ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα να εξασφαλίζει πως αρχικά το κράτος είναι δίκαιο απέναντι στον πολίτη. Πως του παρέχει τις βασικές υπηρεσίες, αυτές για τις οποίες πληρώνει. Αν δεν το κάνει τότε γιατί ο πολίτης να πληρώσει παραπάνω? Όσοι έχουν την δυνατότητα θα το εγκαταλείψουν και θα μείνουν εδώ μόνο οι αργόμισθοι και αυτοί που έτσι κι αλλιώς φοροδιαφεύγουν.