• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας' | 8 Ιανουαρίου 2010, 21:17

    Είναι λάθος η βαση πάνω στην οποία γίνεται η κατάθεση απόψεων. Η απλοϊκή άποψη λέει να καταργηθούν όλοι οι ειδικοί φορολογικοί συντελεστές.Αλλά 1. Δεν κοστίζουν όλες το ίδιο στον κρατικό προϋπολογισμό, και 2. Ορισμένες έχουν λογική βάση εξυπηρετούν λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια, η πλειοψηφία τους όμως κινείται σε λάθος βάση. Ο τρόπος υπολογισμού της φορολογίας των δικαστών και των βουλευτών, η αυτοτελής φορολόγηση μέρους των επιδομάτων εφοριακών, τελωνειακών, μηχανικών είναι πασιφανώς προκλητικές φοροαπαλλαγές.Και άδικες. Δίδονται επιδόματα πολύ υψηλά σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους μιας κατηγορίας, φορολογούνται με ειδικό τρόπο, και ενώ δεν οδηγούν σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των αντίστοιχων υπηρεσιών, προκαλούν το κοινό αίσθημα δικαίου. Άλλες αμοιβές όπως της υποχρεωτικής νυκτερινής απασχόλησης, ο πτητικό επίδομα των ιπταμένων εν ενεργεία, ασφαλώς και πρέπει να φορολογούνται αυτοτελώς ή και να ενισχυθούν.Η υποχρεωτική εφημεριακή εργασία των γιατρών του ΕΣΥ επίσης είναι δίκαιο να φορολογείται αυτοτελώς, με μία επισήμανση. Η αμοιβή που δίδεται για την εφημεριακή απασχόληση είναι ευτελής. Θα έπρεπε να είναι το λιγότερο υπερδιπλάσια. Από την άλλη δυστυχώς, επειδή στην Ελλάδα έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα, ένα μεγάλο ποσοστό γιατρών δεν πραγματοποιεί τις εφημερίες που φαίνεται ότι κάνει. Δημιουργούνται έτσι γιατροί δύο ταχυτήτων: αυτοί που εργάζονται στην εφημερία, παραμένουν στο νοσοκομείο, ξενυχτούν πλάι στους αρρώστους τους και καταθέτουν ένα κομμάτι από την ψυχή τους, και για τους οποίους τα 100 και 150 ευρώ της αμοιβής για 24ωρη υπερωριακή απασχόληση είναι γελοία ποσά, ενώ από την άλλη μεγάλη μερίδα γιατρών (μεγαλύτεροι σε ηλικία και ειδικοτήτων 2ης γραμμής) πληρώνεται τα ιδια ευτελή ποσά για εφημερίες που στην ουσία δεν πραγματοποιεί. Σ' αυτή τη 2η περίπτωση τα 100 και 150 ευρώ είναι υπερβολικά μεγάλα ποσά (βέβαια αν συγκριθούν με επιδόματα εφοριακών - δικαστικών, και συγκρινομένων των προσόντων των 2 κατηγοριών υπαλλήλων πάλι ψίχουλα είναι). Το ζητούμενο είναι να αλλάξει ριζικά το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων που πληρώνονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από το κράτος (ΟΤΑ - ΝΠΔΔ - ΔΕΚΟ όπου το δημόσιο έχει την πλειοψηφία κοκ). Να δημιουργηθεί για κάθε κατηγορία υπαλλήλων μισθολόγιο το οποίο θα ανταποκρίνεται στο έργο που επιτελούν, στην εκπαίδευσή τους, στις ειδικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν,να δοθούν επιδόματα σ'αυτούς που όντως τα δικαιούνται (πτητικό σ'αυτόν που πετάει και για όσο πετάει, ευθύνης στο διευθυντή και για όσο ασκεί τα καθήκοντα αυτά, ειδικό επίδομα στον εφοριακό που βγαίνει στο δρόμο και ελέγχει, αμοιβή στην εφημεριακή απασχόληση ανάλογα με την ευθύνη και το φόρτο εργασίας του κάθε γιατρού ( διαφορετικό συντελεστή ο καρδιολόγος ή ο χειρουργός από τον παθολογοανατόμο), σύνδεση της αμοιβής με την παραγωγικότητα του υπαλλήλου, αυστηρές κυρώσεις (απόλυση, κατάσχεση περιουσιών) σε επίορκους υπαλλήλους. Ειδάλλως ο καθένας ανάλογα με τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντά του θα θεωρεί τις φοροαπαλλαγές του δίκαιες και των υπολοίπων υπερβολικές. Όλα στο φως, και δικαιοσύνη. Όχι στην ισοπέδωση των πάντων. Αλλά η ίδια εργασία από εργαζόμενους ιδίων προσόντων στο ίδιο εργοδότη (δημοσιο) να αμοίβεται με τον ίδιο τρόπο. Να σταματήσουν οι αδικίες. Όσο κι αν αυτό θίξει μεγάλη μερίδα υπαλλήλων.Όσες αντιδράσεις κι αν υπάρξουν από προνομιούχους. Είναι εξίσου πολλοί αυτοί που θα "ευνοηθούν" ή έστω θα πάψουν να αισθανονται αδικημένοι.