• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α. ΙΩΑΝΝΗΣ' | 9 Ιανουαρίου 2010, 00:18

    Ο ΚΒΣ αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα μέρος προσδιορίζει πως θα λειτουργεί η έπιχείρηση και το άλλο το ποινολόγιο. Ο τρόπος που λειτουργεί το ποινολόγιο είναι αναχρονιστικός και προτρέπει στην συναλλαγή με τους εφοριακούς γιαυτό πρέπει να καταργηθεί. Το πρώτο μέρος να παραμείνει. Εάν κάποια επιχείρηση δεν το εφαρμόζει ρητά δεν σημαίνει ότι πράτει και φοροδιαφυγή. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό. Το κύρος των βιβλίων μιας επιχείρησης δεν πρέπει να εξαρτάται από την τυπολατρία αλλά από το κύρος της ίδιας της επιχείρησης. Εάν δεν μπορεί να πιστοποιηθεί φοροδιαφυγή με τον έλεγχο των αγορών και πωλήσεων (κλειστή αποθήκη) ή την σύλληψη είσπραξης ποσού χωρίς τιμολόγησής του Παροχή υπηρεσιών, τι να το κάνεις το κύρος των βιβλίων; Η τήρηση των βιβλίων να γίνεται υποχρεωτικά από λογιστές Α' τάξης πιστοποιημένους, να επιτρέπεται η τήρηση και φύλαξη των βιβλίων στα λογιτικά γραφεία και να επιτρέπεται η έδρα επιχειρήσεων τα λογιστικά γραφεία με σύμβαση με τον λογιστή και όχι με τον ιδιοκτήτη του ακινήτου. (Αυτό μπορεί να γίνει και στην εμπορία εάν δεν χρειάζεται βιτρίνα αλλά η διακίνηση θα γίνεται μέσω αποθήκης). Προτείνω ο έλεγχος των βιβλίων να γίνεται από ανεξάρτητους Ορκωτούς Ελεγκές και τα πορίσματά τους να κοινοποιούνται στον Εισαγγελέα εάν προκύπτει φοροδιαφυγή. Η επιβάρυνση των επιχειρήσεων να είναι μόνο ο φόρος που αναλογεί και οι προσαυξήσεις του, όχι στα αυτοτελή πρόστιμα. Για λόγους ισονομίας η προσαύξηση να είναι ίδια για κάθε είδους φόρο (εισόδημα, ΦΠΑ, ή τέλος και να είναι όσο το επιτόκιο υπερημερίας όπως διαμορφώνεται κάθε χρόνο από την Τράπεζα της Ελλάδας. Το ίδιο να ισχύει και για το Δημόσιο προς τους πολίτες χωρίς περίοδο χάριτος. Το επιβάλλει το Σύνταγμα.