• Σχόλιο του χρήστη 'Νικήτας' | 10 Ιανουαρίου 2010, 15:27

    1. Πλείστα όσα αγοράζει και πουλάει ο πολίτης (και αποτελούν τεκμήρια διαβίωσης) είναι δυνατό να καταγραφούν από το κράτος, καθόσον για οποιαδήποτε μεταβολή τους, "επεμβαίνουν" είτε κρατικοί φορείς, είτε ιδιώτες επαγγελματίες, που είναι υποχρεωμένοι να τηρούν αρχεία. Έτσι, για αγορά κατοικίας πρέπει να γίνει συμβολαιογραφική πράξη, άρα ο συμβολαιογράφος, που πληρώνεται αδρά, πρέπει να δηλώνει τη μεταβολή και στο κράτος (σε οποιαδήποτε μορφή αυτού - εφορία, υποθηκοφυλακείο κλπ). Για αγορά μεταφορικού μέσου (αυτοκινήτου, μοτοσικλέτας, αεροπλάνου κλπ) πρέπει αυτό να πάρει αριθμό κυκλοφορίας...... 2. Το μέτρο του "πόθεν έσχες" δεν θα αποδώσει, όπως δεν έχει αποδώσει ποτέ στο παρελθόν, για τους δημόσιους λειτουργούς, χωρίς την παρέμβαση της τεχνολογίας. Για να αποδώσει θα πρέπει, κατά την έκδοση οποιασδήποτε απόδειξης, να πληκτρολογείται υποχρεωτικά το ΑΦΜ του αγοραστή. Οι δε αποδείξεις λιανικής να περιλαμβάνονται στις ετήσιες κατάστασεις πελατών - προμηθευτών όλων των επιχειρήσεων, από τις οποίες μπορεί να γίνεται έλεγχος, τόσο των πελατών, όσο και των επιχειρήσεων. 3. Επιπλέον του "πόθεν έσχες", είναι δυνατή και η καθιέρωση του μέτρου της δικαιολόγησης των εξόδων κάθε φορολογούμενου. Αν ο καθένας μας πρέπει να δικαιολογήσει, μέσω των παραπάνω αποδείξεων, τι έκανε τα χρήματα που κέρδισε, τότε θα είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να ζητάει αποδείξεις. Φυσικά αυτό το μέτρο προϋποθέτει τον έλεγχο των καταθέσεων. Νομίζω ότι τα παραπάνω προτεινόμενα μέτρα είναι εφικτά, δεδομένης της διείσδυσης του διαδικτύου (internet), στις επιχειρήσεις.