• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π' | 10 Ιανουαρίου 2010, 18:26

    Πριν προτείνω κάτι θα ήθελα να περιγράψω μια κατάσταση ίδρυσης νέας επιχείρησης, πχ ένας επενδυτής έχει ανακαλύψει την έλλειψη ενός προιόντος στην αγορά έχει δύο δρόμους μπροστά του α)να το παράγει, δηλ. να βρεί τα μηχανήματα, την τεχνογνωσία το κατάλληλο και εκπαιδευμένο προσωπικό, τον χώρο που θα πρέπει να είναι κατάλληλος, να στήσει την επιχείρηση διοικητικά και παραγωγικά, να ξεπεράσει τον σκόπελο των αρπαχτικών της δημόσιας δίοικησης ίσως και κατοίκων που μπορεί να οχλούνται κτλ. β)να το εισάγει δηλ. να βρεί μια αποθήκη όπου να ΄ναι και δύο τρεις χαμάληδες , οι διαδικασίες χίλιες φορές λιγότερες και ως εκ θαύματος μπαίνει στην αγορά μαζεύοντας κέρδη. Και οι δύο θα φορολογηθούν αδίκως, το ίδιο. Η πολυπλοκότητα δε της πρώτης περίπτωσης δίνει λαβή σε εφοριακούς να βγάζουν ΄΄λαγούς΄΄ ποιο εύκολα, έτσι είναι ποιο ευάλωτες σε αρπακτικά. Τι πιστεύεται ότι έκαναν οι περισσότεροι που είχαν παραγωγικές μονάδες; τις έκλεισαν και άρχισαν τις εισαγωγές, έτσι εισάγουμε προιόντα από χώρες που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα λόγω μισθών, οξύμωρο; Πως νομίζετε ότι βγούμε από την κρίση; με την πρώτη περίπτωση ή με την δεύτερη; πως θα μειωθεί η ανεργία και ιδιαίτερα του μορφωμένου δυναμικού; θα μπορούσα να γράφω για ώρες. Θα προτεινα την διαφοροποίηση στην φορολογηση των παραγωγικών και ακόμα περισσότερο των εξαγωγικών επιειρήσεων, των επιχειρήσεων δηλαδή που φέρνουν πλούτο στην χώρα αντιστρόφως ανάλογα προς τις εισαγωγικές, τις επιχειρήσεις που εξάγουν τον πλούτο της χώρας και επειδή δεν παράγουμε δανειζόμαστε σε βάρος των επόμενων γενεών, ως πότε; Κάθε ευρώ που θα εξοικονομείται θα πρέπει να πηγαίνει στην ενίσχυση της παραγωγής.