• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης' | 11 Ιανουαρίου 2010, 12:39

    Η φορολογία ακινήτων πρέπει στην Ελλάδα να αντιμετωπιστεί πολύ ευαίσθητα διότι αφορά κατά κόρον κια τον μικρομεσαίο και μεσαίο κόσμο, ακόμα και τον φτωχό θα έλεγα, αφού ευτυχώς, σχεδόν κάθε Έλληνας πολίτης έχει κάποια ακίνητη περιουσία, έστω στο χωριό του ή κάποιο αυθαίρετο! ΔΕΝ μπορεί λοιπόν το κράτος να έρχεται να φορολογήσει πάλι τους ίδιους, όταν πχ επιβραβεύει συνεχώς τους παρανομούντες! Εννοώ τους φοροφυγάδες και τους εισφοροδιαφεύγοντες που κάθε τόσο κάνουν ρυθμίσεις, ή όλους όσους έχουν αυθαιρετήσει και το ΝΕΟ Υπ. Περιβάλλοντος ετοιμάζεται να τους νομιμοποιήσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ και από τον κο Σουφλιά! Συνεπώς, συνοπτικά προτείνω τα εξής ως κατευθυντήριες γραμμές, διότι η εξειδίκευση αποτελεί σοβαρή τεχνοκρατική μελέτη (που δεν βλέπω δυστυχώς να γίνεται)! ΕΝΑΣ και ΕΝΙΑΙΟΣ φορος στα ακίνητα που να αφορά την κεντρική διοίκηση και ένας που να αφορά την Αυτοδιοίκηση. Δεν μπορεί να υπάρχουν ΕΤΑΚ, ΦΜΑΠ και καμιά ακόμα 30ρια φόροι, αυτό είναι ο ορισμός της γραφειοκρατίας, αναποτελεσματικότητας και διαφθοράς. Ο φόρος μεταβίβασης ακινήτου να είναι ΕΝΙΑΙΟΣ για όλες τις μορφές αλλαγής ιδιοκτησίας, δηλαδή αγορά, δωρεά, γονική παροχή, κληρονομιά κλπ. Απλότητα δηλαδή. Ο φόρος αυτός να υπολογίζεται με βάση την αντικειμενική αξία του ακινήτου (αφού καλύτερος τρόπος δεν υπάρχει) αλλά ΚΑΙ με βάση την αξία της ακίνητης περιουσίας που κατέχει ο ιδιοκτήτης σε ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ με την οικογενειακή του κατάσταση! Μιλάω δηλαδή για την εφαρμογή της αρχής ΕΝΑ αστικό σπίτι για ΚΑΘΕ Έλληνα. ΕΝΑ σπίτι σε χωριό να ΜΗΝ φορολογείται, ομοίως να μην φορολογούνται αγροτεμάχια σε ΜΗ αγροτικές περιοχές (χαμηλές αντικειμενικές αξίες, περιουσία που δεν προσφέρει προσοδο). Δεύτερο σπίτι (εξοχική κατοικία) επίσης να μην βαρύνεται υπέρογκα! Συνεπώς, πρέπει αφενός το αφορολόγητο όριο να συνοδεύει ΚΑΘΕ μέλος της οικογένειας, αυτό να συμβαδίζει με τα δεδομένα της εποχής (πχ 400.000 ευρώ/άτομο) και από εκεί και πέρα, να υπάρχει κλιμακωτή φορολόγηση σε ένα εύρος από 5 - 15 % ανά 200.000 ευρώ πχ. Αυτά μέχρι ένα ανώτατο όριο των 2 εκατομμυρίων ευρώ. Από εκεί και πάνω, μιλάμε για τεράστιες ακίνητες περιουσίες που μάλλον είναι επιχειρηματικές και όχι ατομικές και συνεπώς δέον όπως φορολογηθούν αυστηρότερα! Με συντελεστή 20% πχ. Αυτονόητο είναι, ότι σε ένα κράτος δικαίου και κράτος του νόμου, οι νόμοι και η αρχή της ισότητας πρέπει να ισχύουν για ΟΛΟΥΣ, άρα ΚΑΙ για την Εκκλησία! Εφαρμογή λοιπόν του νόμου σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ακίνητη περιουσία!