• Σχόλιο του χρήστη 'Dimitris Nikitopoulos' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 18:54

    Σας ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία να συμμετάσχω με τις απόψεις μου. Το ζήτημα της φοροδιαφυγής δεν είναι απλό αλλά ούτε και πολύ πολύπλοκο. Η βασική δυσκολίες είναι η πολιτική βούληση που απαιτείται, η συνέχεια και μια νομοθετική ρύθμιση που όμως δεν θα ακυρώνεται στη πράξη λόγω ενός μη επαρκούς ελεγκτικού μηχανισμού. Δεν είμαι ειδικός στη φορολογία αλλά έχω να προτείνω τα εξής: (1) Ένα ξεκάθαρο φορολογικό σύστημα το οποίο θα ελαχιστοποιεί τις "γκρίζες ζώνες" που αφήνουν ανοικτά ζητήματα των οποίων η επίλυση εξαρτάται από τον/την εκπρόσωπο του ελεγκτικού μηχανισμού (εφορίας). Οι διατάξεις πρέπει να είναι σαφείς και πλήρεις. (2)Θέσπιση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού επίλυσης φορολογικών ζητημάτων για εταιρίες με τζίρο πάνω από 100.000 ευρώ (το ποσό αυτό θα πρέπει να θεσπιστεί με βάσει τα πραγματικά στοιχεία του υπυργείου). Ο μηχανισμός αυτός θα αποτελείται από εκπρόσωπο του υπουργείου, της εφορίας και ένα δικαστή (πρόεδρος). Το όργανο να έχει ετήσια θητεία και τα μέλη να επιλέγονμται με κλήρωση. θα μπορούσαν να θεσπιστούν περισσότερα από ένα τέτοια όργανα και η επιλογή των υποθέσεων να γίνεται με κλήρωση. Τα ονόματα των μελών να μην δημοσιοποιούνται και όλοι οι φάκελοι προς εξέταση να έχουν κωδικό (bar code) και όχι ονόματα εταιριών (μοντέλο αντίστοιχο με αυτό των παλαιών γενικών εξετάσεων για την είσοδο στα πανεπιστήμια). (3)Ένα σύστημα δειγματοληπτικού ελέγχου των φορολογικών δηλώσεων με βάσει τις αρχές της στατιστικής. Ανάλογα με τον συνολικό αριθμό των δηλώσεων, ένα μικρό σχετικά δείγμα θα μπορούσε να μας εξασφαλίσει "ουσιαστικό έλεγχο" έως και 95% των δηλώσεων (6 σίγμα στατισικές αρχές). (4) Δημιουργία μικρής και ευέλικτης ομάδας ελέγχου για την παροχή αποδείξεων με σαφείς στόχους για την ημέρα, το μήνα και το τρίμηνο. Οι στόχοι πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να αφορούν τον αριθμό των ελέγχων (πχ με αριθμό ταυτότητας αυτού που ελέχθηκε για απόδειξη, το όνομα της εταιρίας, κλπ). Η επιλογή της περιοχής για τον έλεγχο να γίνεται σε ημερήσια βάση και από Η/Υ. (5) Σύνδεση αφορολόγητου με τις αποδείξεις μέχρις ενός ορίου. Οι αποδείξεςις αυτές να φορούν ήδη πρώτης άναγκης, υπηρεσίες δικηγόρου, γιατρού ακι άλλων ελευθέρων επαγγελματιών. Το αφορολόγητο όριο με και χωρίς αποδείξεις θα πρέπει να καθοριστεί με βάση την ηλικία και τον τόπο διαμονής του φορολογημένου. Για παράδειγμα, ένα άτομο με ηλικία μεγαλύτερη από 65 χρόνια που διαμένει σε αγροτική περιοχή να έχει ένα αφορόλογητο όριο χωρίς αποδείξεις μεγαλύτερο από ένα άτομο νεότερο από 65 χρόνων ποου ζει σε αστική περιοχή. (6) Στις ΗΠΑ, μεγάλες εταιρίες, προκειμένου να ελέγξουν την λειτουργία των καταστημάτων τους σε όλες τις περιοχές δραστηριότητας, είχαν θεσπίσει το κανονισμό: Εάν δεν σας δώσουμε απόδειξη, θα λάβετε το προιόν δωρεάν. Μία πρόταση θα ήταν να θεσπιστεί κάτι αντίστοιχο και στην Ελλάδα αλλά από το υπουργείο. Εταιρίες που δεν εκδίδουν αποδείξεις σε πελάτη θα μπορούν να καταγγέλνονται επώνυμα από τον πελάτη ο οποίος και θα λαμβάνει χρηματικό ποσό για αποζημίωση. Η αποζημίωση θα δίδεται από την εφορία ή τράπεζες και θα καθορίζεται με βάση την αξία της συναλαγής. Η εταίρια θα πληρώνει το πρόστιμο με την απόδοση του ΦΠΑ. Σας ευχαριστώ πολύ, Δημήτρης