• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Πάσογλου' | 20 Ιανουαρίου 2011, 12:25

    Επαγγελματική ελευθερία σημαίνει ότι το κράτος δεν μπορεί κατ' αρχήν ούτε να επιβάλλει ούτε να αποκλείει την επιλογή μιας κατά το γενικό δίκαιο μη απαγορευμένης απασχολήσεως (Δαγτόγλου Ατομικά Δικαιώματα) με βάση το φύλο, την ιθάγενεια, τη φυλή τη θρησκεία κτλ.. Ασυμβίβαστο με την επαγγελματική ελευθερία είναι η επιβολή κλειστού αριθμού θέσεων ενός επαγγέλματος (Δαγτόγλου). Η ελευθερία ασκήσεως επαγγέλματος σημαίνει ότι κανείς είναι ελεύθερος να ασκεί ένα επάγγελμα σε διάφορες πόλεις συγχρόνως (Δαγτόγλου). Από το άρθρο 1 του νομοσχεδίου φαίνεται ότι η επαγγελματική ελευθερία στους δικηγόρους αφορά μόνο την κατάργηση των εδαφικών περιορισμών των δικηγόρων όμως κάθε δικηγόρος μπορεί να ασκεί δικηγορία σε όλη την χώρα με τον περιορισμό στα αστικά και διοιητικά δικαστήρια να απαιτείται νομιμοποίηση από τον δικηγόρο που ανήκει στην περιφέρεια του δικαστηρίου . Αυτό προκαλεί πράγματι κόστος στον εντολέα. Όμως θα μπορούσε να προβλεφθεί η νομιμοποίηση να είναι πιο φθηνή αν θεωρούμε ότι ο δικηγόρος που νομιμοποιεί δεν ασχολείται καθόλου με την υπόθεση και απλά παρίσταται στο δικαστήριο μόνο για δύο λεπτά για να νομιμοποιήσει τον δικηγόρο από άλλη περιφέρεια και φυσικά δεν τον έχει βοηθήσει καθόλου στην προετοιμασία της δίκης. Θα μπορούσε αντί να καταβάλλεται το ισότιμο ποσό του τετραπλοτύπου για την υπόθεση νομιμοποίηση να υπάρχει μία ελάχιστη αμοιβή νομιμοποίησης 30 €. Επιμένω στη νομιμοποίηση ώστε να μην ανοίξει ο δρόμος στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία να εξαπλωθούν σε όλη τη χώρα. Εξάλλου έχει προβλεφθεί το γεγονός της μεταβολής της έδρας από τους δικηγόρους σε κάποιο νησί όπου υπάρχει χαμηλότερος συντελεστής ΦΠΑ για να προσφέρουν φθηνότερες υπηρεσίες στους εντολείς στο όνομα του ανταγωνισμού που επικαλείται το υπουργικό συμβούλιο στην εισηγητική έκθεση; Μάλλον όχι. Η κυβέρνηση προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό μέσω "εγχώριων" υπεράκτιων δικηγόρων ή δικηγορικών εταιριών. Επιπλέον όσο αφορά την κατάργηση ελάχιστων αμοιβών προκαλεί την κατάργηση του ορίου κόστους των δικηγορικών αμοιβών αφήνοντας τους οικονομικά ισχυρούς να κατακτήσουν το μεγαλύτερο μέρος της δικηγορικής ύλης ρίχνοντας στην αρχή τις αμοιβές κάτω από το κόστος και στη συνέχεια να μονοπωλήσουν.