• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Τζ.' | 23 Ιανουαρίου 2011, 12:55

    Η μοναδική αλλαγή που επέρχεται με το νομοσχέδιο αυτό είναι η κατάργηση των γεωγραφικών περιορισμών με την οποία συμφωνώ απόλυτα. Στη συνέχεια δίνει την δυνατότητα σε τράπεζες και μεγάλες εταιρίες να διαπραγματευτούν την αμοιβή με τον δικηγόρο τους (οι ιδιώτες δεν έχουν τέτοια δυνατότητα). Πολύς ντόρος δηλαδή για το τίποτα. Δεν επιχειρείται κάποια σοβαρή τομή με αυτό το νομοσχέδιο. Ο χώρος της δικηγορίας έχει ανάγκη από άλλες και σοβαρές επεμβάσεις. Δεν γίνεται π.χ. να είναι εγγεγραμμένη στα μητρώα ως δικηγόροι, άτομα τα οποία δεν γνωρίζουν καν που βρίσκονται τα δικαστήρια της πόλεως τους και να λαμβάνουν μέρισμα. Πρέπει να μειωθούν οι κρατήσεις υπέρ των διαφόρων τρίτων, οι οποίες είναι η βασική αιτία για την αύξηση της δαπάνης του πελάτη. Πως είναι δυνατόν το παράβολο για άσκηση μήνυσης και πολιτικής αγωγής να είναι 150 €. Ο δικηγόρος τι αμοιβή πρέπει να λάβει (με % για φόρο εισοδήματος και 23% Φ.Π.Α; Αν λάβει 150 € (μετά του φόρου εισοδήματος) σύν 23% Φ.Π.Α. το ελάχιστο κόστος υποβολής μόνο της μηνύσεως εκτινάσεται στα 350 € περίπου, εκ των οποίων ο δικηγόρος θα "βάλει στην τσέπη του καθαρά" (μετά την αφαίρεση και του φόρου εισοδήματος κατά μέσο όρο 20%)μόλις 120 €. Από αυτά δε τα 120 € ο δικηγόρος στην συνέχεια οφείλει να πληρώσει ενοίκιο, τηλέφωνο, κινητό, ασφαλιστικές εισφορές, κοινόχρηστα κ.ο.κ.. Έτσι ο πελάτης θα κλαίγεται για τις ακριβές υπηρεσίες του δικηγόρου 350€ και ο δικηγόρος θα κλαίγεται για την άδεια του τσέπη.