• Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Τ.' | 24 Ιανουαρίου 2011, 01:13

    Oι φαρμακοποιοί λένε πως δεν πωλούν τις άδειες των επιχειρήσεών τους. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε; Οι άδειες είναι κρατικές, τις εξέδιδαν οι νομαρχίες. Και όμως στις εφημερίδες δημοσιεύονται αγγελίες για την πώληση φαρμακείων. Κάποιοι αναφέρονται στο μαγαζί, στα ντουβάρια, στον εξοπλισμό, στον «αέρα», κάποιοι το γράφουν επί λέξει «πωλείται άδεια φαρμακείου». Κάποιες φορές μάλιστα αναγράφουν ένα αστρονομικό ποσό, γύρω στις 300.000 ευρώ. Και επειδή πάντοτε η νομοθεσία προσπερνιέται, υπήρχε μια κλασική μέθοδος. Ο πωλητής και ο αγοραστής έφτιαχναν μια ομόρρυθμη και έτσι, απλά και ανώδυνα, γινόταν η παράνομη μεταβίβαση. Ο νέος φαρμακοποιός ήταν ευχαριστημένος αφού έβρισκε στρωμένη πελατεία. Δεν συνέβαινε το ίδιο για τον πτυχιούχο που στερούνταν τα κονδύλια. Εκείνος έπρεπε να γίνει υπάλληλος στον συνάδελφο που βρήκε τις 300.000 ή να αναζητήσει δουλειά σε εταιρεία- συνήθως πλασιέ. Το συνδικάτο των φαρμακοποιών τα είχε τακτοποιήσει όλα ώστε να μην παρεισφρέει κανένας άσχετος στον κλάδο. Οποιος δεν κληρονομούσε από τον γονιό, όποιος δεν διέθετε τα κεφάλαια, μπορούσε να αναζητήσει την τύχη του σε κάποια ορεινή κοινότητα των 300 γερόντων, να ανοίξει εκεί το φαρμακείο και να το κλείσει γρήγορα φεσωμένος. Αυτό λοιπόν έρχεται να αλλάξει ο νόμος. Αυτό και διάφορα άλλα προνόμια που παραπέμπουν σε μεσαιωνική συντεχνία. Η αντίδραση των επαγγελματιών αναμενόμενη, με απεργίες και απειλές. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Θόδωρος Αμπατζόγλου θα ζητήσει το δίκιο του στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Θεωρεί ότι παραβιάζεται οδηγία που εξαιρεί τα φαρμακεία από την απελευθέρωση επαγγελμάτων. Λεονταρισμοί. Δεν θα ανοίγει όποιος έμπορος θέλει φαρμακείο, θα υπάρχουν και πάλι περιορισμοί. Πλην όμως οι περιορισμοί θα λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών, όχι μιας κάστας που λειτουργεί ανεξέλεγκτα.