• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Ευθυμιάδης' | 26 Ιανουαρίου 2011, 01:22

    Από το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου θα πρέπει να γίνεται ρητή αναφορά στα επαγγέλματα τα οποία άπτονται της προστασίας της ζωής, της υγείας, της περιουσίας και της ελευθερίας των πολιτών. Τέτοια επαγγέλματα είναι π.χ. του μηχανικού, του δικηγόρου, του συμβολαιογράφου, του ιατρού και του φαρμακοποιού. Η ελεύθερη άσκηση των επαγγελμάτων αυτών γίνεται μόνο κατόπιν απόκτησης αδείας ασκήσεως του επαγγέλματος. Η προστασία της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών αποτελούν ύψιστες αξίες τις οποίες κατοχυρώνει το Σύνταγμά των Ελλήνων το οποίο προβλέπει τις ακόλουθες υποχρεώσεις της πολιτείας: Αρθρο 2, §1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. … Αρθρο 5, §2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους … Αρθρο 5, §4**. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει. **Ερμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει. Αρθρο 17, §1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους … Αρθρο 21, §3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών … Βάσει των ανωτέρω άρθρων και ιδιαίτερα του άρθρου 5, §4, ομού μετά της ερμηνευτικής δηλώσεως, η Ελληνική Πολιτεία υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας. Ειδικότερα και εν προκειμένω για την προστασία εργαζομένων και πολιτών από τους τεχνικούς κινδύνους η πολιτεία ανταποκρινόμενη στις συνταγματικές απαιτήσεις, έχει θεσπίσει ειδικά νομοθετικά διατάγματα με τα οποία επιτρέπεται η άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού μόνο σε όσους διαθέτουν κατάλληλη επαγγελματική άδεια. Για την προστασία των εργαζομένων και των πολιτών από τους μηχανολογικούς, ηλεκτρολογικούς κινδύνους ή κινδύνους από χημικές εγκαταστάσεις, η πολιτεία έχει θεσπίσει τον Ν.6422/34 «Περί ασκήσεως του επαγγέλματος του μηχανολόγου, του ηλεκτρολόγου και του μηχανολόγου – ηλεκτρολόγου μηχανικού, ως και του ναυπηγού». Για την προστασία εργαζομένων και πολιτών από τους δομικούς, σεισμικούς και κατασκευαστικούς κινδύνους έργων υποδομής, η πολιτεία έχει θεσπίσει τον Ν.4663/1930 (ΦΕΚ149Α) Περί ασκήσεως επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού, Αρχιτέκτονος και Τοπογράφου. Αντίστοιχη νομοθεσία έχει θεσπιστεί για όλα τα ανωτέρω επιστημονικά επαγγέλματα, η άσκηση των οποίων πηγάζει ευθέως από το σύνταγμα. Η ανάθεση της τήρησης αυτών των συνταγματικών επιταγών σε ελεύθερα επαγγέλματα αποτελεί επιλογή της πολιτείας από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Εάν η πολιτεία επιθυμεί σήμερα να αναλάβει το ίδιο το κράτος την τήρηση αυτών των συνταγματικών αυτών επιταγών ας το πράξει. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, η πολιτεία οφείλει να μεριμνά για την εφαρμογή και μίας δεύτερης, εξίσου σημαντικής αρχής : της αρχής της οικονομικής βιωσιμότητας των επαγγελμάτων αυτών. Ο μηχανικός ως επαγγελματική μονάδα θα πρέπει να διασφαλίζει όχι μόνο ένα επαρκές εισόδημα για τα προς το ζήν αλλά και για την συνεχή ανανέωση και βελτίωση της επιστημονικής του ικανότητας προς άσκηση του επαγγέλματός του. Ο συμβολαιογράφος είναι υποχρεωμένος να διατηρεί αρχεία υποθέσεων των πολιτών σε άριστη κατάσταση για πολλές δεκαετίες. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα για την αναγκαιότητα συνεχούς βελτίωσης και αναβάθμισης των επαγγελματικών υπηρεσιών αυτών. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει άμεσα να εισαχθεί η αρχή της οικονομικής βιωσιμότητας με την οποία θα διασφαλίζονται τα ανωτέρω κατά τρόπο αποτελεσματικό. Σήμερα είναι γνωστό ότι ήδη αυτή η αρχή δεν ισχύει για ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματιών αυτών. Αυτό συνεπάγεται ότι ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματιών οδηγείται προς αφανισμό, γεγονός το οποίο θα έχει δυσμενείς συνέπειες στο τίμημα των παρεχόμενων αντίστοιχων υπηρεσιών. Τελικώς τις συνέπειες θα τις αισθανθεί ο ίδιος ο πολίτης ο οποίος προοδευτικά θα στερηθεί τις τεχνικές, νομικές ή ιατρικές υπηρεσίες τις οποίες έχει ανάγκη, λόγο αυξανόμενου τιμήματος. Επομένως πριν η πολιτεία προχωρήσει στην κατάργηση "αδικαιολόγητων περιορισμών" στην πρόσβαση και την άσκηση των επαγγελμάτων (άρθρο 2 του Ν/Σ) θα πρέπει πρώτα να εξετάσει την οικονομική βιωσιμότητα των ασκούμενων επαγγελμάτων. Τελικά είναι δυνατόν να είναι οικονομικώς βιώσιμα 50 φαρμακεία σε μία συνοικία σαν τον Χολαργό;