• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασία' | 27 Ιανουαρίου 2011, 08:17

    για να αποδίδεται το ΦΠΑ στο κράτος: - θα πρέπει ο καταναλωτής να έχει ΚΙΝΗΤΡΑ για να ζητά απόδειξη λιανικής - θα πρέπει ο καταναλωτής να έχει ΚΥΡΩΣΕΙΣ σε περίπτωση που δεν παίρνει απόδειξη λιανικής - θα πρέπει για τον καταναλωτή η όλη διαδικασία να είναι ΕΥΚΟΛΗ (πχ αν έρχεται ο ντελίβερυ και δεν έχει απόδειξη? αν ο καταναλωτής βιάζεται να πάρει κάτι από το περίπτερο και φύγει? κτλ) - τα ίδια και για τους επιτηδευματίες 1) ΚΙΝΗΤΡΟ: όλες οι αποδείξεις λιανικής θα πρέπει να εκπίπτουν από το φορολογικό εισόδημα, ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ, όχι αποδείξεις συγκεκριμένων αγαθών και υπηρεσιών, ή αποδείξεις μέχρι ενός συνολικού αθροίσματος (νομίζω έτσι γίνεται σε κάποια ευρωπαϊκά κράτη, όπως Σουηδία), γεγονός που καθιστά σπουδαίο κίνητρο και πολύ συμφέρον για το κράτος (γιατί μπορεί να χάνει από φόρους εισοδήματος, αλλά θα κερδίσει και το ΦΠΑ και από τους φόρους εισοδήματος όσων εμφανίζονται σήμερα με μικρότερο εισόδημα λόγω φοροδιαφυγής) 2) ΚΥΡΩΣΕΙΣ: αν ο πολίτης δηλώνει εισοδήματα πχ 10.000 ευρώ το χρόνο και εμφανίζει αποδείξεις 1.000 ευρώ το χρόνο, το κράτος θα πρέπει να αναρωτιέται που πήγαν τα υπόλοιπα λεφτά! θα πρέπει να υποχρεώνει τον πολίτη να φέρνει αποδείξεις ότι τα κατέθεσε στην τράπεζα ή ότι τα έχει στο σπίτι του κτλ, γιατί αλλιώς, ο πολίτης κατανάλωνε χωρίς να παίρνει αποδείξεις, άρα και αυτό θα πρέπει να έχει κάποιες κυρώσεις! όλοι μας είμαστε στην πιάτσα ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει: ο πχ υδραυλικός λέει θα σου φτιάξω τη βρύση με 100 ευρώ αν δεν θες απόδειξη ή με 130 αν θέλεις! πρέπει να πείσουμε τον καταναλωτή ότι όση έκπτωση και αν του κάνει ο υδραυλικός, αν τελικά αποφασίσει να πάρει απόδειξη, όχι μόνο θα κερδίσει περισσότερα, αλλά και δεν θα έχει κυρώσεις! πρέπει φυσικά το κέρδος να είναι πραγματικό και εύκολα υπολογίσιμο από τον κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας καταναλωτή, και όχι ένα θεωρητικό κέρδος που είναι μικρό ή που βασίζεται στο ότι "συμβάλλει στο κοινό καλό" κτλ και οι κυρώσεις φυσικά πρέπει να είναι πραγματικές, βαριές και απόλυτα πιθανές, όχι να μην παίρνει απόδειξη και να μένει ήσυχος ότι είναι σπάνιο να τον πετύχει ο ελεγκτής έξω από το μαγαζί! 3) ΕΥΚΟΛΙΑ: η ηλεκτρονική κάρτα θα είναι ως ένα βαθμό πιο βολική, ας εφεύρουμε όμως κι άλλους πιο εύκολους τρόπους, η τεχνολογία έχει προοδεύσει πολύ όσον αφορά τώρα το να πείσουμε τον καταναλωτή να χρησιμοποιεί την κάρτα, ας ενσωματώσουμε στην κάρτα και άλλες χρήσεις, ώστε να γίνει μέρος της ζωής του (πχ να έχει πρόσβαση με αυτή σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, να είναι και σαν ταυτότητα, να κάνει άλλες συναλλαγές, πιστωτική κτλ) επίσης ίσως να υπάρχουν και κάποια bonus από τη χρήση της, γιατί δλδ να κάνουν έτσι οι ιδιωτικές τράπεζες και όχι το κράτος? για την πάταξη της φοροδιαφυγής του ΦΠΑ, η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ και στο εξής: έχουμε τον ελαιοχρωματιστή που βάφει ένα σπίτι και δεν δίνει απόδειξη... χρησιμοποιεί όμως 10 τενεκέδες χρώμα, τους οποίους παίρνει από ένα μαγαζί! θα πρέπει λοιπόν να πηγαίνει το κράτος (αυτόματα και ηλεκτρονικά) να βλέπει που έχει δώσει τον κάθε τενεκέ με χρώμα! έτσι θα πάει στον ελαιοχρωματιστή και θα του πει, εσύ έχεις αγοράσει 10 τενεκέδες χρώμα και δεν έχεις παρουσιάσει καμία απόδειξη, τι τους έκανες??? αν τώρα είναι μέσα στο κόλπο και το μαγαζί, τότε θα πάμε στο επίπεδο του χονδρέμπορου ή του εργοστασίου ή του εισαγωγέα! δλδ να ξέρει το κράτος ο κάθε τενεκές με χρώμα σε ποιον έχει καταλήξει! προφανώς ελπίζω ξέρει ήδη το κράτος πόσες ποσότητες εισάγονται και πόσες ποσότητες παράγονται στην Ελλάδα (πχ από το πόσες πρώτες ύλες αγοράζονται, από εκτελωνισμούς, κτλ) έτσι ελέγχοντας μόνο τους παραγωγούς και εισαγωγείς (οι οποίοι είναι πιο λίγοι και άρα πιο εύκολο να τους ελέγχει), και μετά με ένα ηλεκτρονικό σύστημα παρακολουθώντας την πορεία των προϊόντων, θα είναι σε θέση το κράτος να ξέρει ποιος τελικός επιτηδευματίας ή καταναλωτής φοροδιαφεύγει! πχ δεν μπορεί η καφετέρια να παίρνει 100 κιλά καφέ κάθε μήνα και να λέει ότι πουλάει μόνο 100 καφέδες το μήνα! αυτό ίσως είναι λίγο πιο δύσκολο να γίνει για κάποια συγκεκριμένα προϊόντα (πχ αγροτικά) ή υπηρεσίες (πχ υγείας), αλλά και εκεί μπορούν να βρεθούν λύσεις! και τέλος, βασικό είναι να υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ και ΒΑΡΙΕΣ κυρώσεις για τη φοροδιαφυγή, όχι κάτι που ακούσαμε πρόσφατα, ότι έκλεισαν κάτι μαγαζιά διασκέδασης για μια και δυο μέρες... να κλείνει για κανα μήνα, τρίμηνο κτλ!!! να αφαιρείται η άδεια!!! να πληρώνει πολλαπλάσια πρόστιμα!!! το κράτος δεν πρέπει να θέλει αρρωστημένη επιχειρηματικότητα της αρπαχτής και της κλεψιάς, παρά μόνο υγιή επιχειρηματικότητα που βασίζεται στην καινοτομία, την εργατικότητα και το fair play!